Marian,
Ik heb het opgezocht en hier is de omschrijving die ik heb gevonden op Wikipedia, jullie hebben gelijk:
Kefir (melkkefir; afkomstig van het Turkse woord köpürmek = schuimen) is een dikvloeibare, koolzuurhoudende en licht alcoholische melkdrank, die oorspronkelijk afkomstig is uit de Kaukasus en Tibet[bron?].
Het wordt gemaakt met een mengsel van verschillende melkzuurbacteriën en gisten. De lichtzure en frisse smaak lijkt op die van drinkyoghurt. Aan kefir worden diverse gezondheidsbevorderende effecten toegeschreven.
Van oudsher wordt kefir gemaakt met behulp van kefirkorrels (kefirknollen), die bestaan uit eiwitten, vetten en polysachariden en die door verschillende bacteriën geproduceerd worden. De gummiachtige korrels kunnen de grootte van een walnoot tot de grootte van een vuist hebben. Bij kamertemperatuur worden ze in ongeveer 14 dagen dubbel zo groot. Vanwege dit "groeien" worden ze, al zijn ze niet plantaardig, ook wel kefir- of yoghurtplanten genoemd. Overgebleven kefirkorrels kunnen gedroogd of ingevroren bewaard worden, maar mogen vanwege de zuurheid niet met metaal in aanraking komen. De smaak van op deze wijze geproduceerde kefir varieert van seizoen tot seizoen, omdat de microflora zich aan de omgeving aanpast.
Ik heb het opgezocht en hier is de omschrijving die ik heb gevonden op Wikipedia, jullie hebben gelijk:
Kefir (melkkefir; afkomstig van het Turkse woord köpürmek = schuimen) is een dikvloeibare, koolzuurhoudende en licht alcoholische melkdrank, die oorspronkelijk afkomstig is uit de Kaukasus en Tibet[bron?].
Het wordt gemaakt met een mengsel van verschillende melkzuurbacteriën en gisten. De lichtzure en frisse smaak lijkt op die van drinkyoghurt. Aan kefir worden diverse gezondheidsbevorderende effecten toegeschreven.
Van oudsher wordt kefir gemaakt met behulp van kefirkorrels (kefirknollen), die bestaan uit eiwitten, vetten en polysachariden en die door verschillende bacteriën geproduceerd worden. De gummiachtige korrels kunnen de grootte van een walnoot tot de grootte van een vuist hebben. Bij kamertemperatuur worden ze in ongeveer 14 dagen dubbel zo groot. Vanwege dit "groeien" worden ze, al zijn ze niet plantaardig, ook wel kefir- of yoghurtplanten genoemd. Overgebleven kefirkorrels kunnen gedroogd of ingevroren bewaard worden, maar mogen vanwege de zuurheid niet met metaal in aanraking komen. De smaak van op deze wijze geproduceerde kefir varieert van seizoen tot seizoen, omdat de microflora zich aan de omgeving aanpast.