De arrestatie van Durov (telegram) in Frankrijk, de vlucht van Pavlovski (Rumble), het verbod van X in Brazilie, het verbod van TikTok in de VS, het voorstel om Google op te breken met behulp van antitrustwetgeving, de schuldbekentenis van Zuckerberg (Meta). Dit alles laat zien dat social media cruciaal zijn voor ‘restoring trust’.
Verkiezingen worden gewonnen of verloren met behulp van social media. Door klokkenluider Mike Benz weten we hoe innig de geheime diensten en social media met elkaar zijn. In Wit-Rusland werd een opstand georganiseerd d.m.v. Telegram in de zomer van 2020, omdat Loekashenko niet meedeed aan de WHO coup. Door prof. Epstein weten we dat een groot deel van de verkiezingsfraude in de VS-verkiezingen van 2020 kwam door Google (6 miljoen stemmen).
Het is naïef om te denken dat het niet constant gebeurt en dat democratie inmiddels niet als hindernis wordt gezien om dominantie op het wereldtoneel te behouden/bereiken. Rusland en China worden in het westen steevast als dictaturen neergezet, zonder enige nuance. Daar spreekt in werkelijkheid een jaloezie uit. Rusland en China liggen gewoon voor in het nieuwe technocratische model waar de staat bepaalt wat de burger wil en de burger zijn rechten gunt en weer afneemt.
Dan kom ik terug bij waarom het duidelijk is dat het verzet de discussie wint. De stroming die het WEF stakeholder capitalism noemt, wat in werkelijkheid een fusie is van socialisten en liberalen, investeert miljarden in propaganda. De burger moet namelijk het gevoel houden dat het nieuwe politieke systeem gewenst is door hem/haarzelf of dan toch in ieder geval de meerderheid van de samenleving. Door censuur toe te passen op deze schaal wordt er gebroken met het eerdere beleid van "make-believe". Censuur is onverenigbaar met gelijkheid (het summum van socialisten) en met vrijheid (het summum van liberalen). Daarmee zal de huidige politieke elite elke inhoudelijke discussie verliezen.
Vandaar dat er een taboe wordt gecreëerd: "hate speech".
Wat is hate speech nu eigenlijk? Juridisch gezien is het eigenlijk zelden strafbaar, alleen in uitzonderlijke gevallen waar het gaat om minderheden en kwetsbare groepen die zichzelf niet goed kunnen verweren. Ook indien hate speech direct leidt tot geweld tegen het object van de haat wordt er paal en perk gesteld aan de vrijheid om te beledigen, te schokken of te verontrusten (to offend, shock or disturb). Om die hoge lat te behalen zijn er een aantal checks en balances neergelegd. Zo moet het bij wet zijn vastgelegd, moet het maatschappelijk noodzakelijk zijn en moet het een legitiem doel nastreven. Die laatste is natuurlijk waar de discussie al gewonnen is. Er mag dus geen ander doel achter zitten.
De doelen die er in werkelijkheid achter zitten zijn het diskwalificeren, diffameren en ridiculiseren van de kritiek. Iemand wordt niet aangeklaagd omdat hij haat zaait, maar wordt aangepakt omdat hij of zij iets zei of schreef dat de macht in verlegenheid brengt. Dat kan niet direct worden aangekaart maar via een omweg kan hate speech een uitweg bieden voor de macht. Niet de oorspronkelijke uiting staat ter discussie, maar de uiting in de context van hate speech. Een mooi voorbeeld is de vervolging van Pepijn van Houwelingen. Zijn meme waar ministers van Gennip en Kuipers de agenda2030 vlag hijsen, was duidelijk een aanklacht tegen agenda2030 en de schaamteloze promotie daarvan door mensen die als hoogste vertegenwoordiger van een ministerie neutraal worden geacht. Dit was het punt dat van Houwelingen maakte door de SDG vlag te vervangen door de nazi vlag en de sovjet vlag. Bij mijn weten werd de sovjet vlag niet als hate speech gezien maar de nazi vlag wel. Het laat veel zien van de tactiek van onze tegenstanders.
Vanaf 1 oktober is het verboden om misdrijven tegen de menselijkheid te verheerlijken, te trivialiseren of te ontkennen (in België bestaat dit al middels de antiracismewet en de antidiscriminatie wet).
https://www.belgium.be/nl/justitie/slachtoffer/klachten_en_aangiften/discriminatie#:~:text=De antidiscriminatiewet is een strafwet,op de website van Unia .
Zie ook de veroordeling van Dries van Langenhove:
https://nos.nl/artikel/2512477-cel-...n-langenhove-na-aanzetten-tot-haat-en-racisme
Opmerkelijk in deze zaak is natuurlijk de constructie, maar ook het gebruik van memes en het aanpakken van de woordvoerder in plaats van de mensen die de uitingen deden.
Wat bij deze tactiek centraal staat is: strafrecht, taboe, uitingsdelict en het aanpakken van de voormannen om een voorbeeld te stellen.
Waar het bij het aanpakken van de social media bedrijven overgaat, is weer een stap verder. Zo wordt Durov strafrechterlijk verweten dat hij geweld, terrorisme, kinderporno, haat, mensenhandel en desinformatie zou hebben toegelaten op zijn platform. De digital services act moet de juridische handvatten geven om de aanpak hiervan mogelijk te maken. Het probleem is natuurlijk dat het strafrecht niet voorziet in a priori censureren.
:
Daarmee komen we bij een ander aspect van de vervolgingen van critici. Juridisch is geen enkele zaak rond te krijgen. Er zijn wel rechters die zich lenen om het vuile werk op te knappen, maar de openbaar ministeries in westerse landen weten dat het geen stand zal houden. De veroordeling van Wilders beviel geenszins, de rechtspraak verliest bij zo’n zaak enorm veel aan aanzien. Veroordelingen met als doel om te censureren staan heel lelijk in het vrije westen. De vervolging op zich is het doel, de trial by media (enorm veel aandacht, in Nederland organiseert de rechtbank meestal een eigen livestream) laat zien waar dit echt over gaat: het aanzetten tot zelfcensuur van critici en het vooraf verbieden van uitingen. Dat is precies waar de DSA voor dient en waar de vervolgingen van social media CEO’s over gaan.
De onderwerpen moeten de meest gruwelijke zijn waardoor de deugers het kunnen legitimeren aan zichzelf: kinderporno, terrorisme, mensenhandel en antisemitisme, lager kan men moreel niet zinken. Vandaar dat deze onderwerpen zorgvuldig worden onderhouden EN gemonopoliseerd. Het beschuldigen van machthebbers van kinderporno/misbruik is niet zozeer waar als wel dat het dit monopolie doorbreekt. Het betichten van Oekraïne, Israel of de NAVO van terrorisme mag niet want dat is nu eenmaal gekoppeld aan moslim extremisme, de ideale manier om deze groep onder controle te houden en een zondebok te hebben. De kritiek op massa-migratie ookwel omvolking genoemd: zelfde idee. Het monopolie op het aanwijzen van de zondebok en daarmee het taboe beheersen kan en mag niet worden doorbroken. De laatste: antisemitisme is vooral in het westen een zorgvuldig opgebouwde collectieve schaamte, vanaf de jaren 60 van vorige eeuw is dit vast onderdeel geworden van alle lesprogrammas en culturele instellingen in het westen.
https://en.wikipedia.org/wiki/Frankfurt_Auschwitz_trials
De verbanning van David Icke, de veroordeling van Baudet in een civiele zaak, de veroordeling van Van Langehove, de vervolging van Van Houwelingen zijn allemaal voorbeelden van deze tactiek. Ook de Palestina protesten krijgen te maken met het taboe op antisemitisme. Ridicuul natuurlijk want de protesten zijn gericht tegen de acties van een regime dat aan de macht is in het land Israel en duidelijk niet tegen Joden in het algemeen.
Belangrijk is om te realiseren dat juist geen partij kiezen in deze onderwerpen het meest effectief is om het taboe te slechten. Massa-migratie moet worden besproken, antisemitisme moet worden besproken, mensenhandel moet worden besproken, kindermisbruik moet worden besproken, want dan zal blijken dat censuur het slechtste antwoord is op deze maatschappelijke problemen en dat de censuur helemaal niet daarom ging maar om het beschermen van een kwaadaardige elite.
Nog even over de socialisten en liberalen die schreeuwen om meer censuur. Ga vooral de discussie aan op de inhoud, laat je niet verleiden tot partij kiezen, stel veel vragen. Mijn verwachting is dat bij de derde vraag er al een syntax error optreed. Laat hen vast lopen, overtuigen is niet nodig.
De zomer is officieel ten einde, maar de temperatuur van het debat gaat verder stijgen. September en oktober staat in het teken van het injecteren en de verkiezingen in de VS, daarnaast gaan er ook verschillende zaken verder in de rechtszaal. Denk aan de strafzaken tegen mij en Dorien, de zaak tegen het CBG, de Icke zaak, de zaak tegen de ING, daar hebben we heel veel zin en vertrouwen in en we danken jullie alvast voor de steun zowel via donaties als via het delen van onze berichten hierover.
Het antwoord op censuur is (meer) uitspreken.
Blijf in liefde.
www.dfacto.nu
