jodium

@ Heksje: ok dit

Jodium, ook niet als het de natuurlijke variant betreft, is geen aanrader voor mensen met de hashimoto-schildklierziekte is misschien te zwart-wit uitgedrukt om in een setting als deze uit te spreken kennelijk, al is het wel wat ik in mijn hart denk. In elk geval is het een factor van belang voor mensen met autoimmuunproblemen om in acht te nemen als zij aan de slag gaan met jodiuminname.

Tja en dank je wel voor je adviezen. Ik ben persoonlijk erg blij met internet in het algemeen: het is voor mij net een speeltuin. De reden dat ik hier berichten plaats is omdat ik een behoefte heb om info te delen met mensen die misschien dezelfde of juist weer heel andere ervaringen hebben. Ik stel daar zelf veel genoegen in, gegeven ook het feit dat ik niet veel energie heb en toch behoefte heb aan dingen met mensen delen met name over gezondheid: daar ligt namelijk mijn passie. En het is voor mij lastig als mensen voor mij uitmaken dat het niet goed voor me zou zijn om veel te internetten of actief te zijn op dit forum, omdat ik het zelf anders ervaar. Ik vind dat zelf namelijk echt leuk.

Als de info die ik op dit forum plaats niet op prijs gesteld wordt, is dat uiteraard weer een hele andere kwestie, dan is het misschien toch zinnig voor me om een andere kant op te gaan. Mijn persoon en mijn ervaringen zijn misschien ook vaak geen reclame voor het Westonprice-dieet realiseer ik me. Verder ben ik ook al wel bezig met mijn dromen realiseren in de praktijk. Zoals zoveel anderen kamp ik alleen helaas met een energietekort en gegeven dat feit is internet voor mij ook een uitkomst omdat mijn geestelijke energie toch ergens heen wil gaan.
 
Je bijdrages worden wel gewaardeerd, dat is het niet, maar het zou beter zijn als je zelf een andere weg insloeg: minder naar buiten, meer naar binnen.

Mike
 
In elk geval is het een factor van belang voor mensen met autoimmuunproblemen om in acht te nemen als zij aan de slag gaan met jodiuminname.

Jodium is belangrijk, doch elke suppletie van welk mineraal of vitamine dan ook moet bedachtzaam gebeuren.
Als er al sprake is van een autoimmuunprobleem is voorzichtigheid wellicht nog geboden, echter is het dan ook altijd weer moeilijk wat wel de oplossing zou zijn. Ik denk dat het altijd verstandig is met hele kleine stapjes te beginnen.


Ik ben persoonlijk erg blij met internet in het algemeen: het is voor mij net een speeltuin.

Ja, zo kan het aanvoelen, maar uit ervaring weet ik ook dat wat zo leuk lijkt toch eigenlijk heel belastend voor je geest en lichaam kan zijn. De stukken die je plaatst gaan niet over leuke bloemen of mooie natuur, maar over keiharde gezondheidsproblemen en reken maar dat je bijnieren, je geest, je lijf in staat van paraatheid hierdoor raakt!

Je gevoel om te delen snap ik en waardeer ik, maar het is soms ook erg veel. Als iemand wat minder vaak op het forum leest, zoals ik nu en zeker dat ik er een paar maanden tussen uit ben geweest, dan is het wel enorm veel stof om doorheen te waden. Daar komt bij dat het niet stof van jezelf is maar alleen citaten waarbij je veelal geen enkele eigen gedachtengang plaatst. Bedenk goed dat wat op jou als bijzonder en belangrijk nieuws over komt en waar jij iets in leest, de ander dit er niet in leest. Dat is helaas met alle tekst zo.
Wellicht is dosering en nuancering hierin prettiger. Zowel voor jezelf als dat het forum niet totaal dicht slibt met allerlei theorieën. Ik ervaar zelf dat het forum hier onleesbaar van wordt en het me teveel moeite kost bij te blijven in de gesprekken en discussies, waarbij ik dan de belangrijke dingen, vragen, gesprekken mis.

 
uit ervaring weet ik ook dat wat zo leuk lijkt toch eigenlijk heel belastend voor je geest en lichaam kan zijn. De stukken die je plaatst gaan niet over leuke bloemen of mooie natuur, maar over keiharde gezondheidsproblemen en reken maar dat je bijnieren, je geest, je lijf in staat van paraatheid hierdoor raakt!

Hoi Heksje, ik kan er niets aan doen, maar ik vind het ook echt leuk om met juist keiharde gezondheidsproblemen of psychische problemen bezig te zijn: de enige dingen die er toe doen in het leven wat mij betreft. Op dat punt de instinkers en dingen waar ik iets aan heb opsporen vind ik nu eenmaal heel leuk. En de manier waarop die dingen binnen komen, bepalen in hoeverre je/ik in staat van paraatheid raak(t). Ik ga ook dingen liever niet uit de weg die me raken. Eenieder kiest daarin zijn eigen koers lijkt me. En zo ik de mijne. Misschien is het niet goed voor mijn gezondheid: nou goed dan, dat zij dan zo. We kiezen toch allemaal zelf waar we aan dood willen gaan uiteindelijk. Als dat met open ogen is, dan is er als het goed is niets mis mee.

Ik ga je advies ter harte nemen met mijn eigen vermelding bij geplaatste berichten wat een bepaald citaat voor mij betekent. Verder staat het je vrij om over dingen heen te lezen en berichten over te slaan. Het is ook een afweging om sec links te plaatsen waar ik geen voorstander van ben omdat over een jaar de helft van die links niet meer traceerbaar zijn vaak. Daarom citeer ik altijd passages met bronvermelding.
 
Misschien is het niet goed voor mijn gezondheid: nou goed dan, dat zij dan zo. We kiezen toch allemaal zelf waar we aan dood willen gaan uiteindelijk. Als dat met open ogen is, dan is er als het goed is niets mis mee.


Ik zou alleen wel graag willen dat de klachten mijn leven niet bepalen. Als ik daar al ben, maar helemaal genezen zou ik helemaal fijn vinden, dan heb ik meer energie om mijn dromen te verwezenlijken, want ik heb er genoeg.


Bovenstaande quotes vind ik tegenover elkaar staan, tenzij het lezen op het internet over gezondheidsproblemen een droom van je is.

 
Heksje, ik snap het, denk ik dat die twee dingen tegengesteld zijn of lijken. Misschien is het zo, dat als je een passie uitleeft, dat is in mijn geval info uitwisselen en reflecteren over wat nou eigenlijk gezondheid is of zou kunnen behelzen, dat de klachten die het startpunt waren van de zoektocht niet meer zo belangrijk worden, zelfs als zijn die klachten ongewijzigd aanwezig gebleven. Internet is verder voor mij een middel geen doel gegeven mijn omstandigheden. Mocht ik ooit een vliegende start maken met mijn lichamelijke energie of als mijn persoonlijke omstandigheden verder wijzigen, dan kan het zomaar zijn dat ik een ander pad insla, maar dan kijk ik toch zeker met heel veel plezier terug op mijn tijd op dit forum.
Waar mensen plezier uit halen, dat is toch uiteindelijk persoonlijk, en het is misschien niet altijd helemaal uit te leggen.
Een naaste van mij zit op dit moment ook dag in dag uit websitecodes te ontcijferen en te bedenken: hij liever dan ik, maar goed, zolang die ander er genoegen in schept?!
Verder ben ik geloof ik niet als enige persoon actief op dit internetforum: gelukkig zit ik hier al een hele middag in elk geval met jou berichten uit te wisselen.
Daarom is het ook zo leuk dat je terugbent Heksje!
 
OK als je het echt echt leuk vindt, dan is het goed voor jou. Ik hoop het van harte. Ik weet dat het voor mij niet altijd even goed is en dat ik mijn grenzen moet bewaken.
Ik zou liever heel andere dingen doen. Ook wel dit hoor, maar minder. Je begrijpt dan vast ook dat ik vanuit mijn eigen ervaringen schrijf, echter zullen we dat allemaal doen. Een valkuil om altijd vanuit je eigen visie te schrijven.

Dank je voor die lieve laatste zin! Ik ben blij dat te lezen!!
 
Even over de effecten die ik van jodium uit kelp en spirulina ondervond: het was niet alleen de pijnlijke schildklier, maar eerder werd ik (last van antistoffen tegen schildklier) er vooral heel erg down van maar ik had dat toen helemaal niet door. Ik ben ZO blij dat ik dat nu niet meer hoef te voelen. Wat een hel! Ik had geen idee wat er aan de hand was: mijn schildklier ging totaal op zijn kont liggen. Ik dacht: nou daar zul haar dan hebben: die overgang, maar in mijn geval misschien net iets te vroeg overigens, al is de schildklier in mijn familie bij de vrouwen (ook de tantes aan vaders kant en hijzelf ook) vooral nogal een opspelend issue. Zo zie je maar weer hoe individueel iemands weg naar gezondheid is of kan zijn. Wat voor de 1 goed is, is dat dus zeker niet voor de ander.
 
hoi Johan, apart: mijn klachten kwamen juist (langzaam op) bij dagelijks 150 mg jodium via kelp (dat was dan 176 mg kelp). Het begon met neerslachtigheid en vermoeidheid en daarna na een maand de schildklierontsteking.
 
Lievergezond, inderdaad apart. Ik werd juist euforisch en kreeg extreem veel energie toen ik net met de jodium begon. Ik nam ongeveer 40 mg.
Je bedoeld trouwens 150 microgram jodium in plaats van milligram. Een factor 1000 verschil ;)
Verbazend dat je bij zo'n lage hoeveelheid al zoveel last kreeg.
 
hoi Pike ik ben gaan checken op het potje van orthica: er staat: 176 mg kelp (dat staat er dus echt), maar daarin zit dan dus 150 mcg jodium (0,085 procent van 176 mg kelp volgens het potje). Dat laatste had ik dus inderdaad verkeerd gelezen/ begrepen/ geschreven. Dat is volgens het potje de aanbevolen hoeveelheid jodium voor een dag.
 
Mijn ganglioomcyste -bult op polsgewricht- is trouwens in de tijd dat ik kelptabletten slikte uit zichzelf drastisch geslonken en zelfs opengebarsten uit zichzelf: dat heb ik nog nooit meegemaakt: normaal slinkt die alleen onderhuids bij mij. Nu maar hopen dat die niet weer aangroeit.
 
Ik zou graag wat meer kelp eten, vanwege de jodium. Maar ik vind het zo vies.
Hebben jullie tips om dit een beetje smakelijk binnen te krijgen?
 
Ik doe een half theelepeltje door de stoofpotten en andere gerechten, je proeft er niks van.
 
Ja dat is wel een idee. Suf dat ik daar dan niet aan gedacht heb. Deed het wel eens door een omelet, maar dan is de smaak wel erg overheersend. En in smoothies en yoghurt draagt kelp ook niet bij aan de smaak.
 
Nog even een inzicht n.a.v. mijn laatste kelp-avontuur dat uitliep op versterkte auto-immuunreacties met name de aanval op mijn schildklier (prikgevoelens ter hoogte van mijn schildklier): Inmiddels heb ik ongeveer rond voor mezelf hoe het kan dat ik zo heftig reageerde op de jodium. Dat heeft verband met voedselallergieen. De jodium versterkt het immuunsysteem. Een ganglioomcyste op mijn pols ging spontaan open zelfs door de kelp, wat die nooit eerder deed en er ontstond zelfs een krater in mijn huid. Nu lijkt de cyste wel voorgoed weg op mijn pols. Normaal kon ik er bijv. een boek opslaan: dan ging die onderhuids wel kapot, maar later kwam de cyste wel terug. M.a.w. op zich is die jodium een weldaad voor het immuunsysteem. Tenzij je voedselallergieen en/of intoleranties hebt: dan ben je de sjaak. Je immuunsysteem gaat zich dan ook sterker tegen zichzelf keren. Dat overkwam mij dus. Ik heb geen spijt van mijn kelp-avontuur, want ik ben dankbaar voor dit inzicht. Mijn immuunreacties zijn nog veel heftiger dan ze hiervoor waren, maar dat is alleen maar winst eigenlijk in die zin: dat ik nu nauwkeuriger de link leg tussen wat ik gegeten heb en wat ik dus echt niet moet eten. Zelfs nu ik al 2 weken geen kelp meer gebruik heb ik nog steeds die sterke reacties op allergene voeding. Gelijk snachts die prikkende schildklier! Liever wil ik van de allergieen af natuurlijk, maar het is erger om niet te weten wat me onderuit haalt dan dat ik telkens maar klachten heb en niet weet waar ze vandaan komen.
 
hoi Jhanne, over je gezondheid als kind van een moeder met een onderfunctionerende schildklier: ik las eerder hier op dit forum (Mike schreef dat) dat als je moeder bijnieruitgeput is tijdens de zwangerschap dat zij dan ook gaat tanken in de bijnieren van de embryo! (ik kende alleen het beeld van een zwangerschap als een groot beroep op de gezondheid van de moeder).
Lekker dan als dat waar is: dan heb ik alvast geen beste start gehad.
Dit leunen van moeder op kind tijdens de zwangerschap zal zich misschien niet beperken tot de bijnierkliertjes, maar ook tot andere klieren?
Zat je moeder toen niet aan de schildkliermedicijnen al tijdens de zwangerschap?
Die zullen toch wel het 1 en ander hebben kunnen aanvullen: anders zal ze niet echt vrolijk geweest zijn tijdens de verwachting van jou als kind.

Mijn vader had hetzelfde trouwens: ook eerst een te hard werkende schildklier. Toen die operatie aan de schildklier en toen hadden ze er nog naar hun idee te weinig afgehaald en toen ging zijn schildklier onderfunctioneren en werd hij dikker.
Maar goed: hebben die chirurgen toch maar weer even hun gang kunnen gaan natuurlijk met ook voldoende garanties voor levenlange medicijnafname door mijn vader.
Chapeau!
 
Nog even een inzicht n.a.v. mijn laatste kelp-avontuur dat uitliep op versterkte auto-immuunreacties met name de aanval op mijn schildklier (prikgevoelens ter hoogte van mijn schildklier): Inmiddels heb ik ongeveer rond voor mezelf hoe het kan dat ik zo heftig reageerde op de jodium. Dat heeft verband met voedselallergieen. De jodium versterkt het immuunsysteem. Een ganglioomcyste op mijn pols ging spontaan open zelfs door de kelp, wat die nooit eerder deed en er ontstond zelfs een krater in mijn huid. Nu lijkt de cyste wel voorgoed weg op mijn pols. Normaal kon ik er bijv. een boek opslaan: dan ging die onderhuids wel kapot, maar later kwam de cyste wel terug. M.a.w. op zich is die jodium een weldaad voor het immuunsysteem
Door meer jodium te nemen produceert de schildklier soms, in ieder geval tijdelijk, meer thyroglobulin. De schildklier gebruikt tyroglobulin om T4 en T3 te maken maar het immuunsysteem ziet, als je Hashimoto's hebt, thyroglubulin aan voor lichaamsvreemd weefsel en valt dit aan.
Ik zeg niet dat jouw uitleg niet waar is maar dit is de gangbare verklaring waarom (veel) jodium in geval van Hashimoto's geen goed idee is.

Waarom wil je eigenlijk geen natuurlijk schildklierhormoon gebruiken als je weet dat je Hashimoto's hebt en al jaren heel veel klachten?

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.594
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan