Die lever heeft amper smaak, ik kan het nog niet geloven. Een half jaar geleden ging ik nog over mijn nek toen ik rauwe lever blenderde door mijn dagelijkse shake en nu hap ik zo een heel klompje weg zonder een krimp te geven. Gewoon een paar glibberige stukjes in de mond doen en direct wegspoelen met een beetje water. Zelfs de boer die er achteraankomt ruikt/proeft niet naar lever. Rauwe lever eten is echt een eitje. Misschien was dat altijd al zo, misschien heb ik voortgang gemaakt, wie zal het zeggen. Van zure melk gruwel ik echt, maar wellicht heb je gelijk en drink ik het zo weg over een jaar. Van doorsnee westerse voeding naar WAP is een reis waarin ik tot op heden telkens mijn grenzen heb verlegd. En dat is leuk, bevrijdend en....verslavend....nou ja, in de goede betekenis van het woord dan. Als ik zie hoever ik nu ben in vergelijking met een half jaar geleden, dan heb ik flinke stappen gemaakt. De gezondheidsvoordelen ervaar ik nog minimaal, maar ik vertrouw er voorlopig op dat dat een kwestie van tijd is. En dat biedt perspectief voor de mensheid, want als ik het kan, kan iedereen het.