Het idee achter vetvrij of vertarm eten in de week of op de dag van de reiniging is om de lever even 'vakantie' te geven. Ja, de lever is een vetverbrandingsorgaan, maar juist om deze even 'vrijaf' te geven, hoeft deze dan niet zo hard te werken, waardoor de zuivering effectiever verloopt.
Zolang je ontlasting nog niet dagelijks soepeltjes verloopt, zit je vast, punt. De groene bolletjes zijn overigens galstenen in het eerste stadium, waarbij ze nog zacht zijn en niet verkalkt. Er komen dus wel degelijk stenen uit, ook al is dit nu nog mondjesmaat. Als dit nu al leidt tot een verbeterde ontlasting weet je dat je op de goede weg zit. Jullie rawfood-periode heeft jullie zeker dus op dit gebied nog niet voldoende reiniging gebracht en er is nog wel wat werk te verrichten.
Een praktijkvoorbeeld van mijzelf:
Ik heb mezelf de afgelopen jaren gediagnostiseerd met 2 hoofdproblemen voor wat betreft mijn lichamelijke gezondheid:
1. Een verzwakte galblaas, die boordevol gruis zit (vermorzelde stenen), ook nu nog, 6 jaar na mijn verandering van voedingspatroon in zijn geheel en 3 jaar na overschakeling op WAPF.
2. Een verzwakte alvleesklier, als gevolg van een leven lang consumptie van suiker, koolhydraten, zetmeel en bewerkte, plantaardige olien/vetten. Dit is bij mij letterlijk zichtbaar in de vorm van een vergrote alvleesklier, met name na een maaltijd of voorafgaand aan reinigingsperiodes.
Twee weken geleden had ik ineens, van de ene dag op de andere, felle steken in mijn alvleesklier. Deze werden al snel gevolgd door aandrang om naar het toilet te gaan. De ontlasting die volgde was moeizaam en pijnlijk voor de alvleesklier. Daarna volgde een zeurende pijn, die mij zorgen baarde. Diezelfde dag volgde nog een aantal felle steken in de alvleesklier (alsof iemand er een mes in had gezet), opnieuw gevolgd door moeizame en pijnlijke ontlasting (die overigens pikzwart was!). 1 enkele keer werd ik hier zo misselijk van dat ik dacht dat ik moest overgeven (is nog net niet gebeurd, maar het scheelde niet veel).
Ik heb hier 2 dingen voor gedaan:
1. De zapper op mijn alvleesklier gehouden. Dit bracht vrijwel onmiddellijke verlichting van de pijn, goddank!
2. Adrenal geslikt om mijn bijnieren te ondersteunen. Ik vermoedde nl. dat ik een lichte vorm had van alvleesklierontsteking (pancreatitis). Ook de Adrenal deed wat hij moest doen en ik was binnen anderhalve dag verlost van deze pijnlijke episode.
In 2008 heb ik 3 keer een pijnlijke galkoliek gehad, wat me heel veel groenzwart gruis op het toilet opleverde en me 20 helse minuten bezorgde op de pot. Ik ben n.a.v. mijn kortstondige pancreatitis naar een anatomie-site gegaan om te zien of er een verband bestaat tussen de galblaas en de alvleesklier en ik zag meteen al dat er een galkanaal uitkomt in de alvleesklier. Vervolgens heb ik ge-Googled op de trefwoorden 'gall stones' en 'pancreatitis' en, voila, daaruit kon ik meteen opmaken dat een geblokkeerd galkanaal naar de alvleesklier inderdaad kan leiden tot alvleesklierontsteking.
Dit verhaal om aan te geven hoe langdurig en moeizaam het kan zijn om je lever en galblaas te reinigen van opgehoopte rommel. Vergeet niet dat we een leven lang rotzooivoer aan het wegwerken zijn!
Mike