Wat het is, mag joost weten, maar er zijn toch wel wat dingetjes die me opvallen:
- bij het overgeven, kwam er niets meer uit toen er geen "normale" maaginhoud meer uitkwam. Geen gal, alleen braakbewegingen. Verstopte galblaas?
- tot vanmiddag heb ik niets gegeten, maar ik voelde wel mijn galblaas (denk ik!). Aan de linkerkant voel ik overigens ook iets bij mijn schouderblad, dus misschien toch niet mijn galblaas? Wel vervelend. Maar, wederom een signaal van een verstopte galblaas?
- vanmorgen werd ik wakker met jeuk en uitslag op mijn armen. Mijn gezichtshuid is ook niet rustiger geworden van niet eten.
- vanmiddag heb ik gegeten omdat ik sinds vanmorgen honger had en aanvoelde dat ik anders zou gaan snaaien. Ik ben voor kippenbouillon met een klein beetje witte rijst gegaan, ook al had ik eigenlijk trek in de curry die ik dinsdag had gemaakt (maar dat durfde ik echt niet aan met de hoeveelheid (kokos)vet en kruiden die daarin gaan!). Op dit moment ben ik weer ontzettend misselijk. Kennelijk was het nog iets te vroeg om te eten.
Met name door die uitslag en die galblaas geloof ik toch niet helemaal meer in een buikgriepje en zou het me niet verbazen als die dierlijke vetten - in die mate - nog niet helemaal goed vallen bij mij.
Hoe dan ook, plezierig was het niet en het laat me zien dat er voldoende werk aan de winkel is. Daarbij lijkt het me inderdaad ook wel een idee om professionele hulp te gaan zoeken, want inmiddels weet ik ook niet meer waar ik moet beginnen:
- dierlijk vet gaat mis, dus lever- en galblaas aanduwen is lastig
- bitterzout gaat mis, dus lever- en galblaas reinigen is lastig
- maagzuur- en slijmvlies is niet goed. Eiwitvertering gaat dus niet fijn.
- darmslijmvlies is slecht. Vezels kunnen dus ook niet.
Blijft er dan nog veel over? Kippenbouillon waarschijnlijk - en dus GAPS. Qua koolhydraten red ik dat waarschijnlijk niet. Dus inmiddels weet ik ook niet goed meer wat ik wel en niet moet eten.
San, ik ben wel benieuwd naar die therapeut die jou is aangeraden. Jouw mail wacht ik dus even af.
Boschje, mijn spijsvertering wil vermoedelijk ook wat rust. Opruimen durf ik eerlijk gezegd niet zo goed meer. Op oxypowder reageer ik nauwelijks meer en andere middelen om mijn darmen een handje te helpen zijn al gauw te heftig. Nu ik weer zo misselijk ben, heb ik besloten om maar eens te gaan vasten voor zolang als ik het volhou zonder snaaien. Ik denk dat ik mijn lichaam daarmee nog het grootste plezier doe.