Inmiddels heb ik het boek Life After Life van Raymond Moody ook uit. Hier een goede recensie van dit boek, waarin ook de spiritualitiet van oude volkeren wordt genoemd.
De belangrijkste conclusie die ik uit het boek heb getrokken is dat het hoogste spirituele goed afstand doen van het ego is door voor anderen klaar te staan. Je kunt zelfzuchtige dingen in je leven hebben gedaan, maar als je in de optelsom van je leven er vaker voor een ander bent geweest heb je een succesvol leven geleid. Het doet denken aan dat oude liedje: 'We zijn op de wereld om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar/Te helpen, nietwaar?/JAAAAA!'. En zo is het maar net!
Ook frappant was om te lezen dat het principe 'zo boven, zo beneden' inderdaad geldt. Je stopt gedurende je leven niet met leren en dit geldt ook voor na je leven, want dan ga je simpelweg door waar je gebleven was. Mensen die terugkeerden van een mislukte zelfmoordpoging kregen naderhand spijt, want ze deden zo'n poging om te ontsnappen aan hun eigen mentale hel, om er vervolgens achter te komen dat deze zich ook daar voortzet. Daarnaast kregen ze een krachtige boodschap mee dat het een van de grootste zondes is om op deze wijze vroegtijdig deze aarde te verlaten, dit is niet zoals het bedoeld is!
Dit boek is uit 1975 en het was het eerste boek dat bijna-doodervaringen in de medische wereld onder de aandacht bracht. Toen al kwamen de 'skeptici' met het 'argument' dat dit 'een illusie van de hersenen' is, veroorzaakt door 'zuurstoftekort'. Terwijl wetenschappelijk onderzoek naar BDE's alsmaar meer vorderingen heeft geboekt, blijven de azijnpissers hangen in een 'argument' dat inmiddels een hele lange en stoffige baard heeft en dat allang achterhaald is door de feiten.
Mike
De belangrijkste conclusie die ik uit het boek heb getrokken is dat het hoogste spirituele goed afstand doen van het ego is door voor anderen klaar te staan. Je kunt zelfzuchtige dingen in je leven hebben gedaan, maar als je in de optelsom van je leven er vaker voor een ander bent geweest heb je een succesvol leven geleid. Het doet denken aan dat oude liedje: 'We zijn op de wereld om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar/Te helpen, nietwaar?/JAAAAA!'. En zo is het maar net!
Ook frappant was om te lezen dat het principe 'zo boven, zo beneden' inderdaad geldt. Je stopt gedurende je leven niet met leren en dit geldt ook voor na je leven, want dan ga je simpelweg door waar je gebleven was. Mensen die terugkeerden van een mislukte zelfmoordpoging kregen naderhand spijt, want ze deden zo'n poging om te ontsnappen aan hun eigen mentale hel, om er vervolgens achter te komen dat deze zich ook daar voortzet. Daarnaast kregen ze een krachtige boodschap mee dat het een van de grootste zondes is om op deze wijze vroegtijdig deze aarde te verlaten, dit is niet zoals het bedoeld is!
Dit boek is uit 1975 en het was het eerste boek dat bijna-doodervaringen in de medische wereld onder de aandacht bracht. Toen al kwamen de 'skeptici' met het 'argument' dat dit 'een illusie van de hersenen' is, veroorzaakt door 'zuurstoftekort'. Terwijl wetenschappelijk onderzoek naar BDE's alsmaar meer vorderingen heeft geboekt, blijven de azijnpissers hangen in een 'argument' dat inmiddels een hele lange en stoffige baard heeft en dat allang achterhaald is door de feiten.
Mike