Is onze ziel eigenlijk het licht wat door de fotosynthese omgezet wordt? Is samensmelting van zaad en ei ook een fermentatie/fotosynthese (dit is misschien een heel domme vraag).
De ziel is ons licht inderdaad. Denk ook aan het Duitse woord 'Seele', wat lijkt op het Franse woord voor zout, 'sel', wat weer lijkt op het Latijnse woord voor zon, 'sol', waarmee we weer bij licht zijn aangekomen.
In de plantenwereld zien we inderdaad dat fotosynthese materialisatie van zonne-energie is en dus licht dat incarneert. Melatonine speelt hier een sleutelrol in en kleuren zijn dan ook een lager octaaf van het spectrum dat wij 'licht' noemen.
We hadden al gezien dat licht mannelijk is en duisternis vrouwelijk. Wanneer een man een vrouw bevrucht, dringt zijn zaad de duisternis (baarmoeder) binnen. Betekent dit dat sperma dus lichtenergie is? Kijk eens naar de Latijnse benaming hiervoor: aura seminalis! Het antwoord is dus: ja.
Je had het ook over zuurgraad. De vagina van een vrouw heeft een zure pH, maar het mannelijke zaad is basisch. Telkens weer opnieuw zie je die wederzijdse aantrekkingskracht van twee tegenovergestelde polen (dualistisch principe).
Fermentatie, met de bijbehorende probiotische en enzymatische processen, is interessant, omdat dit de brug is tussen leven en dood. Dezelfde enzymen die je vindt in levenscheppend zaad breken je lichaam ook af als je ziel is overgegaan. Fermentatie zelf is ook een vorm van gistende 'rotting', maar dan 1 die levenskracht geeft. Echt de brug tussen leven en dood dus en daarmee non-dualistisch en het allerheiligste voedsel.
Als wij gefermenteerde voeding tot ons nemen, nemen we dus voeding met de levensspirit tot ons en dit voedt onze eigen spirit (in de pijnappel) en daarom voedt echte voeding onze spiritueel niveau.
Klopt dit?
Ja, dat klopt. Je neemt voedsel tot je dat de hemel en de aarde bij elkaar brengt, het mannelijke en het vrouwelijke. De enzymen en probiotische bacterien zijn pure levenskracht!
Melanine is onze kleur in ogen, haren en huid. Het is ook de kleur in de planten, ontstaan door fotosynthese. Dus hoe intensiever een plant gekleurd is en ook een dier, hoe meer fotosynthese er heeft plaatsgevonden. Dus ook bij ons mensen, hoe gekleurder we zijn (donkerder) hoe meer de fotosynthese heeft plaatsgevonden.
En hoe beter geincarneerd het organisme is en de aardse energie dus toeneemt. Hoe donkerder een plant kleurt, hoe heilzamer deze is. Denk aan al die heilzame rood-, blauw-, paars- of zwartkleurige bessen, die in alle oude geneeskundige systemen van de wereld hoog aangeschreven staan. Kleuren zijn allemaal antioxidanten (een rotwoord, maar toe maar), maar de donkerste kleuren zijn het meest effectief.
Waarom dit dan in de pijnappelklier zit, daar ben ik nog niet uit
Het hoofd (de zetel van de geest) is onze 'hemel', onze darmen zijn onze 'aarde'. Bacterien in de bodem vertonen ook veel gelijkenis met onze darmbacterien. De pijnappelklier heeft een zeer speciale relatie met licht, vandaar dat deze die belangrijke levenskrachtige hormonen afscheidt.
Zijn dan eigenlijk de hormonen en in het bijzonder die uit de pijnappelklier onze levensvonk! Dus eigenlijk onze ziel???
Klopt. De pijnappelklier is de 'interface', de fysieke vertaling van het immateriele creatiepotentieel. Deze verschaft de lichtvonk en de hormonale boodschappers daarvan in ons lichaam. Het medium dat hiervoor wordt gebruikt is het bloed, de 'rivier des levens'. Er zijn ook letterlijk lichtvonken in ons lichaam zichtbaar, biofotonen genaamd.
Zou het kunnen zijn, dat er in het universum steeds evenveel spirit/ziel/energie is en dat die steeds weer een weg zoekt, dus toch een soort incarnatie. Dit echter zonder de geest en natuurlijk zonder lichaam? Dus de wijsheid, het leven in ons de energie, de vreugde van het bestaan, de pro-energie, dat die gewoon steeds weer opgevuld wordt.
Alle energie wordt gerecycled van immaterieel en materiaal en andersom. Ashes to ashes, dust to dust. De voorraad is dus oneindig.
De geest is de gevormde kern van de persoonlijkheid, en die sterft. Wij achtergeblevenen denken aan de gestorven persoon met zijn lichaam en geest. Dat is voor ons de personificatie van de levende
. Omdat de ziel dus deze kenmerken niet heeft, gaat hij misschien weer gewoon in een volgend levend organisme door.
Mogelijk reincarneert de energie, maar wellicht ook niet. Ik ben er niet zo zeker van dat reincarnatie bestaat als vrijwel iedereen die zich met spiritualiteit bezighoudt wel lijkt te zijn. Ik sluit het echter ook niet uit. Wat mij heel erg tegenstaat is de karmagedachte van 'boetedoening' in dit leven op basis van fouten begaan in een vorig leven. Het lijkt heel erg op de erfzonde van het christendom.
Kan het misschien zo zijn, dat wij bezield zijn, maar dat alles in en om ons bezield is, dat we dus gewoon meetrillen met alle energie om en in ons. Dat het niet aan een persoon gebonden is, we hebben wel een deel en dat kan gezond zijn en gezond trillen, maar uiteindelijk trillen we allemaal mee met het geheel. Als dat ziek is, zijn wij ook ziek (lichamelijk en geestelijk) en als er een geheel van goede trilling is, dan vibreren wij gezond mee. We kunnen hier wel wat in afwijken, maar dat is maar een beetje. Wel genoeg om aan een ziekte te sterven.
Dat heb je goed gezien! Het Engelse woord voor aandoening is 'disorder': dis-order, gebrek aan orde. Dat is dus een verkeerde trilling. De grootste boosdoener is aanhoudende stress, wat we terug zien in het woord 'disease': dis-ease, gebrek aan gemak (gemak = ontspanning).
De ziel is elektriciteit. Het zit overal in ons en in de natuur, in het weer, in eb en vloed, in de maaninvloeden, elektriciteit is trilling, licht en leven.
Zou zoiets kunnen…..??
De 'lekt' in 'elektriciteit' is 'licht'. Als het bliksemt zeggen we hier in Nijmegen 'het licht', denk ook aan het Engelse 'lightning'. Het woord 'bliksem' verwijst overigens ook naar licht. Tegenover elektriciteit staat magnetisme, de aardse kracht. De lichttrilling is aanzienlijk sneller dan de aardse, want de eerste is (nog) niet geincarneerd en de tweede (magnetisme) wel.
Mannelijk en vrouwelijk trekken elkaar aan, magnetisme en vonken. Dus leven.
Mooie aanvulling en conclusie!
Mike
)
