Ik kom net weer van het vrijwilligerswerk af wat ik doe, het taalhulp bieden aan statushouders. We zitten dan in een groepje en er was ook een vakdocente bij zij heeft natuurlijk veel meer kennis en ervaring en ik heb dan soms het gevoel dat ik er voor jan *** bij zit (de vorige keer gaf ik zelf uitleg aan een groepje trouwens, toen zei ik zelf wat meer). Zij was grotendeels aan het woord. Eigenlijk had ik verwacht dat ze er niet zou zijn.
maargoed ik heb wel af en toe wat gezegd en geluisterd. We waren opgedeeld in twee groepjes.
Ik voel me niet lekker nu.
Ik heb gisterenavond iets met nachtschade gegeten dat veroorzaakt ook altijd pijn in m'n ogen!!!!! (gewone aardappel); nou ja eigen schuld ik had er trek in niet meer doen dus. Ik word altijd erg moe van gewone aardappels dus dat zal misschien deels er voor gezorgd hebben dat ik mij nu zo voel en het feit dat die vrouw zoveel aan het woord was en ik me 'n beetje teveel voelde ofzo iets, ik kan het niet goed omschrijven. Ik moet nu naar dat vrijwilligerswerk ik heb me op een lijst geschreven voor deze avond om de week ookal voel ik mij dan niet goed moet ik er toch heen.
Ik voel me niet echt sterk op dit moment.
Zoals ik al schreef ben ik nu gewoon erg moe. Verder niks eigenlijk. Ook ben ik heel bang dat ik het allemaal niet meer red. Het voelt als moeten, hoewel ik sommige van de werkzaamheden die ik doe toch wel leuk vind. De werkzaamheden waarbij ik een iets actievere rol heb.
De avond begon wel leuk. Alleen het is moeilijk op zo'n avond als er door de vakdocente wordt gevraagd en door een van de statushouders wat doe je voor werk en je moet uitleggen dat je vrijwilligerswerk doet en niet werkt. Op de een of andere manier vind ik dat moeilijk om te zeggen. Tegenover de vakdocente die een hele opleiding gehad heeft. Zij had trouwens heel veel overgewicht, ja daar hoef ik ook niet tegenop te kijken, maar het feit dat ik mij heel moe voel en dan TOCH daarheen moet daar gaat het natuurlijk al fout, ik heb dan het gevoel dat ik overruled word.
Ik vind het wel leuk zo met elkaar praten hoor op zo'n avond, maar ik ben gewoon supermoe nu.
En ik weet het even niet. Het voelt alsof de maatschappij bepaalde dingen van mij verwacht die ik nu even niet kan waarmaken terwijl ik wel graag in contact met mensen ben.
ik had trouwens wel rauwe melk meegenomen in een bidon en ook thee gedronken daar met keltisch zee zout. En 'n piepklein beetje koffie.
Ik weet het gewoon even niet nu. Ach ja dat gevoel heeft iedereen wel eens denk ik.
Dus even chillen maar.
maargoed ik heb wel af en toe wat gezegd en geluisterd. We waren opgedeeld in twee groepjes.
Ik voel me niet lekker nu.
Ik heb gisterenavond iets met nachtschade gegeten dat veroorzaakt ook altijd pijn in m'n ogen!!!!! (gewone aardappel); nou ja eigen schuld ik had er trek in niet meer doen dus. Ik word altijd erg moe van gewone aardappels dus dat zal misschien deels er voor gezorgd hebben dat ik mij nu zo voel en het feit dat die vrouw zoveel aan het woord was en ik me 'n beetje teveel voelde ofzo iets, ik kan het niet goed omschrijven. Ik moet nu naar dat vrijwilligerswerk ik heb me op een lijst geschreven voor deze avond om de week ookal voel ik mij dan niet goed moet ik er toch heen.
Ik voel me niet echt sterk op dit moment.
Zoals ik al schreef ben ik nu gewoon erg moe. Verder niks eigenlijk. Ook ben ik heel bang dat ik het allemaal niet meer red. Het voelt als moeten, hoewel ik sommige van de werkzaamheden die ik doe toch wel leuk vind. De werkzaamheden waarbij ik een iets actievere rol heb.
De avond begon wel leuk. Alleen het is moeilijk op zo'n avond als er door de vakdocente wordt gevraagd en door een van de statushouders wat doe je voor werk en je moet uitleggen dat je vrijwilligerswerk doet en niet werkt. Op de een of andere manier vind ik dat moeilijk om te zeggen. Tegenover de vakdocente die een hele opleiding gehad heeft. Zij had trouwens heel veel overgewicht, ja daar hoef ik ook niet tegenop te kijken, maar het feit dat ik mij heel moe voel en dan TOCH daarheen moet daar gaat het natuurlijk al fout, ik heb dan het gevoel dat ik overruled word.
Ik vind het wel leuk zo met elkaar praten hoor op zo'n avond, maar ik ben gewoon supermoe nu.
En ik weet het even niet. Het voelt alsof de maatschappij bepaalde dingen van mij verwacht die ik nu even niet kan waarmaken terwijl ik wel graag in contact met mensen ben.
ik had trouwens wel rauwe melk meegenomen in een bidon en ook thee gedronken daar met keltisch zee zout. En 'n piepklein beetje koffie.
Ik weet het gewoon even niet nu. Ach ja dat gevoel heeft iedereen wel eens denk ik.
Dus even chillen maar.
