kokosproducten

Ik kwam hier terecht door mijn research naar kokosproducten. Misschien kan ik een paar vragen helpen beantwoorden. Most recent first.

@robin em Tanja - Selenium en kokosproducten

Bij kokos hoef je voor de selenium niet bang te zijn, denk ik. Binnen mijn behandelmethode zijn mineralenbalansen mijn belangrijkste focus.

Vergelijk bijvoorbeeld kokos met paranoten als de klassieke seleniumbron.

Paranoten: selenium 544 mcg per ounce (microgrammen per ounce, wie verzint zoiets?)

Dit komt er op neer dat je met één gram paranoot (@90mcg/g) al je ADH van rond 100 mcg binnen hebt.

Kokosvlees: selenium ongeveer 20 mcg/100g; kokosmelk: van 2-6 mcg/100g afhankelijk van geraadpleede databases.

Voor diezelfde ADH mag je dus elke dag meer dan een kilo kokosmelk naar binnenwerken. Sterkte :-) (Waar vond je dat kokos zo'n goede seleniumbron is?)

Kokosolie zal waarschijnlijk nog minder selenium bevatten, omdat selenium als mineraal wateroplosbaar is en ingebouwd in se-methionine eveneens.

 
@dirtsa, lola en satfat - Kokosolie bruin bij verhitten?

Zou me niet verbazen als virgin, dus ongeraffineerde koudgeperste, kokosolie enigszins bruin wordt bij (herhaald) verhitten. Zelfde verhaal als virgin olijfolie van eerste persing. Daar zitten nog (vaak gezonde) organische verbindingen in (polyfenolen in het geval van olijfolie), die verbranden bij lagere temperaturen dan het rookpunt van de olie zelf. Voor koud gebruik dus virgin olijfolie, voor bakken en braden liever één waar deze stoffen uit zijn gefilterd. Bij mij dus twee flessen olijfolie op het aanrecht.

Kokosolie zal een soortgelijk probleem kennen. De kokosgeur zal er wel op duiden dat er aromatische geurstoffen in zitten die kwetsbaar zijn bij de hoge temperaturen bij het frituren. Daarnaast schijnt (ongefilterde) kokosolie ook nog een relatief hoog gehalte aan proteïnen te bevatten, die ook ver beneden de frituurtemperaturen zullen denatureren en verbranden.

Zelf heb ik nog niet gefrituurd met enige vorm van kokosolie. Ik heb mijn reserves met betrekking tot ontgeurde, geraffineerde kokosolie, omdat ik er nog nooit een merk bij heb zien staan waarbij koudgeperste grondstoffen van verantwoorde oorsprong gebruikt worden.

Ik wacht nog steeds met smart op een biologische, koudgeperste, minimaal geraffineerde versie van kokosolie waar alleen de geur vanaf is gehaald, voor die patiënten die de kokossmaak echt niet trekken en voor gerechten waar de kokossmaak niet bij gewenst is. Daarvoor moet er helaas eerst voldoende vraag naar zijn.

 
@dennis en boschje - Huidproblemen en kokosolie

Huidproblemen door kokosolie kunnen meerdere oorzaken hebben.

Het meest voor de hand ligt een reactie in de dikke darm. Doordat de middellange vetzuren de dikkedarmflora voeden, kan er een verschuiving in de samenstelling van de flora plaatsvinden. In de meeste gevallen is dit ten goede, waardoor er een verdringing plaatsvindt van de slechte, die bij hun afsterven een zg. die-off reactie geven. Er vindt dus een belasting met (endo)toxines plaats, die het lichaam via de huid er uit probeert te gooien, als andere ontgiftinspaden niet voldoende toegerust zijn. Algehele ondersteuning van de ontgiftings-/uitscheidingsfuncties is daarom raadzaam.

Een tweede, iets minder frekwente mogelijkheid is een probleem met de vetvertering en vethuishouding. Dit kan, maar hoeft geen genetisch probleem zijn, dat ik al eerder bij patiënten zag, vaak ME-patiënten, die vanwege vetmetabolisme-problemen afgeleide problemen kregen met de energiehuishouding en vitaminevoorziening. Een verstoorde leverfunctie is ook een mogelijkheid in dit geval.

Minder specifiek kunnen voedingsonbalansen ook leiden tot een verstoord vetmetabolisme; bij enzymtekorten en mitochondriale insufficiëntie bijvoorbeeld.

 
Ik kocht altijd de kokosolie van Aman Prana maar wegens geldgebrek had ik ook eens zo'n plastic emmer van Omega & More gekocht. Het verschil in smaak vind ik duidelijk merkbaar! Als je kokosolie van Aman Prana verhit en vervolgens weer laat afkoelen, ziet het er prachtig gelijkmatig uit. Die van Omega & More ziet er 'lelijk' uit, onregelmatig, alsof er met een vork in is geroerd of zo. Het werd als het ware opgestuwd terwijl het gewoon in mijn koekenpan aan het afkoelen was, bijna tegen de zwaartekracht in.

De vraag hoe de kokosolie eruitziet als ie eerst is verhit en daarna weer afgekoeld zegt volgens mij wel wat over de kwaliteit! Misschien is het een idee als mensen hier vertellen hoe dat zit met het merk wat zij gebruiken?

 
Bij mijn Ayurvedaopleiding heb ik geleerd hoe je zelf ghee moet maken (daar is natuurlijk zo'n opleiding niet voor nodig, maar bij de Ayurveda neemt geklaarde boter een belangrijke plaats in) en dat experiment zal ik ook eens loslaten op diverse soorten kokosolie. Je kunt daar kwalitatief een indruk krijgen van de niet vette fractie van het product (koolhydraat, proteïne, mineralen).

De ongelijke struktuur kan het gevolg zijn van een meer kristallijn dan amorf stollen van de olie en hoeft op zich niets te zeggen over de kwaliteit, meer over het soort inhoudsstoffen.

Maar het is wel een heel interessante observatie waar ik zeker naar ga kijken!

Zo kom je van olie-dom naar olie-slim! :-)

 
colonquixote. Ik ben niet bang voor selenium, ik was op zoek naar een bron van selenium. Kokosnoot (niet kokosmelk) bevat volgens de door mij geraadpleegde voedingsmiddelen tabel(De meest complete voedingsmiddelentabel door instituut voor voedingswetenschap van de universiteit van Wenen en Giessen) 810 mcg per 100 g voedingsmiddel, de paranoot 100mcg per 100 g. Misschien dat jij ook jou bron kunt vermelden? Het zal per noot ook wel kunnen verschillen uiteraard, maar dit verschil is wel enorm.

Verder wordt er op dit forum aangeraden eigenlijk niet te bakken in olijfolie, omdat de verzadigde oliën daar beter geschikt voor zijn doordat ze stabieler zijn. De geraffineerde olijfolie waar jij over spreekt is een bewerkte olie en waarom zou je dat gebruiken als je ook in reuzel/niervet/boter/ghee/palmvet/kokosolie kunt bakken? Bewerkte olie komt er bij mij niet in.

 
Quote:
De ongelijke struktuur kan het gevolg zijn van een meer kristallijn dan amorf stollen van de olie en hoeft op zich niets te zeggen over de kwaliteit, meer over het soort inhoudsstoffen.


Kijk, dit wist ik dan weer niet :-) .

 
Who cares? Ga uit van je eigen zintuigen! Ik vind dit een veel zinvollere observatie:

Quote:
Als je kokosolie van Aman Prana verhit en vervolgens weer laat afkoelen, ziet het er prachtig gelijkmatig uit. Die van Omega & More ziet er 'lelijk' uit, onregelmatig, alsof er met een vork in is geroerd of zo. Het werd als het ware opgestuwd terwijl het gewoon in mijn koekenpan aan het afkoelen was, bijna tegen de zwaartekracht in.


Mike

 
@tanja

Ik had ook niet het idee dat je bang was voor kokosnoten of selenium hoor :D

Je weet genoeg van voeding zo te zien. Informatieve website!

Wat betreft de waarden waar op internet naar gerefereerd wordt, vrees ik dat dit het bekende internet 'rondzingen' is: iedereen kopieert van elkaar. Ik kom bij mijn research regelmatig rijen treffers bij google tegen die een bepaalde bron blijken te hebben gekopieerd (missers dus eigenlijk en soms nog fout geciteerd ook) en dit lijkt er eentje van het kaliber spinazie-ijzer en appelstroop-ijzer. Ik heb wat informatie boven water gekregen waaruit blijkt dat de Duitse site Krebshilfe.de de boel overgeschreven heeft van de DGE(Deutsche Gesellschaft für Ernährung), maar op die site is ook niets meer te vinden.

http://www.krebshilfe.de/neu/infoangebot/broschueren/wertvoll/seite11.html

Deze bron is al ongeveer in 2003 van het net gehaald. Heb jij eventueel een linkje van de tabel van de Universiteit van Wenen/Giessen?

Ik ga binnenkort een blogje schrijven over dit soort dingen, en de waarden vergelijken met die van bijvoorbeeld de Amerikaanse USDA Agricultural Research Service en Franse table CIQUAL, om rekening te houden met de zeker aanwezige regionale verschillen. Met bronvermelding.

Vast een voorzetje van eigen bodem:

http://nevo-online.rivm.nl/ProductenDetailsGetabt.aspx?tabid=6

oftewel 10 resp 12 mcg selenium per 100 gram kokosvlees resp santen.

Die tabel die op Krebshilfe/DGE gestaan heeft slaat echt nergens op: de waarde voor sesamzaad is net zo hoog als kokos (ong. 800 mcg) en zou dan 8 keer zo hoog zijn als paranoten. Met één zakje sesamkoekjes van een ons zou je dan ruim op de toxische dosis moeten zitten.

Ik heb in mijn praktijk één alopeciapatiënt gehad waarbij een pittige seleniumintoxicatie meespeelde. Ze was dan ook gek op paranoten.

 
Quote:
Heb jij eventueel een linkje van de tabel van de Universiteit van Wenen/Giessen?



Ik heb dit niet van het internet dit is een boekje dat ik heb aangeschaft tijdens mijn opleiding. Ik heb vandaag wel een linkje geplaatst met ongeveer dezelfde waarden. http://www.brain-food.nl/kokosnoot.htm. Maar zag dat Amancay weer met hele andere waarden aankwam https://www.fatsforum.nl/topic/voor...vertering-en-energieniveau/page/2#post-49040.

Ik ben er, misschien ten onrechte van uit gegaan dat mijn boekje redelijk betrouwbaar was, maar ben nu zeker aan het twijfelen geslagen. Waarschijnlijk varieert het selenium gehalte per regio.

 
Hoi Tanja, het Selenium gehalte kan verschillen per regio in de grond etc., maar "zonder te gaan muggenziften" de Paranoot is gewoon een van de beste bronnen van Selenium.

En goed opneembaar vergeleken met Selenium in pillen.

 
Als jullie goed Engels kunnen lezen, hier wat over Selenium:

Selenium Can Lift the Spirits

Ask a group of men to report on their moods throughout a study and, more often than not, their answers will not change significantly.

"Gender seems to be a factor in self-reported mood changes," says psychologist James G. Penland, who is at ARS' Grand Forks Human Nutrition Research Center in North Dakota. Whether women are more aware of subtle changes—or men are more resistant to disclosing how they feel—he says, "men are less likely to report differences" . . . except in recent studies of selenium.

Well-known for its antioxidant prowess, this essential trace element now appears to lift the spirits, according to findings at the Grand Forks center and the Western Human Nutrition Research Center in San Francisco. The ARS studies support a 1990 report from scientists in Wales that extra selenium improves mood, says Penland.

Each week during the 15-week study at Grand Forks, Penland had 30 male volunteers fill out the standard Profile of Mood States—Bipolar Form. It measures where the respondent falls between two extremes for six types of mood, such as clearheaded versus confused or elated versus depressed.

By the end of the study, the 15 men who consumed the selenium-rich diet reported feeling significantly more clearheaded and elated than they did at the beginning of the study. Changes among those getting the selenium-poor diet were not significant.

On average, the men on the selenium-rich diet reported slight improvements in all six mood extremes as the study progressed, while the men on the selenium-poor diet felt worse.

The selenium-rich diet contained about 240 micrograms (mcg)—that's millionths of a gram—which is 3.5 times the Recommended Dietary Allowance. The selenium-poor diet contained only about 28 mcg—or 40 percent of the RDA.

Mood differences also showed up among the men who consumed the selenium-poor diet, says Penland, because some started with higher body stores of the mineral than others. Every 3 weeks, the volunteers gave blood samples so researchers could analyze the red blood cells for selenium levels and check the activity levels of a selenium-dependent enzyme. These measurements indicate how much selenium is available in the body.

The men whose enzymes were more active scored significantly higher in all six mood states. They felt more agreeable than hostile, more clearheaded than confused, more composed than anxious, more confident than unsure, more elated than depressed, and more energetic than tired. That's even though enzyme activity for all men in the low-selenium diet group was within the "normal" range, says Penland.

At the Western center, researchers got similar results when 11 men reported their moods during a 4-month study. Among the group on the low-selenium diet, those with the higher selenium levels in their red blood cells felt significantly more elated and agreeable.

Dietician Lori Matthys says that the selenium content of all foods used in the Grand Forks study was so variable that each lot of meat, dairy, flour, cereal, fruit, and vegetables had to be chemically analyzed to ensure that the volunteers got their assigned intakes.

Selenium is highest in high-protein foods. Fish, shellfish, meat, poultry, eggs, breads, many cereals, sunflower seeds, and cashews are good sources—containing between 10 and 80 micrograms per 3.5 ounces. Beef and pork kidney contain more.

A few Brazil nuts can provide more selenium than the amounts used in either study. One ounce of the nuts contains between 300 and 850 micrograms. But selenium can be quite toxic, so use with caution. The World Health Organization suggests a daily limit of 400 mcg. — By Judy McBride, ARS.

 
@tanja

Ahh! Souci, Fachmann en Kraut - Food composition tables. Beetje triest natuurlijk als je niet meer durft te vertrouwen op zo'n duur boek (de gebonden Engelse versie dan). Kan me voorstellen dat je daar op durfte te vertrouwen. :cry:

Ik leg liefst een paar bronnen naast elkaar, in dit geval uit USA, Frankrijk en Nederland. De bodem is in Amerika beduidend anders (veel hoger in Selenium bijvoorbeeld), Frankrijk is een zeer voedingsbewust (en statusbewust) land en Nederland is dicht bij huis. Openbare grondig geverifieerde cijfers allemaal. Maar de betwiste getallen komen gewoon van geen kanten in de buurt van een realistische geografische spreiding van inhoudsstoffen. Geen idee waar dat vandaan komt.

@amancay

Inderdaad is de paranoot de onbetwiste Se-bom, maar niet voor iedereen de ideale, juist vanwege het hoge gehalte. Ik schreef al over een paranoot-minnende patiënt met een Se-intoxicatie. Twee paranoten helpen je aan je 100 mcg, maar wie vist na de tweede de paranoten uit de luxe notenmix? Maar geef mij inderdaad maar elke dag twee paranootjes.

 
@amancay

Beetje off-topic? Het gaat hier over kokosproducten en tijdelijk even over of er bedenkelijke hoeveelheden selenium in kokosproducten zitten of niet.

Verder doet een linkje het zonodig ook en houdt het wel zo overzichtelijk. :-)

 
100 mcg is nog maar weinig, hoor, de meeste mensen hebben zo'n seleniumtekort dat ze zeker 200 mcg per dag nodig hebben, misschien wel 400 mcg!

Mike

 
selenium zit in brood, noten en vlees (waren) voornamelijk lees ik.

Als je meer dan 400mcg binnenkrijg, volgens de bekende normen teveel, dan

kan selenium kan gezondheidsproblemen veroorzaken zoals maagirritatie, haarverlies, vermoeidheid en zenuwpijnen lees ik.

Het risico op de ontwikkeling van diabetes type 2 neemt wel toe als er veel selenium wordt geslikt bijvoorbeeld in de vorm van supplementen dagelijks en jaren achtereen, blijkt uit een grote studie waarbij meer dan 1200 Amerikanen waren betrokken.

Mag ik aannemen dat je genoeg binnen krijgt via voeding?

Ik lees dit en wil niet allerlei supplementen nemen, het moet via voeding een heel stuk goed komen, anders wordt de crisis nog groter ;-)

 
:lol: We gaan hier erg vaak off-topic, maar hebben ook het wonderlijke verhogen om dan opeens weer helemaal on-topic te zitten. Het is zeker niet het overzichtelijkste forum, maar wel een fijn forum!

 
Te veel aan selenium kan dus dezelfde klachten geven als een trage schildklier. Terwijl ik de jodium daarvoor ga nemen en de selenium weer nodig is om de jodium zijn werk te laten doen. Maar ik denk dat door heel bewust de paranoten te eten ik er niet te veel van in zal nemen.

 
Amancay, van mij mag je 'muggenziften' hoor! ik ben altijd blij om dingen helder te krijgen. Ik dacht met de kokosnoot een bron van selenium te hebben gevonden zonder fytinezuur. Ik moet als ik: 'de meeste bronnen gelden' toepas aannemen dat de hoeveelheden die ik aangaf niet representatief zijn en behoorlijk bijstellen. Daarmee inderdaad ook heel wat kokos wegknagen om aan 200 mcg te komen. Ergens las ik dat de 800 mcg gevonden waren in Latijns Amerikaanse kokos, maar kan dit nergens terugvinden. Anyhoe, paranoten voor de selenium!

 
Paranoten oke, gaan we dan voor biologisch of van de markt, maakt het veel uit?

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.545
Berichten
552.602
Leden
8.668
Nieuwste lid
Joy63
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan