Op zoek naar de juiste hulpverlener

Ik heb nu in elk geval de 2 boeken van Iris koops besteld. Ik wist toen niet dat ze 2 boeken had ook met opdrachten. Alleen het artikel gelezen. Dus daar ga ik sowieso alvast mee aan de gang.
 
Binc & Elkedageenei: het is even heftig mis gegaan tussen de hulpverleningsorganisatie en mij, dat heeft me flink aangegrepen. Zo kwaad en verdrietig als maar kan. inmiddels contact opgenomen met de oprichter van die instelling en daarmee heb ik volgende week een gesprek. Het is wel een zooitje die hulpverlening in het algemeen, het lijken wel huisartsen.
Ik kom nog op jullie berichten terug als ik weer genoeg energie heb.
 
Jeetje wat heftig!!! Doe rustig aan en voel je nergens toe verplicht of gehaast!
Ik hoop dat de situatie goed opgelost wordt! Sterkte!
 
Ik wil wel even kwijt dat ik na lang nadenken vandaag toch besloten heb om het contact met mijn biologische moeder te laten voor wat het is. Eerst wilde ik het wel omdat ik toch geschrokken was van bepaalde omstandigheden uit he verleden die gebeurd zijn. En ik denk ook het ouder kind gevoel wat boven kwam met wellicht toch hoop op een bepaalde band. Ze was even weer zo dichtbij in mijn leven na jaren wat toch iets met mij deed. Maar ik besef inmiddels dat die band geen haalbare kaart zal zijn. Altijd oppervlakkig zal zijn en in alleen goed genoeg ben om haar belangen te behartigen. Ik zal mezelf compleet weg moeten cijferen. Dit gaat ten koste van mezelf en wil ik niet nog een keer laten gebeuren. Zij heeft toen ik 4 was besloten op te stappen. Zij wilde daarna op mijn 16e alleen maar contact om met mij te pronken. De opvoeding voor haar kinderen was haar te zwaar en ze had andere belangen. Ongeacht wat er met haar na haar eigen opvoeding gebeurd is kan ik mezelf nog steeds niet voorstellen dat je ervoor kiest je eigen kinderen niet meer te willen zien en naar ze om te kijken. En dat stuk, daar kan ik geen begrip voor hebben. Anderzijds ben ik dankbaar dat zij geen onderdeel uit heeft gemaakt van mijn opvoeding.
Ze is er nooit geweest.
Ik weet inmiddels nu hoe haar jeugd eruit heeft gezien. Hoe ze geworden is zoals ze is. Hiervan ben ik nooit op de hoogte geweest tot 2 weken geleden, en ben daar goed ziek van geweest en angstig en ontzettend boos. Ik ga aan de gang met mezelf en wat ik nu weet iplv mezelf opnieuw weg te cijferen voor een ander. Moeder of niet. In mijn beleving heeft ze die titel nooit verdiend.
 
@ Gerard: dat is balen zeg heel veel sterkte!

@ Binc: volg je gevoel!
 
Elkedageenei,

Wil je weten dat ik het daar ontzettend moeilijk mee heb? Het voelt alsof mijn hart in 2en ligt. Ik had ermee gedeald. Lang geleden al. Maar elke keer als zij toch enigszins in de picture komt hoe summier dit ook geweest incl de valse hoop die ze gaf, gaat er een wond open bij mij. De wond waarmee ik afgerekend had. Met die wond moet ik aan de slag. En dat resultaat ga ik niet behalen met contact. Hoe groot dat verlangen misschien toch is, ik vind het belangrijker om hier voor mezekf iets mee te doen en aan de slag te gaan zonder haar.
 
Ik heb besloten om toch te kiezen voor hulpverlening binnen de ggz die bekend is met trauma verwerking en hechting trauma en narcistisch misbruik. Ben daarin nog wel zoekende, maar denk wel dat dat de beste weg gaat zijn. Zeker gezien de dingen die nog op mijn pad gaan komen. Contact met andere kant van de familie en waar ook nog antwoorden vandaan gaan komen. Via de broers en zussen van mijn vader komt er ook steeds meer duidelijkheid over mijn verleden.
Ik besef inmiddels dat ik voor een groot deel van mijn leven alleen maar in de vecht en vlucht houding ben of ben geweest. En daar wil ik inmiddels vanaf. De relatie met mijn ex heeft eigenlijk alleen maar voortdurend bevestigd hoe ik mij als kind en puberteit heb moeten gevoeld. Met hem ben ik zonder het te beseffen een trauma verbintenis aan gegaan. En zelfs een groot deel van mijn latere leven zit om de 1 of andere reden niet meer in mijn geheugen. Ik denk ook niet dat het perse nodig is om die dingen opnieuw te gaan herinneren maar wel om ermee leren om te gaan.
 
Ik kwam een interessant artikel tegen van de SGGZ over het verwerken van jeugdtrauma.
Een supplement (SAM E) schijnt te helpen in combinatie met EMDR.
Ik heb hier gezocht of er een topic over is maar ik kan het niet vinden. Is hier ooit iets over geschreven op het forum? Is dit supplement bekend de WAPF of is dit ook voldoende uit voeding te halen? En zo ja, in welke voeding is dit stofje dan aanwezig? Het zou een positieve invloed hebben op hormonen, organen, hersenen, neurotransmitters en DNA. Is dit artikel geloofwaardig?

https://www.ggznieuws.nl/home/mogelijk-nieuwe-therapie-voor-depressie-na-jeugdtrauma/
 
Ik las ook dit in een artikel over SAMe

Trimethylglycine (TMg, ook wel betaïne genoemd) lijkt op basis van beperkt wetenschappelijk onderzoek een vergelijkbaar effect op het methylatieproces te sorteren. Deze substantie kost minder, maar zowel de dosis als het klinisch nut bij depressie is niet duidelijk.

Trimethylglycine zou hetzelfde zijn als betaine HCL? Dan zou je kunnen concluderen dat de oorzaak toch gelegen is in tekort aan maagzuur door bijnieruitputting?

 
Gerard,

Ik weet niet of je nog mee leest? Is het probleem met de hulpverlening inmiddels naar de tevredenheid opgelost? Ik hoop van wel.

Ik wilde even kwijt dat ik mijn moeder dus toch gesproken heb. Alleen aan de telefoon. Afgelopen dinsdag sprak ik haar voor het eerst in 26 jaar. Ik ben er heel zenuwachtig geweest van tevoren. Gisteren heb ik haar nogmaals gesproken. Anderhalf uur lang waarbij we zelfs slappe lach hebben gekregen. Maar deze week is bij mij een enorme twijfel ontstaan over of zij nu wel of niet narcistisch is. Met alle dingen die de zus van me vader en de zus van mijn moeder hebben verteld, de gesprekken met mijn moeder, naar mezelf en mijn broer en vader kijkend, ben ik er niet meer van overtuigd. Vooral ook door dingen de mijn moeder aan de telefoon heeft gezegd en haar gedrag kloppen niet voor wat betreft narcisme. De doorslag kwam nadat ik foto’s kreeg van haar voordat ik geboren was. Ik zie iemand due angstig en onzeker is en van haar lichaam af te lezen is. Dan nog erbij opgeteld hoe zij in mijn jonge jaren tot mijn 4e met mijn broer en mij om ging klopt niet. Ik begin heel sterk het gevoel te krijgen dat ze leid aan autisme. En mijn vader en broer overigens ook. Bij mijn vader komt dit voor in de familie. Bij mezelf zie ik denk ik ook enkele raakvlakken. Vooral de lage pijn grens en dingen die ik de afgelopen 3 jaar gedaan heb met wapf.
Ik denk dat het mij nu minder moeite zal gaan kosten om haar toch een keer te bezoeken.
 
Met alle respect, Binc (en dat weet je), twijfel ik aan jouw capaciteit om narcisten goed te herkennen. Je hebt nog maar net een langdurige relatie met een narcist achter de rug en je zit volgens mij nog steeds met vragen en onverwerkte gevoelens over deze periode in je leven.

Vooropgesteld dat ik je moeder niet ken, even wat algemene valkuilen waar je in kunt trappen, als je er gevoelig voor bent (en dat ben jij):

Foto's waarop iemand er onzeker en angstig uitziet zeggen helemaal niets. ALLE narcisten zijn per definitie onzekere en angstige personen, ze weten dit alleen uitstekend te maskeren door zich zekerder voor te doen dan ze zijn. Als ze zeker van zichzelf waren, hadden ze die controledrang en al dat theater ook niet nodig. Indien het hen uitkomt, kunnen ze zich ook onzeker voordoen en het slachtoffer uithangen, wat er maar nodig is om hun doel te bereiken.

Wat jouw probleem is, is dat je een 'verzorgingscomplex' hebt waar je nog lang niet vanaf bent en misschien lukt dat wel nooit. Daar maken narcisten driftig misbruik van. Als je niet op je tellen past, staat de volgende dominante narcist alweer klaar om jouw leven te beheersen. Misschien is dat wel je moeder.

Mike
 
Mike,

Het gaat om andere dingen. Bepaalde bewegingen die ze heeft. Angst stoornissen. Gevoelig voor geluiden en licht. Mijn broer die ze vroeger nog steeds in de kinderwagen deed terwijl dat niet meer paste. Wij waren altijd teveel en werden opgesloten in de trap kast.
Huilen was goed voor de longen. Alles wat ik hoor is dat zij het leven niet snapte. De vrouw die ik gesproken heb was belangstellend. Vragen stellen. Veel vragen die ze steeds in hetzelfde gesprek weer opnieuw stelde. En dan het meest bizarre, de kerels die op haar pad zijn gekomen zijn exact hetzelfde als mijn ex. Haar leven gaat hetzelfde zoals die van mij wat mij toch kritisch aan het denken zet. Ook de antidepressiva die ze al haar hele leven slikt. De onverklaarde woede uitbarstingen van mijn broer. Ik probeer vanuit mijn buik gevoel dit alles te plaatsen. Maar deze vrouw is heel anders dan mijn ex.
Bedoel je nu te zeggen dat ik het contact niet moet doen? Ik wil weten wie ik ben. De laatste tijd heb ik enorm veel moeite met mezelf.
 
Ze doet zich overigens niet zichtbaar zekerder voor dan dat ze is. Het tegenovergestelde juist. Ik denk dat zij het niet aangekund heeft 2 kinderen op te voeden en daarom weg is gegaan.
 
Oké, sorry, ik denk dat ik zojuist vanuit emotie gereageerd heb. Maar durf je dan wel van mij aan te nemen dat ik autisme wel kan herkennen? Omdat ik veel nichtjes en neefjes heb met deze aandoening? Ik wil echt niet in labels denken want ik weet dat het alles te maken heeft met oa de bijnieren. Maar ik ben wel heel driftig op zoek naar verklaringen.
 
Mike,

Sorry dat ik zo reageerde. Dat was echt mijn bedoeling niet en ik snap dat je mij alleen maar wilt waarschuwen. Ik hecht altijd veel waarde aan wat je schrijft. Het is ook de reden dat ik serieus kritisch naar mezelf ging kijken naar aanleiding wat je destijds schreef in mijn andere topic. Ik kwam er alleen steeds niet achter wat en hoe dan. Mijn moeder had ik langt geleden dood gezworen. Maar nu ligt het gewoon even te gevoelig aangezien ze in een zeer kort tijdsbestek ineens weer spring levend is. En vanaf dat moment kreeg ik een enorm haat gevoel. Achteraf ben ik hier zelf van geschrokken zoveel haat gevoel. Eerlijk gezegd ben ik op zoek naar een verklaring waarom ze gedaan heeft wat ze heeft gedaan. Veel informatie heb ik van me vader ook nooit uit hem gekregen. Dat komt nu van zijn zus en de zus van mijn moeder. Ook van de medische begeleiding die mijn moeder nu heeft. Duidelijk is dat ze een stoornis heeft. Maar ze praat wel kraak helder. Voor mij gaat hetzelfde op als voor jou. Ik ken mijn biologische moeder ook niet. Maar nu heb ik de mogelijkheid om haar wel te leren kennen en mogelijk mezelf te verplaatsen in haar zodat ik misschien begrip op kan brengen voor wat ze heeft gedaan. De enige info die ik heb is wat mijn familie altijd over haar zei op een veroordelende manier. Ik heb het nooit zelf kunnen ontdekken.
Juist vanwege dat gezeik met die ex van wat mij idd nog steeds heel erg hoog zit, denk ik dat ik dit nodig heb om in de toekomst niet weer in zo een val te stappen. Ondertussen heb ik ook dat idd nog niet volledig verwerkt. Het feit dat hij meteen iemand anders had, daarmee heeft ie mij echt op me ziel getrapt en dat zit nog steeds heel erg hoog. Maar goed, ik zal er verder niet teveel over uit wijden. Heb geen zin dat dit topic straks alleen over mij gaat.
Vandaag ga ik in elk geval naar mijn tante toe. De zus van mijn moeder waar ik als kind blijkbaar zoveel waarde aan gehecht heb maar nooit geweten heb wie ze was. Vandaag zal ik dus nog meer informatie krijgen over mijn moeder.

In elk geval wil ik zeggen dat ik het waardeer dat je mij wilt waarschuwen en waar ik op moet letten.
Dankjewel daarvoor!
 
Hoi Binc, fijn dat je mijn woorden op de juiste waarde kunt waarderen! Ik heb de wijsheid niet in pacht en als je moeder oprecht spijt heeft van de RAMPZALIGE 'opvoeding' die jou ten deel is gevallen, dan is dat natuurlijk een grote stap die jullie samen kunnen nemen. Mijn advies is dan ook enkel om uiterst behoedzaam te zijn, om te voorkomen dat je emotioneel gemanipuleerd wordt en weer van een koude kermis thuis komt.

De haat die er los is gekomen jegens je moeder is natuurlijk volkomen begrijpelijk en logisch, gezien de ijskoude en wrede behandeling die je als kind hebt ervaren. Ook interessant om te lezen dat de geschiedenis zich herhaalt, aangezien je moeder ook viel op narcisten. De enige manier om jezelf ervoor te behoeden dat je niet opnieuw in de klauwen van dit soort lui valt is kennis. Er is een uitstekend YouTube kanaal dat ik je kan adviseren, genaamd Knowing The Narcissist:

https://www.youtube.com/channel/UCge1h5fEmC4sU1fN6TgevIA/videos

Mike
 
Ik ben ook op mijn hoede voorzover mogelijk. Ik vraag mezelf af of ze überhaupt spijt kan hebben. Dat lukt zowel een autist als ook een narcist niet denk ik. Ik schat je adviezen zeker in op de juiste waarde. De vragen die ik heb durf ik haar nog niet te stellen. Te vroeg en wil ik ook niet via de telefoon. Ik wil haar rechtstreeks aan kunnen kijken en observeren.

Die haat die ik voelde heb ik nog nooit gevoeld in elk geval of deze was heel diep weg gestopt.

Dankjewel voor het YouTube kanaal.
 
Nou begrijp ik waarom jij en ik nooit op 1 lijn kunnen zitten. Mijn vriendin heeft kortstondig gewerkt bij het Leo Kannerhuis, weliswaar niet in A'dam maar in Oosterbeek. Ze was daar heel snel weg, omdat het beleid daar bikkelhard en gevoelloos is. Mijn vriendin heeft van nature een ingang bij autistische kinderen, omdat ze geen autisten ziet maar kinderen. Dat was daar wel anders, daar zien ze alleen maar autisten en geen kinderen. Als dit jouw 'expertise' is, dan snap je er dus helemaal niets van.

Mike
 
Even iets heel heel duidelijk maken nu. Jhanne, ik stel je advies op prijs. Ik denk alleen niet dat ik zover wil gaan. Mijn broer is gediagnosteerd met autisme/ADHD. Aks ik mijn broer naast mijn moeder zet begin ik het langzaam te begrijpen. Als ik mijn karakter naast die van mijn vader zet begin ik het ook te begrijpen. Maar ik denk niet dat ik mezelf wil laten testen. Ze nemen me maar zoals ik ben. Gaat mij erom dat ik wil begrijpen wat mijn moeder bezielt heeft om mij op 4 jarige leeftijd en mijn broer op 2 jarige leeftijd in de steek heeft gelaten zonder weer om te kijken. Ik wil vrede krijgen met mezelf. Ik maak mezelf wel zorgen over een vaccinatie die ik 10 jaar geleden heb laten doen. Tropen vaccinatie. Vanaf dat moment heb ik toch veel ellende gekregen. Dit speelde tegelijk met dat ik mijn ex leerde kennen.
 
Gisteren nog zoveel dingen gehoord en gezien. Foto’s gezien van mijn moeder hoe ze vroeger was. Hoe haar karakter was als kind. Haar vader noemde haar altijd zwak begaafd. Ze had veel zorg nodig.
Verder nog meer dingen zoals de zoon van mijn tante wat ook niet helemaal oké zit. Alles wat ik tot nog toe gehoord en gezien heb bevestigd voor mij een vermoeden wat toch werkelijkheid is geworden. Mijn moeder is altijd koud en kil geweest. Net als mijn broer. Daarnaast zoveel lichamelijke dingen die niet goed zitten aan die kant van de familie.

Jhanne,

Even terugkomend op je eerdere berichtje waar jij een quote deed op mijn bericht over bepaalde bewegingen, angsten etc. Ik zelf heb die symptomen niet. Daarin had ik het over mijn moeder. Ik was altijd wel erg hoog gevoelig en gevoelig voor prikkels. Dit is vele malen minder geworden sinds wapf. De reden dat ik niet wil testen is dat ik ook geen zin heb dat dit soort diagnoses bij mijn huisarts terecht komen. Ik vrees dat er dan met pilletjes gezwaaid gaat worden en wanneer ik dan eigenwijs ben om dat niet te doen een stempel krijg waarbij bij andere klachten voortdurend datgene aangehaald zal worden als oorzaak.
Mijn moeder was als kind vanaf een bepaalde leeftijd en ook als volwassene altijd chagerijnig. Dat herken ik wel in mezelf van vroeger. Ik begin serieus te geloven dat vaccins de onderliggende oorzaak zijn. Ik merk nu wel dat er bij mezelf iets niet goed gaat met dopamine en serotonine heb ik het idee. Ooit nam ik 5 htp en dat hielp best goed. Later las ik dat dat ook niet een al te beste keuze is. Maar wat dan wel?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.594
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan