Moondust:
Quote:
Je had problemen met wat Mike zei: “Zoals hij zijn er gelukkig niet veel…”
Antwoord:
Heeft je ego je echt niet in beslag dan zeg je: eenzaam op de wereld is diegene die los is van de boeien der begoocheling.
Heeft je ego je wel in beslag dan zeg je: deze opmerking is laag bij de grond.
Je brengt zelf gradaties aan, terwijl er volgens jou geen gradaties zijn.
Verder dit: De vage shit van Amancay ondersteun je wel volmondig
Deze opmerking is volgens jou dus niet laag bij de grond? Dus geen persoonlijke aanval?
Nee de anderen doen dit je aan en vallen je aan.
Waarom moet iemand begrijpen wat jij bedoeld als je met jouw denkwijze overal onderuit kunt komen Moondust. Het is dat we jou wel begrijpen maar jij jezelf niet. En dan lijkt het voor jou dat je er alleen voor staat, en dat vele anderen het niet met je eens zijn. Terwijl we je wakker willen maken.
En met zo'n kijk erop als jou:
Quote:
Je denkt dat je kan doen en beslissen, maar wijs maar eens aan hoe jouw Ik dat allemaal doet. Dat kan je niet, niemand kan dat. Alles (zicht, gehoor, gedachten, emoties, etc.....alles!) wat er in jouw ervaring gebeurt daarvan ben je je bewust. Je identificeert je hiermee, maar feitelijk ben je er alleen getuige van. het zou ook niet anders kunnen. Het leven is de mindfuck, en waarschijnlijk om een goede reden. Dat maakt ook dat het niet erg is dat je begoocheld bent. Het hoort bljikbaar zo.
Kun je iemand dood rijden door niet te stoppen voor rood en zeggen ik was er getuige van, maar het is niet mijn schuld.
Zo kun je ook van alles uithalen zonder je schuldig te voelen. Ik was alleen maar getuige bij mijn daad......................
Ja:
Alles is verbonden met elkaar, ook al zijn er zelfstandig indentiteiten die zich moeten louteren. De mens is ver afgedwaald van zijn diepste eigenste natuur, het lijkt er allemaal niet toe te doen, al het pure menszijnde wordt onderuit gehaald en verbasterd en tot niets zeggend verklaard door het Nihilisme. Iemand die zegt alleen maar getuige te zijn van zijn leven en doen zet zijn verantwoordelijkheid buitenspel, of beter is een verkrachter van het leven zonder weerga. Het is vluchten voor het leven. Het is het verheerlijken van een ontwijkende, niet verantwoordelijke, nietszijnde, doeloze weg, de filosofische overtuiging van het 'geloven in niets' tot uiteindelijk het Niets heerst en de wereld en alles zinloos is. De overtuiging ook waarbij men nergens waarde aan hecht. Er kan dan ook geen waarheid zijn voor een nihilist, want elke waarheid heeft haar eigen imperfectie. Alle waarden en normen hebben geen betrouwbare basis voor een nihilist, het pessimisme viert hoogtij. Een echte nihilist gelooft niks meer, hoeft aan niemand verantwoording af te leggen en heeft geen doel meer in het leven, behalve een drang tot vernieling.
