RIP Boogie (Run In Peace)

Ik plaats je beestjes niet in een hokje elkedageenei. Maar dat zijn dus de vragen die elke gedragsdeskundige stelt. Zijn ze gecastreerd? Op welke leeftijd etc etc. Allemaal vragen die tijd gesteld worden tijdens een gesprek met de eigenaar bij de eigenaar thuis. Ik heb mede om die reden ook aangegeven dat alles wat hier geplaatst word momentopnames zijn en dat het heel moeilijk is van afstand te bepalen en adviezen te geven. En nu moet ik mezelf dus bijna gaan verdedigen voor mijn visie? Voor wat ik in de fitis zie?
Het klopt dat wanneer ze gecastreerd zijn rustiger worden. Dus dat heb hè goed gedaan. Feit is, hoe later gecastreerd hie langer de problemen blijven. Ook al zijn ze laat gecastreerd. Oa om die reden adviseren wij altijd vroeg castratie. Ook vanwege de reden dat bij niet castreren en de katten buiten komen je mee werkt aan een overschot van katten wat resulteert in overvolle asielen. Maar ik ga mezelf niet verdedigen voor mijn eigen adviezen welje ik wellicht ongevraagd gegeven heb.
Dat weet ik niet. Zizou heeft met het plaatsen van zijn filmpje wel degelijk naar bevindingen gevraagd. En ook elke dageenei, hoewel niet heel direct.
Dat mogen jullie mij dan verwijten.
 
Toen ik bij de Maartenskliniek gesprekken had met de daar dienst doende psychologe voelde ik me meteen ook al een 'patient'. Dat is een van de redenen waarom ik daar geen revalidatietraject ben aangegaan (zie topic Beterschap Mike!). Dat betekende niet dat zij het niet goed zag, het betekende slechts dat zij het EENZIJDIG zag en slechts op mijn 'problematiek' focuste en niet mijn VOLLEDIGE PERSOON.

Idem met dieren. Zijn er niet ook kattenpsychologen? Maar of je ze nu kattenpsychologen of gedragsdeskundigen noemt, het is slechts een deel van de totale puzzel. Geen onbelangrijk deel, zoveel is waar, maar niet zaligmakend en allesbepalend.

Het is ook geen toeval dat ik allergisch reageerde op een VROUWELIJKE psycholoog, terwijl de 10 voorlichtingsbijeenkomsten bij de Maartenskliniek, gegeven door een MANNELIJKE collega van haar, juist uiterst verhelderend waren. Vrouwen hebben een zorginstinct en dat kan al snel overgaan in verregaande betutteling. Vrouwen denken dan ook vanuit slachtofferschap en zieligheid en dat zie ik bij jou ook terug. Let wel, ik twijfel daarbij niet aan je goede bedoelingen en ik beschuldig je ook niet van egotripperij! Vandaar dat ik schrijf dat er een tijd en plaats voor alles is, dus ook voor jouw kijk op de zaken.

En ja, alles is hormonaal. Hoe vaak heb je het woord 'stress' nu al niet gebezigd als het over katten ging? Denk je dat daar geen hormonale verschijnselen mee gepaard gaan? Stress is ziekmakend en kan zelfs dodelijk zijn! Onze Boogie had het tegenovergestelde en maakte 24/7 haar eigen endorfines aan, een natuurlijke pijnstiller. Dus ja, alles is hormonaal, geen twijfel over mogelijk.

Mike
 
En wat heb ik daarstraks dan geschreven bij te vroege scheiding moeder en kitten?
Word daar door mij ook niet verwezen naar stress?

Bovendien zijn er niet alleen vrouwen die gedragsdeskundige voor katten zijn. Er zijn zat mannen die hetzelfde doen. Ik kijk dan terug op de mannen die de lessen tegelijk met mij hebben gedaan.
En ook diezelfde mannen zullen iedereen die hen in schakelt hetzelfde advies geven. Een kat die happy en gezond is, daar heb je geen last van, laten geen ongewenst gedrag zien. Ongeacht of dit ern medische oorzaak heeft of dat dit met de leefomgeving te maken heeft. Er zijn zat eigenaren die overal maar een kat vandaan halen en teveel katten in huis hebben waardoor ongewenst gedrag op de voorgrond staat. Puur omdat ze ofwel niet goed geïntroduceerd zijn bij de andere katten. Dan heb je het over territorium gedrag.
En zo kan ik tal van andere oorzaken benoemen. En helaas is het zo dat katten veel sneller last hebben van stress situaties. Dit kan dus al begonnen zijn met een te vroege scheiding van moeder en kitten. Vooralsnog word nog steeds voor normaal aangenomen dat het oké is om katten met 7 weken weg te doen. Dit gebeurd met name bij huiskatten. Een goeie fokker houd de kitten 16 weken bij moeders.
 
Jou eigen standpunt is altijd geweest, alles is hormonaal. Helaas is dat bij katten niet anders. Daar ligt mijn kennis punt.

Sorry, jouw woorden niet goed gelezen. Ik dacht dat je dit juist ontkende, vandaar dat ik over stress en katten begon.

Mike

 
Weet je, nu heb ik dus het gevoel dat ik dit topic helemaal verknalt heb. Ofwel er een negatieve tint aan heb gegeven. En dat is mijn bedoeling niet geweest.
Ik vond het juist een leuk topic geworden op dit forum. Ik dacht, hier zitten allemaal mensen die op zoek zijn naar de oorzaak van hun klachten. Hormonaal.
Ik dacht dat hier een serieuze doelgroep in was juist vanwege de kennis over hormonale problematiek. En juist omdat ik weet dat dit bij katten ook speelt. Alleen kijk je dan anders. In dit geval gedrag veel raar gedrag kan ik plaatsen voor wat betreft de bijbehorende aandoening. Ik vond het het namelijk ook heel interessant al voordat ik hier op het forum was dat voor wat betreft onderzoeken bij mensen als onzin word gezien in de dierenwereld heel normaal is en wel voor waarheid word aangenomen. Denk aan wat ik eerder schreef over de schildklier in dit topic en bloedonderzoeken.
Ik heb dit niet willen verkloten. Ik heb echter alleen niet mijn mening op willen dringen. Ik hoop dat we het weer leuk kunnen maken hier.

Mike, mijn adviezen etc voor wat betreft boogie en beer zijn gemeend. En dat is ook zo bij elkedageenei en zizou en alle anderen.

Denk bij een mannelijke gedragstherapeut bv aan de bekende John Bradshaw. Ook hij zal niet anders adviseren.
 
Je hoeft je niet te verontschuldigen en evenmin hoef je lichte tegenspraak op te vatten als verwijten aan jouw adres. Ik heb herhaaldelijk aangegeven dat ik je 'inmenging' op prijs stel en zelfs als ik aangeef dat dit wellicht wat te eenzijdig is geef ik aan dat hier wel degelijk een tijd en plaats voor is. Ik heb er heel veel aan gehad voor de verwerking van de dood van Boogie, waarvoor dank!

Mike
 
Ik ontken absoluut geen stress idd. Dat heb ik van begin af aan gezegd. Ik wil alleen maar aangeven elke keer dat stress juist de grootste oorzaak is van problematiek. Katten horen, voelen en zien meer als mensen. Hun zintuigen zijn vele malen gevoeliger.
Hier een aantal van mijn eigen ervaringen en adviezen.

Een vriendin schakelde mij in omdat haar kat continue aan haar handen een voeten zat te likken. Ze wist niet wat dit betekende. Ze vond het wel schattig en Lief en interprereerde dit gedrag alszijnde dat de kat haar erg lief vond. Mijn mening op basis van wat ik heb geleerd was anders.

Ik kwam bij haar omdat ik aan had gegeven dat dit geen normaal gedrag was.
Ik ben 2 uur bij haar geweest om de katten en de situatie te observeren.
Ik zag dat hij ook aan oneetbare zaken zat je knagen wat bij katten pica genoemd word.
Als je bij iemand thuis bent dan hoop je ook dat de kat op de bak gaat.
Dit was idd het geval. Buiten het feit dat de bakken op een totaal verkeerde plek stonden en ze te weinig bakken had stond de kat ook meermalen te graven in de bak.
Ik zag ook de manier van eten bij die kat. Kauwen aan 1 kant en eten uit bek laten vallen. Bovendien liep de kat met een hoge rug iplv een mooie vlakke houding.
uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat zij eerst naar de dierenarts moest om medische oorzaken uit te sluiten. Ze ging. Mijn vermoeden werd bevestigd. Op aanraden van mij ging ze naar een kat vriendelijke kliniek en ik adviseerde om het gebit van de kat ook na te laten kijken. Het beestje was net 3 jaar. Na het nemen van foto's van het gebit bleek dat 5 tanden helemaal op waren. Forl. De dierenarts adviseerde een extractie van de elementen. Dat heeft ze laten doen. Daarnaast heeft ze mijn advies ter harte genomen om urine onderzoek te laten doen. Hieruit kwam uiteraard een blaasontsteking. Ook deze moest behandeld worden. Aangenomen werd dat dat de reden was waarom de kat ook met een hoge rug liep. Zij naar huis met pijnstilling voor de kat en blaas voeding. Na 2 weken was er lichte verbetering. Maar ik was niet tevreden met wat ik zag. Opnieuw stuurde ik haar naar de dierenarts. Inmiddels toonde de andere kat overigens ook probleemgedrag. Bij het bezoek aan de dierenarts kwam uiteindelijk een Hernia perinealis. De enige optie daarvoor is een operatie. Daarnaast bleek ook nog eens dat de anaalklieren van het beestje ontstoken waren. Ze heeft de operatie in gedag gezet. De kat was opgeknapt. Echter de blaasontsteking ging niet over. Wel had ze mijn adviezen voor wat betreft extra kattenbakken toegepast en een het geparfumeerde grid vervangen voor gewoon grid. Haar argument voor het geparfumeerde grid was, de urine stinkt anders zo. Nee heb ik gezegd. Dat kan jij wel zo vinden en proberen te maskeren maar zaak is om de oorzaak van de hevige urine lucht te achterhalen. Uiteindelijk adviseerde ik ook met andere kat de dierenarts. Deze kat was ouder. 6 jaar. Alle tanden en kiezen moesten eruit. Dit is gedaan. Niet in 1 keer maar daarvoor zijn meerdere afspraken geweest. Bovendien was zijn kaak gebroken, iets was heel veel voor komt bij katten. Het fabeltje dat katten bij een val nog steeds op hun pootjes terecht komen is bezijden de waarheid. Niks is namelijk minder waar. En ook deze kat had een blaasontsteking incl gingivitis. Die kaak is geopereerd met speciaal daarvoor bedoeld draad. Alles bij elkaar een hele medische malle molen. De katten kregen uiteraard blaasontsteking. In dit geval door pijn. Deze katten hadden zoveel stress puur vanwege de pijn en omdat de omgeving niet voldoende Kats was.
Dit is nog maar 1 ervaringsverhaal. Ik ontken dus echt geen stress.

Dat mijn advies eenzijdig is vloeit voort uit het feit dat ik hier alles op afstand doe wat dus niet gebruikelijk is. Je kunt je voorstellen dat als ze deze katten niet had laten onderzoeken en behandelen, de problemen in stand zouden worden gehouden. En stel nu dat de kat dan bijna 20 zou zijn geworden? Met nog meer bijkomende aandoeningen? Dat is wat ik bedoel met kwaliteit van leven. Je wilt niet dat je beestje zo oud word met zoveel pijn.
 
Onderstaand is een goed voorbeeld van wat wij regelmatig nog steeds tegen komen helaas bij katten eigenaren. Dat is NIH maar 1 van de dingen. En als je dan een gedegen advies geeft word het weg gewimpeld.
En dat is de reden dat ik in de praktijk hier nog steeds geen werk van heb gemaakt. Mijn kennis wil ik echt wel delen maar heb er geen betaald werk van gemaakt. Ook vanwege de reden die ik hier eerder aan gaf. Het doet zeer als de eigenaar er niks aan wil doen. Ik trek dat gewoon niet. Dit is dan toevallig van een collega.


https://www.facebook.com/EllesNijss...8810.391615350873158/1613256648709016/?type=3


 
Ook die Elles stuurt eigenaren voor zo'n beetje alles naar de dierenarts. Die zullen maar wat blij zijn met dergelijke 'deskundigen'! Dat is ook mijn punt: jullie denken uitsluitend in problemen, voor de oplossingen verwijzen jullie naar de dierenarts en voor je het weet komen eigenaar en huisdier van de regen in de drup!

Mike
 
Niks van waar. Er komt echt niet altijd een medisch probleem uit. Maar dat is dan wel uitgesloten. Dan ligt de oorzaak in huis en de omgeving wat het probleem geeft.
AlS gedragsdeskundige kun je uiteraard eerst de omgeving aan pakken en adviseren. Het is echter dweilen met de kraan open. Er zak geen verbetering optreden tot frustratie van de eigenaar en wij zijn dan de gebeten hond tot juridische procedures aan toe. Daar bedank ik voor.
 
Mijn punt was trouwens het feit dat er nog steeds mensen zijn die hun kat door eigen uitwerpselen halen. Hetzij urine hetzij poep. Oorzaken van poepen buiten de bak kan trouwens Atrose zijn oa. Daarbij ook de omgeving.
Nee, dan wrijven we de kat maar met de kop erdoorheen. En zo worden de meeste katten in Nederland oud.

https://howtocat.nl/kat-poept-in-huis-reden/
 
Dat is idd ook niet mijn manier van een dier zindelijk maken en houden, daar kunnen we het over eens zijn. Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat zowel bij jou als bij die Elles sprake is van 'conformation bias', oftewel overal een medisch probleem in willen zien. Ik heb ooit een vriend gehad die studeerde voor verpleegkundige, die wilde ook altijd alles verbinden, ontsmetten en met gaas bedekken.

Mike
 
Voor elk probleem naar een (dieren)arts gaan vind ik onderachatting van het hwrstelelvwrmigen van de individu.
In de geneeskunde kom je al snel met diagnoses (=twee weten het niet) en medicijnen thuis.
Ik kom zelf zo min nmogelijk bij de dokter en dat geldt ook voor onze huisdieren.
Het nadeel van medisch onderzoek om uit te laten sluiten is dat ze bijna altijd wel wat vinden. Wanneer leren we op eigen kracht te vertrouwen? Katten kunnen dat ook, wijs als ze zijn.

Ik volg de videos van Henk Fransen, de man die een medicijnloos ziekenhuis bouwt.
We kunnen zoveel meer en zijn medicijnen wel echt nodig? In lang niet alle gevallen!
Alles wordt maar geslikt.
 
Dit is niet waar Mike. wij zijn er juist om ervoor te zorgen dat katten eigenaren lol van hun katten hebben. Voor die mensen die het serieus goed bedoelen. Wij kijken naar de omgeving, wij kijken ook naar de houding van katten. Wij kijken naar de rangorde. Wij kijken naar het gedrag van de kat. Turrlijk, je kan er ook voor kiezen dat eerst aan te pakken. En heel soms, maar dan ook heel soms, gebeurd dat. Maar als uiteindelijk blijkt dat de kat toch niet lekker is door wat voor medische aandoening dan ook heeft onze inzet 0 resultaat. En wij staan voor 100% resultaat. Doordat wij het gedrag van katten heel erg goed kunnen lezen kunnen we ook heel goed het onderscheid maken tussen een gedragsprobleem uit de omgeving of een medische aandoening. in 50% van de gevallen is er een medisch gerelateerd probleem.
Dan kunnen wij ons 100% in gaan zetten maar heeft de kat daar iets aan? Heeft de eigenaar daar iets aan? Hebben wij er iets aan? Nee. Dit soort praktijken zijn praktijken die wij dagelijks tegenkomen omdat de eigenaar het gedrag niet weet te interpreteren. Wij wel.

Hier een filmpje van een gedragsdeskundige op huisbezoek. Zij kan hier werkelijk helemaal niks mee. Waarom niet? Juist, beestje is doodziek. Schildklieraandoening. Ik weet dat de eigenaar hier uiteindelijk niks aan heeft laten doen vanwege de kosten. Gedragsdeskundige kan dan heel leuk alle tips en adviezen geven zonder resultaat.



Dit filmpje, exact hetzelfde verhaal. Beestje is ziek. Ook niks aan gedaan door de eigenaar. Gedragsdeskundige kan er dus ook niks mee.



De kat in dit filmpje is uiteindelijk wel geholpen. Maar eerst door de dierenarts en erna pas de gedragsdeskundige.



Deze kat, zelfde verhaal!



Kortom, wij worden ingeschakeld op het moment dat er sprake is van wat voor gedragsprobleem dan ook. en wij zien wel degelijk dat de kat (niet in alle gevallen) gewoon hartstikke ziek zijn. Maar wanneer wij de eigenaar daarmee confronteren vertikken ze het gewoon en laten de katjes lijden.

Dit is ook een verhaal apart.



En dit.



Hoe zouden wij dan aan al deze filmpjes komen als de katten gezond zouden zijn? Wat moeten wij dan in godsnaam beginnen als al die katten maar ziek zijn wat niet behandeld word door de eigenaar? Jij kunt dat wellicht zo vinden dat ik dat zo zie. Het is in werkelijkheid de keiharde waarheid die de praktijk elke keer weer uit wijst.
en zo kan ik nog 100 van dit soort filmpjes plaatsen.

 
En wanneer de eigenaar besluit wel naar de dierenarts te gaan word er in veel gevallen niks gevonden. Dit omdat de eigenaar het gedrag niet goed kan uitleggen of omdat de dierenarts het gedrag met een korreltje zout neemt en geen gedegen onderzoek doet. Zo ook met mijn eigen kat waarvan ik in 2015 al aangeven heb dat ik zijn kaak niet vertrouw. Zou wel mee vallen. Later hoorde ik het kraken. En nu de CT. Hoppa! Daar heb ik dan de uitslag. Atrose in het kaakgewricht. Maar wel ruim 2 jaar later. En zonder resultaat van de gedragsdeskundige overigens die haar uiterste best heeft gedaan.

Als ik bij dit soort mensen kom, kom ik niet meer terug en hoef je mij ook niet te betalen als de eigenaar weigert zijn kat te laten onderzoeken. Ik kan ook nog filmpjes plaatsen waar wij overigens wel 100% resultaat hebben geboekt.
 
Zoals eerder gezegd, er is zeker een rol weggelegd voor jullie. En zeker als de gedragingen zo afwijkend zijn en idd symptomatish voor medische klachten.

Op de FB-pagina van Elles lees ik echter dat als een kat een kale huid achter of op de buik heeft je ONMIDDELLIJK naar de dierenarts moet. Nu wil het toeval dat ik een overbuurman heb met zo'n kat en ik ben met hem samen ook naar een dierenarts geweest. En weet je wat die VROUWELIJKE arts zei? Het beest zou aan stress lijden, ze lijkt zowaar wel een kattengedragsdeskundige!

Nu ken ik de thuissituatie van die kat, ik heb ook meermaals de kat gevoerd en vertroeteld als de eigenaar een paar dagen op vakantie was, en ik kan je verzekeren dat de kat NIET lijdt aan stress. Wat ik wel met eigen ogen kan zien is dat het dier overgewicht en aanhoudende huidontsteking heeft. Ik heb de eigenaar eerst over weten te halen om kwalitatief beter droogvoer in huis te halen en nu experimenteert hij - overigens succesvol - met pate van hetzelfde merk (Dein Bestes) en het is slechts een kwestie van tijd voordat hij klaar is voor het voeren van natvoer aan zijn kat.

Mijn voorspelling: de kat gaat afvallen, de huidontsteking gaat verdwijnen en het energieniveau van de kat zal stijgen. Ik houd jullie via dit draadje wel eerlijk op de hoogte, wordt vervolgd. Het is een VOEDINGSprobleem, geen stressprobleem. Verder is het een lief beest, zonder gedragsproblematiek.

Wat mijn overbuurman trouwens de ogen deed openen was het overlijden van Boogie. Hij pastte ook op op Boogie als wij op vakantie gingen en hij had echt een heel speciale band met Boogie. Dit heeft hem serieus aan het denken gezet en hij zit niet te wachten op soortgelijke problematiek met zijn diertje.

Mike
 
Kijk Mike, als jij dat dus zo zegt dat er sprake is van overgewicht kan dat ook aan meer oorzaken liggen. Denk dan aan een te vroege scheiding van moeder en kittens. Of een kat die niet genoeg gesocialiseerd is. Dat zijn nu juist de dingen waar wij wel wat mee kunnen. nee wat krijgen we dan als advies? Obesitas voer. Light Brokken! Wij als gedragsdeskundigen staan hier dus niet achter. Waarom niet. Omdat het niet werkt. En nog erger, dan mag je kat van de dierenarts maar 2 keer per dag eten. Onzin!! echt je reinste onzin. En dat is waar wij om de hoek komen. een kat behoort 24 uur per dag voer tot haar beschikking te hebben. Als je 2 keer per dag gaat voeren dan geef je je kat voerstress. `een beter alternatief is de kat meer te laten bewegen. En haar te laten werken voor eten. Zoals voerpuzzels. Dat vinden katten enorm leuk. En dat is dan de onkunde van dierenartsen en de kennis die wij toe passen. Want wij staan echt niet altijd achter de adviezen van de dierenartsen. wij willen wel diagnoses zodat wij ervoor kunnen zorgen dat het welzijn van de kat verbeterd.

en als de dierenarts dan zegt dat het stress is, meet het dan denk ik dan. roep niet zomaar wat zonder dat je het onderzoekt. Dat is leuk geroepen van een dierenarts. Maar zonder meting ofwel een thuis observatie zou ik dus niet akkoord gaan met deze stelling. wij kunnen dat wel zien.
Bovendien kan het ook nog een allergie zijn. Goeie voeding doet een heleboel.

 
En daarom zegt Elles dus wel terecht laat het onderzoeken. Zodat wij op basis daarvan onze kennis kunnen toepassen.
 
En met een beetje pech schrijft zo'n arts dan corticosteroiden voor en ben je uiteindelijk nog veel verder van huis.

Mike
 
Nee dat niet meteen. Eerst hypoallergern voer.
Maar ook stress is bij katten te meten door middel van cortisol in urine en bloed
Maar ook die stress kan zoals ik zei wel komen door pijn. Maar wat ik niet uit kan staan is dat eigenaren met zulk gedrag wat wij dus wel degelijk kunnen lezen niks doen. Zo heb ik dit dus ook in het korte filmpje van samira gezien. Dat zit gewoon niet goed. Ik heb aangeboden om mee te gaan. Ik heb alle info hier neer gezet voor mensen met minimaal inkomen.

Met samira gaat het niet goed. Ongeacht de band die ze samen hebben. En mijn aanbid staat nog steeds.
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.879
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan