RIP Boogie (Run In Peace)

Fijn Mike, dat het zo goed gaat met Beertje.

@ben, wat een mooi filmpje, echt ontroerend.

Zondag had ik een zware migraine aanval. Lang niet meer zo gehad, maar dat komt waarschijnlijk vanwege de stress over mijn moeders ziekte. Ik heb geen pijnstiller genomen en het is uiteindelijk 's avonds over gegaan. Ik schrijf dit alleen maar even om de liefde van dieren weer te geven. Mijn kater Giotto zat de gehele tijd op het nachtkastje, spinde en keek mij aan. Af en toe miauwde hij heel zachtjes en dan keek ik hem even aan. Hij heeft daar uren gezeten en ik heb hem wel af en toe geaaid, maar ik voelde me te ziek om echt aandacht te geven. Maar wat voor een geweldig dier, hij voelde het en bleef bij mij zitten.

Dorothé
 
Fijn dat ze het naar haar zin heeft. Komt ze al wat verder op straat of blijft ze op eigen terrein?

@godsgeschenk, ze wilde je aandacht die je op dat moment niet geven kon omdat je ziek was.
Als jou katten gewend zijn aan regelmaat en dit mogelijk niet lukte terwijl je ziek was zijn ze enigszins ontregeld.
 
Wat leuk die kat met die aaipet...
Het leuke Binc van dit draadje vind ik om te zien hoe jij over dit onderwerp zo in je kracht staat... houd dat vast!

Dorothé wat balen dat je ziek was, en lief dat je kat je zo troostte.
wat stress doet he... die zorgen om je moeder hakken erin.

Mike wat een leuk beestje is Beertje. Fijn dat het zo goed gaat bij jullie maar een betere plek kan een kat zich niet wensen.
 
@Binc,
Ja, ze krijgen altijd heel veel aandacht als ik er ben. Ik had echter het gevoel dat hij voelde wat er was en daarom bij me zat.

@Elkedageenei,
De kater troost me best wel vaak. Ik ben blij dat ik beide katten heb, ze geven me (en natuurlijk ook mijn vriend) steun.

Dorothé

 
Dit was even leuk voor Rossi!!! Hele grote reiger op de schutting!! Hij stond verwonderd te kijken maar kon het niet mee filmen.


 
Een indrukwekkend verhaal Mike. Ik heb een kat gehad die hier nogal op leek: Tønder. Ze was erg intelligent, ze snapte altijd wat ik bedoelde en ze wist wat ze wel en niet mocht en haalde daar nog sterken mee uit ook: ik ben jouw te slim af, tenminste ze probeerde het zo af en toe, heel vermakelijk. Ze was ook echt een dametje: enigszins afstandelijk, maar toch ook wel dol op aanhalen. Als het wat kouder werd, kroop ze, terwijl ik op de bank zat, aan de zijkant onder mijn trui en draaide daar net zolang tot het voldoende comfortabel was en dat was het niet snel...
Ze had ook een soort smetvrees: van jongs af aan deed ze heel moeilijk om het juiste plekje te vinden om te poepen of te plassen: buiten minstens 10 keer even graven, voordat het juiste plekje gevonden was. Binnen nooit op de kattenbak, altijd ernaast, die kattenbak was meer voor het gewone volk (we hadden er op een gegeven moment zes). Voor haar speciaal een aparte bak neergezet voor de plasjes, er ging een paar keer per dag een schoon doekje in, dan deed ze de plas daar op. Ze heette dus Tønder, die bak was haar Tørinoir. Ze wist ook hoe mooi ze was, ze demonstreerde dat zo vaak mogelijk. Speels was ze ook en je kon met haar echt spelletjes doen, bijvoorbeeld een dingetje (een 6mm plugje) van de trap afgooien, ze rende dan de trap af, pakte het plugje op en bracht het weer naar boven, legde het voor je voeten neer enz. Ze werd wat ouder en begon hier en daar een neurotisch trekje te vertonen, dat lag in haar aard denk ik. Ze ging krabben aan haar nek tot het een wondje werd en dat was weer aanleiding om nog meer te krabben. Van alles aan gedaan, maar niets hielp afdoende. Het was niet heel erg en het wondje genas soms ook weer. Tot ze aan een klein bultje op haar kop ging krabben, net ernaast welteverstaan. Dat werd een bult, later een abces. Ze was toen al zo'n achttien jaar oud trouwens. Het abces werd wat erger waardoor ze door de giftstoffen vreemd gedrag ging vertonen. Toen maar naar de dierenarts die voor ik ho en stop kon roepen er al een spuit in deed met antibiotica en iets tegen de jeuk. Dat hielp dus niet. Ik heb toen maar zelf het heft in handen genomen en het abces 3 keer per dag uitgespoeld met waterstofperoxide, dat hielp binnen een paar dagen en goed ook. Omdat het abces vlak boven haar rechter oog zat, heb ik wel heel goed opgepast dat de waterstofperoxyde niet in haar oog zou komen, eerst een dikke laag keukenpapier erop houden en dan pas spoelen. Ze knapte weer aardig op en hooft nog twee maanden geleefd, zo echt op haar manier, ze leek niet ziek meer, maar ze was merkbaar ouder. Toen ging het weer minder, ze dronk niet meer, dus maar met een spuitje water geven in haar bekje. Het werd nog minder, ik heb toen besloten om haar niet lager water in haar bekje te geven, ze wilde niet meer en het was tijd, gewoon tijd! Ze leefde nog een paar dagen, heel rustig, spinde nog wat als ik haar aaide, tot de avond dat ik wist dat ze de volgende dag niet meer zou halen. Ik heb haar toen naast mijn bed gelegd, ze kon dan inslapen terwijl ze bij mij was. Af en toe stond ze even op, maar moest weer gaan liggen, ze was te moe. Het werd me op een gegeven moment te veel en tegen de ratio in wilde ik haar laten drinken, ik wilde haar niet kwijt! Dus met een spuitje water in haar bekje, ze weigerde, ik huilde, het afscheid was onvermijdelijk. Dezelfde nacht nog is ze ingeslapen.

Een paar dingen die ik op mijn alternatieve manier heb opgelost qua medische kattenzaken:
Op een gegeven moment kwam er een rode kater bij, zo van de heide opgevist. Het dier had teken, vlooien en kattenziekte. Die kattenziekte kreeg de rest van de katten ook, maar met goed voer zijn ze allemaal beter geworden, zonder dierenarts. Ribe ging op een gegeven moment allemaal kleine plasjes doen, met soms een beetje bloed erin. Toen maar op intuïtie tomatenpuree gegeven, probleem snel opgelost. Dit heeft zich nog één keer herhaald. Verder zijn ze zelden ziek. Ribe (17 jaar) heeft de laatste tijd wat huid/vachtproblemen, de vacht gaat klitten en er ontstaan plukken vacht. Hij krijgt nu vette melkproducten (vit. A & D, zoals yoghurt met extra slagroom erin en je ziet de vacht weer verbeteren.
 
Dank je, Gerard, voor je mooie verhaal. Dankzij Binc heb ik de doodsoorzaak van Boogie weten te bepalen, puur op basis van symptomen en zonder enige bloedonderzoek of andere analyses: acute ketoacidose i.c.m. acuut nierfalen. Had ik dit eerder geweten, dan had ik wellicht met ander voer, kruiden en/of supplementen kunnen intervenieren, maar Boogie was enorm kieskeurig en stapte dus niet zo makkelijk over op een ander gezondheidsregime.

Eigenlijk ben ik wel blij dat het zo is gelopen, want nu heb ik haar jaren van insuline spuiten bespaard, terwijl ze toch maar 18 is geworden, diabetisch en wel. Mooi om te lezen dat jouw kat natuuriijk is ingeslapen, dit gebeurt bijna nooit! Van de laatste 6 dagen die Boogie had werd mij pas op de 5e dag duidelijk dat het echt mooi was geweest voor onze Boog. Zonder spuitje was het echter desondanks nog een lijdensweg geweest en daar konden wij weer niet mee leven.

Mike
 
Katten vinden dat spuiten helemaal niet zo erg. Niet dat ik zeg dat je Boogie daar op het laatst nog een plezier mee had gedaan. Maar als ze eenmaal door hebben dat ze zich er beter van gaan voelen, gaan ze er vanzelf al voor liggen. Mits je goed kan spuiten natuurlijk. Ze komen al op de tijd dat ze weten dat ze spuitje krijgen. En veel katten gaan op honeymoon, wat betekent dat er vaak gestopt kan worden met insuline spuiten. Wel in de gaten blijven houden natuurlijk.

Bak problemen duiden op blaasontstekingen. Door stress van pijn of ziekte. Of andersom.
Het kan ook een gedragsprobleem zijn dat er te weinig katten bakken zijn voor het aantal katten dat je hebt. Dat geeft weer stress en blaasklachten. Een kat die buiten de bak plast heeft een onderliggende oorzaak. Sproeien trouwens ook.

Hoe gaat het met Beertje?
Gaat ze al wat verder dan alleen de tuin naar buiten?
 
Ontroerend verhaal Gerard, moeilijk om ze los te laten terwijl je weet dat het moet en beter is voor het dier.
Was de tomatenpuree tegen blaasontsteking?
Ik lees net een waarschuwing dat lelies zo giftig zijn voor katten!
 
Lelies zijn idd giftig!Levensgevaarlijk! Had ik dat hier nog niet gezegd?
Haal ze liever niet in huis. De gevolgen zijn niet te overzien als ze ervan eten. Ook het water is giftig als katten dat drinken waar lelies in hebben gestaan.
 
Hoe gaat het met Beertje?
Gaat ze al wat verder dan alleen de tuin naar buiten?

Het lijkt erop dat ze de tuin plus een hele kleine cirkel daaromheen nu meer dan genoeg vindt. Als dat zo blijft is ze niet anders dan Boogie en ben ik daar alleen maar blij mee!

Mike
 
Mike, ik heb ook de ervaring dat katten niet gemakkelijk ander voer gaan eten dan ze gewend zijn. Eenmaal een brokkenkat komen ze vaak niet meer op vers af. Ik heb er wel twee rondlopen die alles eten, makreelgraat met kop gaat er helemaal in. Zo'n brokkenkat bracht een keer ene vogel binnen, dat werkt dan nog wel, maar de vogel werd dur =s door een andere kat opgegeten, helemaal op 1 veertje na.

Binc, het buiten de bak plassen en poepen van Tønder was bij haar echt een soort smetvrees. We hebben haar, samen met haar zusje Ikast (ook al een Deense plaatsnaam, kan je nagaan uit welk land ze komen, tijdens fietsvakantie gevonden. Ze waren duidelijk in de aanbieding op een tafeltje op een parkeerplaats gezet, ergens in een stukje bos. Een week of 8 jong, dat is niet te weerstaan, maar meenemen naar huis, nog helemaal naar Utrecht fietsen met die twee? Dan maar naar een dierenarts brengen, die weet wel een opvang. Dierenarts afwezig, we moesten toch verder, dan maar mee. Dat bleek heel goed te gaan en was erg leuk. Toen al was Tonder heel kieskeurig met plassen en poepen: steeds maar weer even graven, niet goed, ander plekje, ook niet goed, net zo lang tot het net door de beugel kon. Dat gedrag heeft ze thuis voortgezet. Als er een onderliggend probleem was dan was dat smetvrees.
De tomatenpuree werkte goed tegen blaasgruis bij Ribe, de rode kater (een mens moet tenminste één rode kater hebben gehad om te weten dat dit heel bijzondere dieren zijn, Jan Kruis gaf de rode kater ook een bijzondere rol in de strips). Bij Ribe is er duidelijk wel een onderliggend probleem: angst, dus heel vaak gespannen en altijd allert, opgelost in het niets als er maar de geringste aanleiding voor is (meestal achte een gordijn dan). In de loop der jaren is Ribe wel rustiger geworden en kan die nu geaaid worden. Ik heb een keer een truck moeten uithalen om hem ervan te overtuigen dat geaaid worden heel lekker is: Na veel subtiel proberen aan te raken, wat niet werkte, was ik het zat en heb Ribe opgepakt met alle risico van verwondingen aan handen en armen, en op het plateau van de krabpaal platgedrukt en stevig geaaid (je kan met katten heel wat uithalen). Dat vond hij zowaar fijn en sindsdien springt hij alvast op dat plateau als je aan komt lopen. Soms moet je een beetje overtuigend zijn.
 
@Gerard, ik snap jou redenatie en dat jij zo denkt. Maar helaas is dat niet zo simpel. Ten eerste, wie zegt dat deze kittens die 8 weken in het bos leefden niet naar hun moeder konden. Het zou heel goed kunnen dat de moeder in de buurt was. Probleem gedrag kan heel goed voortvloeien uit het feit dat deze te jong bij moeder zijn weg gehaald.
Ik snap de tomatenpuree, maar ook dat is een symptoombestrijding. je weet niet waar de oorzaak vandaan komt. En die is juist zo essentieel. Angst en agressie heeft echt andere oorzaken dan mensen over het algemeen aannemen. Een kat dwangmatig aaien si vreselijk zielig. Katten willen niet geaaid worden wanneer mensen daar initiatief toe nemen. Het behoort andersom te zijn. Onderstaand wat filmpjes. Kijk eens heel kritisch naar de lichaamstaal van je katten en de omgeving waarin ze leven. Ik heb geen idee hoe jou huis is ingericht voor katten en hoeveel katten je hebt? 8 weken is in elk geval te jong om een kitten en moeder te scheiden. 4 maanden is de norm.







Fijn Mike, ze is haar territorium aan het verkennen!!
 
@Binc: De twee uit Denemarken hoorden hoogstwaarschijnlijk thuis op een boerderij en stukje verderop. Daar liepen katten met ongeveer hetzelfde uiterlijk, dus ik ging eens even vragen of ze misschien daar thuis hoorden. Dat werd zo nadrukkelijk ontkent dat jet het net zo goed als een bevestiging kon opvatten. Daar niet meer wel kom dus.
De rode kater moest echt even over een drempel geholpen worden, één keer was genoeg en sindsdien vraag hij erom. Ik zien niet wat daar niet goed aan is, aangezien het er anders helemaal niet van gekomen was. Bij deze dus ook de tomatenpuree: Als dat nou zo effectief helpt, wat moet je verder nog gaan graven? Je kan het ook moeilijker maken dan het is.
 
Het is niet moeilijker dan dat het is Gerard. De reden dat hij u op die plek gaat zitten is puur vanwege het feit dat hij bang is dat jij hem nogmaals dwingt. Dus hij gaat er zelf zitten. Dat is hele simpele kastentaal en een absoluut teken van angst. Sorry. Misschien dat je een foto of filmpje hier neer wilt zetten? Dan kijk ik met je mee voorzover als dat lukt, omdat het toch een momentopname blijft.

De tomatenpure was bedoeld voor de blaas. Heb je dat dan nog wel eens laten controleren erna?
Je kunt het heel simpel zelf checken met urine sticks. Ook al is dat maar een leidraad.
Er zijn ook zat mensen die op voorschrift van een dierenarts antidepresiva krijgen vanwege stress. Dat is allemaal leuk bedacht, maar rustgevende middelen geven zonder daarbij gedragstherapie is dweilen met de kraan open. Zo is dat ook met blaasontsteking. Ik zeg niet dat je het niet moet geven. Wat ik wel zeg is dat je het beste de oorzaak ervan kunt achterhalen.

Oorzaken kunnen zijn, te weinig bakken voor het aantal katten dat je hebt.
Katten die onderling niet met elkaar op kunnen schieten.
Geen verstop plekjes voor alle katten in huis om zich af te kunnen zonderen.
Verkeerde kattenbak vulling
Maar ook pijn elders in het lichaam. Dat is dan weer ongemak en slaat heel snel op de blaas.
Bij katten zijn longen en blaas heel erg gevoelig voor stress.
Je kunt er eigenlijk vanuit gaan dat de meeste gedragsproblemen stress als oorzaak hebben. Dit geeft namelijk ongemak. Bij ons mensen werkt dit exact hetzelfde.
Waarom zou dat bij dieren anders zijn? Alleen bij mensen word het geaccepteerd. En bij katten niet?

Wij proberen toch ook oorzaken bij onszelf weg te nemen door goeie voeding etc?
Alles wat hormonaal uit balans is. Bij katten is dat idem.
 
Beertje gaat echt super! Ze wordt nu steeds grappiger, liever en aanhankelijker en ze begint nu echt onze kat te worden!

Mike
 
Binc vraagje aan jou, welke droge brokken zijn wel okay vind jij? Ik geef onze katten wel natvoor maar heb ook altijd brokken voor ze erbij.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.594
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan