Dus eigenlijk zeg je dat ik aan dat syndroom leid toch?
Dat is exact wat ik zeg.
Anderzijds voel mezelf zo sterk ondanks dat de situatie alles bij elkaar 1 grote puinhoop is. Ik begin mezelf weer de oude ik te voelen.
Ik heb nu dus een punt bereikt dat ik mezelf helemaal niet meer schik naar hem. Hoe komt dat dan?
Waar komt dat gevoel vandaan dat ik het niet meer toe laat. Niet van de psycholooog in elk geval want dit is nooit ter sprake gekomen.
Kan ik nu soms beter relativeren door de juiste voeding. Is het daardoor?
Precies. Je krijgt nu de innerlijke kracht die het geboorterecht is van ons allemaal. Nu nog vertalen in daadkracht, dat is de volgende stap. Luister naar het goede advies van liesje: actie!
Dus eigenlijk denk je wel dat hij narcistisch is. Dan hoef ik ook niet te verwachten dat hij er daadwerkelijk aan wil werken.
Je kunt hem niet meer veranderen, maar wel jezelf. Een nicht van mij is met zo'n klootzak getrouwd geweest. Hetzelfde verhaal: voortdurend zijn partner manipuleren en emotioneel chanteren. Hij schopte ook hun hond. Op een dag kwam zij thuis en vond ze hem bungelend aan de trap, hij had zichzelf opgehangen. Mooi, dacht ik toen al, de wereld voelt weer een stukje lichter, dit soort mensen voegt werkelijk niets toe. Klinkt misschien hard in jouw oren, maar ik ben daar vrij simpel in. Deze mensen verbruiken kostbare zuurstof.
Maar heel diep, echt heel diep van binnen voel ik wel een zwak voor hem. Ik weet niet hoe ik van dat laatste stukje los moet komen.
Het voelt voor mij alsof ik hem in een kwaad daglicht zet.
Continue de vraag in mijn hoofd, heb ik het zelf allemaal wel goed op een rijtje. Ben ik zelf niet de narcist.
Ben ik wel eerlijk, dat soort dingen. 2 partijen, 2 schuldigen toch? Het grootste probleem is alleen er niet uit kunnen komen.
Dat is dus Stockholm Syndroom: de eigenschappen van de dader overnemen. Nee, jij bent niet de narcist, HIJ is dat en niemand anders! Er is ook niemand anders die hem in een kwaad daglicht zet dan hijzelf. Jij bent verantwoordelijk voor jouw gedrag en hij voor het zijne. Hang jij de manipulatieve klootzak uit? Nee. Doet hij dat wel? Ja. Dus wie is hier de narcist? Een van jullie twee en jij bent het niet.
Mijn eigen onvermogen ligt ook in het feit dat ik altijd loyaal wil zijn. Naar veel mensen. Ik wil altijd dat iedereen blij is.
Loyaal naar hem. Maar ook loyaal naar mijn werkgever dat ik mezelf zo heb laten bedonderen.
En ook mijn werkgever mocht ik graag. Eigenlijk alle meiden die voor hem werken.
Ik heb het gewoon fout gedaan.
Loyaal naar iedereen maar mezelf vergeten. Mezelf weg cijferen.
Niet op komen voor mezelf.
Opposites atrract. Jij bent het perfecte slachtoffer voor een narcist. Als een kind misbruikt wordt zoekt het ook de fout bij zichzelf en blijft het ook loyaal naar de misbruiker. Dat stukje in jou is nooit volwassen geworden, maar door de veranderde voeding heeft dat zich in slechts 2 jaar tijd ineens wel razendsnel kunnen ontwikkelen.
Hoeveel excuses ga je nu nog maken om de dingen bij het oude te houden? Zoals al eerder gezegd door Elkedageenei, straks doet-ie jou (of je katten) nog iets ernstigs aan! Heb je al stilgestaan bij het feit dat nu jij je eigen auto hebt hij de remkabel kan doorsnijden of de wieldoppen los kan draaien? Heb je al bedacht dat hij je katten kan vermoorden om jou te 'straffen' voor een bepaalde 'misstap'? Hij is er gek genoeg voor, zoveel is mij nu wel duidelijk. Ik beschouw jouw situatie letterlijk als levensbedreigend en ik raad je dan ook aan geen tijd meer te verspillen en gisteren nog mijn boeltje te pakken als hij de deur uit is. En neem de katten mee!
Mike
