Bedankt voor de tip naïef. Ik had daar zelf ook al aan gedacht. We wonen niet bij haar in de buurt, het zou dan op afstand moeten. Ik heb meerdere goede ervaringen gelezen met haar, ook die van jou.
Ik ben eigenlijk wel klaar met het forum. Niet uit boosheid, of frustratie tegenover een persoon. Maar wel om de reden dat ik heel erg mijn best doe voor mijn dochter, probeer het goede te doen, en al meerdere manieren geprobeerd heb. De manier van niks doen, gezonde voeding geven, en alles op zijn beloop laten. De andere kant op, die ik nu volg, met de darmbehandeling, en de tijdelijke eliminatie van histaminerijke producten. En ik blijf maar kritiek krijgen. Prima, kop in het zand steken moet niemand doen. Maar ik kan de stress en het rotgevoel daarover niet meer aan. Heb mezelf al lang genoeg afgestraft omdat ik baal hoe het met mijn dochter is gelopen. Daar was ik aardig overheen, maar door de kritieken hier komt dat weer terug. Nog meer stress dus: daar heb ik geen zin meer in. Elke keer krijg ik zo een terugslag, terwijl ik constructief bezig wil blijven. Ik heb dat zelf hard nodig, en mijn dochter ook, het gaat me al niet gemakkelijk af, ik moet alle zeilen bijzetten.
Pas als iemand in mijn huid kruipt en mijn dochter als kind heeft, en in dezelfde situatie zit, dan kun je echt oordelen. Ik trek dit iig niet meer zo.