Hoi!
Late reactie
De rest van de reiniging is best oké verlopen. Heb wel wat stenen geloosd. Niet zo veel als de vorige keer, maar ze waren wel bijna allemaal relatief groot. Denk dat ik in totaal zo'n beetje 50 stenen van 1/2 tot 1 cm doorsnede geloosd heb.
De pijn in mijn galblaas is veel minder, dus het zal wel iets geholpen hebben, denk ik.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook steeds meer tegen leverreiniging ga opzien. Ik heb al een aantal keer om 17.45 uur besloten om het niet te doen. Nu, na twee reinigingen met relatief veel opbrengst, zal ik me er wel weer iets makkelijker toe kunnen zetten een volgende keer. Ik moet bijna toegeven dat ik het overgeven van de laatste keer niet eens echt meer erg vond. Het begint te wennen, denk ik?
Ik ga trouwens wel op zoek naar een andere olijfolie, want wat ik nu heb, krijg ik de volgende keer echt niet meer weg. Het moet een of andere extra vergine olijfolie van een geweldig merk uit Italië (zegt men) zijn, maar het smaakt als motorolie (nouja, dat stel ik me er maar bij voor =) ) en ik werd al misselijk van de geur bij het afwassen van mijn glas.
Wat betreft voeding: ik voel zelf heel goed aan hoeveel vet ik kan hebben en hoe het dus met mijn galblaas gesteld is. Datzelfde geldt voor mijn eiwitvertering. Ik merk gewoon waar ik trek in heb. Als iets me echt tegenstaat, dan krijg ik het ook niet weg. Soms heb ik tijdenlang trek in gebakken eieren met mayonaise - en dan is er ruimte voor vet. Soms moet ik er niet aan denken. Eet ik het dan toch, dan word ik er beroerd van. Zelfde geldt voor vlees. Soms hoef ik het echt niet en dan kan ik het ook beter niet eten. Zo heb ik ook tijden dat ik veel trek heb ik groente (wel altijd helemaal kapotgekoookt) en moet ik er soms niet aan denken. Het zal wel iets zeggen over mijn vertering op dat moment, denk ik. Die gaat het ene moment ook beter dan het andere, dus het kan nog wel kloppen ook.
Of ik alles merk, weet ik niet, maar wel iets in ieder geval. Ik zorg altijd wel goed voor mijn darmen met bouillon, gelatinepoeder en veel probiotica. Die darm is voor mij een zwak punt, te meten aan mijn exorfinen (ik loop bij Exendo daarvoor). Zolang er exorfinenbelasting is, is mijn darm sowieso lek. Daarom zorg ik dus, naast leverreinigingen en enigszins levervriendelijke voeding, vooral voor darmvriendelijke voeding. Je kunt nog zo goed voor je lever willen zorgen, maar ik geloof dat een gezonde darm vele malen belangrijker is. Ik merk echt wat een kapotte darm met je gezondheid en lichaam doet - en ik weet uit ervaring wat een kapotte lever doet. Doe me dan maar die kapotte lever en een gezonde darm, als ik zou moeten kiezen. Liefst beide gezond natuurlijk, maar toch.
In ieder geval eet ik dus niet per se eiwitrijk, vetrijk of iets anders. Ik eet wat ik op dat moment denk aan te kunnen. Bepaalde productgroepen sluit ik wel uit (bewerkt voedsel), want als ik daar trek in krijg, dan zijn het de exorfinen die eetlust sturen. Dat is niet de bedoeling. Wapfer noem ik mezelf dus niet.
Daar moet ik dan ook nog wel bij zeggen dat ik na mijn eerste leverreinigingen altijd enorm veel trek had in gebakken eieren als eerste maaltijd en dat is nu niet meer zo. Tegenwoordig zorg ik voor een zure appel (om de stenen nog een laatste keer zachter te maken) en daarna heb ik altijd een stoofpotje met veel kurkuma en vet klaarstaan. Na mijn eerste leverreinigingen had ik ook altijd - veel meer dan nu - het gevoel dat mijn lever en galblaas schoon waren. Nu zie ik het gewoon als een reinigingsproces dat begonnen is, maar waarmee ik nog niet klaar ben. Iedere leverreiniging een paar stenen en ja, dat kan dus ook betekenen dat direct na een leverreiniging de boel alweer dichtzit. Zo voel ik nu mijn galblaas nog steeds zeuren, maar word ik tenminste niet meer wakker met steken op mijn borst omdat ik op mijn galblaas gelegen heb. Die komen straks wel weer terug, denk ik, maar voor nu zijn ze even weg. Voor nu zorg ik dat ik goed veel appels blijf eten, omdat ik daarvan merk dat ik erop reageer. Na het eten van appels droom ik altijd - en dat is voor mij een teken dat de vertering bezig blijft.
Beetje warrig verhaal, maar belangrijkste is dat ik dus gewoon goed naar mijn lichaam probeer te luisteren. Het vertelt me meer dan ik zou kunnen bedenken wanneer ik voor mijn lichaam probeer te denken.
En Alexandra, jij bent mijn leverreinigingsheldin, hoor. Altijd als ik een reiniging doe, moet ik aan je denken. Ik geloof dat ik door jou een stuk actiever geworden ben. Inmiddels is de motivatie intrinsiek geworden, maar dat was in het begin echt niet.