5.00 uur 's nachts al wakker
Ik moest werken.
Laat ik vooropstellen dat ik géén volledig WAPF'er ben. Ik drink geen rauwe melk, ik doe niet aan orgaanvlees en ik moet ook echt nog niet denken aan reuzel e.d.. Ik eet wel veel vet, relatief veel eiwit en weinig koolhydraten. Mijn eetwijze is enigszins gemengd met de richtlijnen van de hormoonfactor (geen e-nummers, geen gluten, geen caseïne, geen suikers e.d.).
Vooruitgang heb ik zeker weten geboekt. Ik kom van 20 - 22 uur slapen per dag en nu kan ik er tenminste een normaal (nouja, als je die 5.00 uur van vanmorgen normaal kunt noemen) ritme op nahouden. Ik heb voldoende energie om een leven te hebben.
Dat is de grootste gezondheidswinst.
Wat ikzelf wel opvallend vind, is dat het bij mij allemaal met vlagen gaat. Soms kan ik maandenlang 2 maaltijden met gebakken eieren eten (heerlijk!) en soms krijg ik het ineens een paar weken (of maanden) lang niet verteerd en vind ik diezelfde eieren echt ronduit smerig. Soms heb ik maandenlang totaal geen trek in suiker of andere troep - en dan ineens steekt het de kop weer op. Soms heb ik maandenlang geen last van mijn maag of darmen en soms ligt de hele boel overhoop. Soms heb ik bergen energie en soms kan ik ook weer heel moe worden.
Al met al heb ik zeker wat gewonnen de laatste vier jaar, maar ik ben ook nog niet waar ik wil zijn. Het is voor mij steeds balanceren tussen bijnieren voldoende ondersteunen met koolhydraten en niet te veel koolhydraten nemen zodat ik ga snaaien (insuline!). Het is balanceren tussen veel vet en eiwit willen eten, maar het wel verteerbaar houden. Het is balanceren tussen mijn lever schoon willen maken, maar ook niet mijn darmen te veel pesten.
Daarbij realiseer ik me wel dat ik een vrij slechte start van het leven heb gehad: hormonaal ongezonde moeder met veel stress tijdens de zwangerschap (men dacht dat ik een shocktoestand van mijn moeder niet had overleefd), vanaf geboorte tot 21 jaar non-stop corticosteroïden geslikt, darmproblemen al vanaf 7 jaar (althans, toen ontdekt), antibiotica geslikt voor het leven. Tussendoor ook nog een eetstoornis, waarbij ik bijna overleden ben aan levercomplicaties (niet eens aan mijn zware ondergewicht!).
Het is voor mij dus niet gek dat ik een lange weg te gaan heb met nog steeds veel - maar al veel minder - fysieke problemen.
Ik denk vooral dat mijn darm- en maagslijmvlies me opbreken. Hoewel ik destijds GAPS heb geprobeerd, bleek dat niet de oplossing. Mijn bijnieren trokken het niet. Misschien word ik nu weer met mijn neus op de feiten gedrukt en is het tijd om toch nog eens goed aan die vertering te gaan werken. Als ik goede vlagen heb, dan merk ik niet eens dat het allemaal niet in orde is, maar als ik dan ineens zo'n klapper terug maak, dan zie ik dat er nog e.e.a. te herstellen is. Back to basics dan maar op dit moment.
En om even bij het topic te blijven: ik heb nog steeds pijn in mijn maag na die betaine. Dat was echt een heel slecht idee. Alles wat ik eet, valt verkeerd, dus ik hou het vooral op kopjes thee.
