Beterschap Mike
- Onderwerp starter Lievergezond
- Startdatum
Nu ik vandaag ontslagen word uit het ziekenhuis misschien maar eens tijd om uit te leggen wat me nu precies is overkomen sinds zondag 12 juli.
Die ochtend zat ik op de WC. Wie mij kent, weet dat ik moeiteloos mijn ontlasting kwijt kan in de ochtend. De eerste 'ronde' was vrijwel meteen na het wakker worden en ging prima. Toen ging ik groene thee drinken zoals altijd en dit wekt vrijwel altijd nog een tweede ontlastingsmoment op (en soms ook nog 1 of meerdere daarna).
Helemaal 100% zonder druk gaat dit echter niet en toen ik slechts lichte druk uitwerkte gebeurde het: een plotselinge, hevige hoofdpijn die van achter naar voren trok. Een hoofdpijn zoals ik nooit eerder heb ervaren en die ik ook niemand toewens, zo intens. Ik moest op dat moment mijn behoefte afmaken en daardoor werd het alleen maar erger.
Toen dat eenmaal achter de rug was, strompelde ik badend in het zweet en met barstende koppijn naar boven, waar ik op een bank voor me uit ben gaan staren om te proberen te focusen op afname van de pijn. Toen kwam de volgende fase: braken. Ik had me al ontlast, dus er kwam alleen maar galvloeistof uit.
Daarna wilde ik alleen maar liggen, vanwege de vermoeidheid en beroerdheid. Ik heb een blanco voorgeschiedenis op het gebied van vaatproblematiek en het zit bij mij ook niet in de familie, dus mijn referentiekader reikte niet zo ver. Ik dacht eerder dat ik een voedselvergiftiging had opgelopen, wist ik veel. Die zondag bracht ik met forse hoofdpijn liggend op de bank door. 's Avonds en 's nachts kreeg ik verhoging en ik sliep telkens een uurtje om vervolgens wakker te worden met alleen maar meer hoofdpijn. Zo worstelde ik me door de nacht heen.
De volgende dag begon al meteen goed met braken. Ook nu kwam er alleen maar gal uit. Dit is ook gelijk de laatste keer geweest dat ik heb moeten overgeven. De hoofdpijn hield aan en ik heb opnieuw de dag en nacht voornamelijk liggend op de bank doorgebracht. Ik kreeg er echter een nieuwe klacht bij: ik merkte dat de spieren van eerst mijn billen en daarna mijn benen steeds ernstiger begonnen te 'verzuren'. Dat verschijnsel ken ik alleen maar van griep, dus ik dacht dat ik een gemene griep te pakken had. Uitzieken op de bank met veel rust en slaap dus, zo kom ik altijd van dit soort dingen af. Nog steeds geen enkel vermoeden dat het iets neurologisch of vasculairs zou kunnen zijn. Maar opnieuw werd het met slaap niet beter maar erger en dat was nieuw voor mij.
Dan komt de dinsdag en de pijn aan mijn hoofd en benen neemt alsmaar toe. Ik begin nu moeite te krijgen met het vinden van een goede lighouding en zitten gaat ook nauwelijks meer. Mijn vriendin had een kippensoep gemaakt, maar alleen al bij de geur van eten werd ik misselijk, dus dit werd dag 3 met vasten. Gelukkig kan ik heel goed vasten en ik heb uiteindelijk moeiteloos 5 dagen gevast. Monic begon zich nu toch wel ernstige zorgen te maken en zei dat als het morgen niet beter wordt we toch echt maar eens de dokter moesten gaan bellen.
En het werd niet beter, integendeel. Die woensdag kon ik nauwelijks nog staan of lopen en de pijn in mijn hoofd was niet te harden. Rond 3 uur 's middags vond mijn vriendin het mooi geweest en belde ze de huisarts met de vraag of deze langs kon komen. Ik werd er nog achteraan geplakt bij haar visite en rond 6 uur stond ze voor de deur. Zij deed wat testjes en constateerde 'meningale prikkelingen'. Haar voorlopige diagnose was virale meningitis, omdat nu al 4 dagen mijn nek ernstig verkrampt was. Ze liet me weten dat ik onmiddellijk in het ziekenhuis moest worden opgenomen voor observatie en onderzoek. Dit veranderde de zaak natuurlijk plotsklaps enorm!
De ambulance was er ongeveer een kwartier later en de broeders vroegen mij of ik naar het Canisius of naar het Radboud wilde. Ik had geen idee en zei dus maar: Canisius. Eenmaal daar kwam ik op de afdeling spoedeisende hulp. Al vrij snel kwam er een neuroloog-in-opleiding die ook wat testjes deed en mij mededeelde dat ze vermoedde dat we hier te maken hebben met een bloeding rondom de hersenstam. Hoe ernstig dit was moest een CT-scan uitwijzen. Ik dus die scan in en het duurde vrij lang voordat de beelden waren geinterpreteerd. Uiteindelijk bleek dat men een bloeding meende te zien op de foto's maar dit kon evengoed een stuk bot zijn en dus werd de radioloog gevraagd om hier nog eens goed naar te kijken. Ook dit liet lang op zich wachten, maar uiteindelijk wist ook de radioloog het niet zeker.
Het is dan al voorbij middernacht en de n.i.o. vertelde me dat ik eigenlijk in het verkeerde ziekenhuis was, omdat ze in het Radboud hier veel gespecialiseerder in zijn. Het was echter te laat om een directe overplaatsing mogelijk te maken, dus ik werd die nacht ter observatie op de IC gehouden.
Ze zei dat ze nog 1 ding voor me kon doen voordat ik naar de IC werd gebracht en dat was een lumbaalpunctie, waarbij ze 20 cc hersenvocht uit mijn rug haalde om de druk op de hersenvliezen te verminderen. Na die ruggenprik gebeurde er een wonder: niet de druk in mijn hoofd werd minder, maar binnen enkele minuten had ik ineens mijn benen weer terug, alsof er nooit iets was gebeurd! Dit gaf zoveel opluchting en verlichting dat ik binnen no-time spontaan in slaap viel op het brancardbed, met alle lichten aan en drukte om me heen!
Die nacht op de IC ben ik ook redelijk doorgekomen en rond half 12 vorige week donderdag werd ik met een ambulance vervoerd naar het Radboud. Daar stond een heel team mij op te wachten. Het eerste onderzoek naar de oorzaak en ernst van de klacht werd een CTA-scan, een CT-scan met contrastvloeistof. Uit de beelden bleek dat ze niets konden vinden. Daarom koos men ook voor de 'gold standard', een scan van binnen in de vorm van een angiografie, waarbij een inkeping in de lies wordt gemaakt en een slangetje met contrastvloeistof langzaam naar boven wordt bewogen, zodat men ader voor ader met rontgenfotografie kan bekijken. Je raadt het al: ik was brandschoon, niets te vinden! De chirurg vertelde mij dat hij ong. 150 gevallen van bloedingen of bloedinkjes in het hersengebied per jaar op zijn operatietafel kreeg en bij 10% daarvan (15 personen per jaar) vinden ze niets, helemaal niets. Het goede nieuws volgens deze chirurg was dat hij mensen zoals ik ook nooit meer terug ziet, terwijl de mensen bij wie hij wel iets ziet vervolgens vaatpatient worden en wel terug blijven komen. Hiermee was dus definitief een aneurysma of klassieke hersenbloeding uitgesloten.
Waardoor was nu die drukkende pijn aan mijn benen ontstaan? Bij baby's staat dit fenomeen bekend als een 'waterhoofd'. Het verschil is dat bij baby's de hersenen nog niet omsloten zijn en de druk dus weg kan omdat het vocht er via de bovenkant uitloopt. Bij volwassenen telt alleen maar de zwaartekracht en dus stromen de drukkende bloedstolsels via de rug naar beneden, naar de billen en benen, en oefenen daar druk uit op zenuwpunten. Ik werd dan ook in een kamer geplaatst op de afdeling neurochirurgie, waar er een drain in mijn onderrug is geplaatst om zo structureel hersenvocht te laten weglopen, zodat de druk van de bloedstolsels verder werd ontlast en het lichaam versneld aan het werk kon met het opruimen van de stolsels. Was dit niet gebeurd, dan was de druk alleen maar toegenomen en stond een volgende, veel ernstigere bloeding alweer voor de deur. Dit kost het lichaam heel veel energie en ik heb dan ook veel geslapen, zowel overdag als 's nachts.
Er staat standaard 5 dagen voor zo'n drain en langer indien nodig. Ik heb uiteindelijk 6,5 dagen de drain gehad en eergisteren (donderdag) kreeg ik de 'challenge', waarbij de drain 24 uur wordt dichtgezet om te kijken hoe mijn lichaam dit zelf oppakt. Dat is uitstekend verlopen en gisteren ging de drain er dan ook definitief uit. Ik mocht liggen, zitten, staan en rondlopen en ook dit gaat prima. Vandaar dat vandaag, na anderhalve week, het moment is aangebroken dat ik verder thuis mag uitzieken. Hiervoor moet ik nog 3-4 weken uittrekken met opnieuw veel rust en slaap en pijnstilling.
Zo, nu weten jullie het hele verhaal!
Mike
Die ochtend zat ik op de WC. Wie mij kent, weet dat ik moeiteloos mijn ontlasting kwijt kan in de ochtend. De eerste 'ronde' was vrijwel meteen na het wakker worden en ging prima. Toen ging ik groene thee drinken zoals altijd en dit wekt vrijwel altijd nog een tweede ontlastingsmoment op (en soms ook nog 1 of meerdere daarna).
Helemaal 100% zonder druk gaat dit echter niet en toen ik slechts lichte druk uitwerkte gebeurde het: een plotselinge, hevige hoofdpijn die van achter naar voren trok. Een hoofdpijn zoals ik nooit eerder heb ervaren en die ik ook niemand toewens, zo intens. Ik moest op dat moment mijn behoefte afmaken en daardoor werd het alleen maar erger.
Toen dat eenmaal achter de rug was, strompelde ik badend in het zweet en met barstende koppijn naar boven, waar ik op een bank voor me uit ben gaan staren om te proberen te focusen op afname van de pijn. Toen kwam de volgende fase: braken. Ik had me al ontlast, dus er kwam alleen maar galvloeistof uit.
Daarna wilde ik alleen maar liggen, vanwege de vermoeidheid en beroerdheid. Ik heb een blanco voorgeschiedenis op het gebied van vaatproblematiek en het zit bij mij ook niet in de familie, dus mijn referentiekader reikte niet zo ver. Ik dacht eerder dat ik een voedselvergiftiging had opgelopen, wist ik veel. Die zondag bracht ik met forse hoofdpijn liggend op de bank door. 's Avonds en 's nachts kreeg ik verhoging en ik sliep telkens een uurtje om vervolgens wakker te worden met alleen maar meer hoofdpijn. Zo worstelde ik me door de nacht heen.
De volgende dag begon al meteen goed met braken. Ook nu kwam er alleen maar gal uit. Dit is ook gelijk de laatste keer geweest dat ik heb moeten overgeven. De hoofdpijn hield aan en ik heb opnieuw de dag en nacht voornamelijk liggend op de bank doorgebracht. Ik kreeg er echter een nieuwe klacht bij: ik merkte dat de spieren van eerst mijn billen en daarna mijn benen steeds ernstiger begonnen te 'verzuren'. Dat verschijnsel ken ik alleen maar van griep, dus ik dacht dat ik een gemene griep te pakken had. Uitzieken op de bank met veel rust en slaap dus, zo kom ik altijd van dit soort dingen af. Nog steeds geen enkel vermoeden dat het iets neurologisch of vasculairs zou kunnen zijn. Maar opnieuw werd het met slaap niet beter maar erger en dat was nieuw voor mij.
Dan komt de dinsdag en de pijn aan mijn hoofd en benen neemt alsmaar toe. Ik begin nu moeite te krijgen met het vinden van een goede lighouding en zitten gaat ook nauwelijks meer. Mijn vriendin had een kippensoep gemaakt, maar alleen al bij de geur van eten werd ik misselijk, dus dit werd dag 3 met vasten. Gelukkig kan ik heel goed vasten en ik heb uiteindelijk moeiteloos 5 dagen gevast. Monic begon zich nu toch wel ernstige zorgen te maken en zei dat als het morgen niet beter wordt we toch echt maar eens de dokter moesten gaan bellen.
En het werd niet beter, integendeel. Die woensdag kon ik nauwelijks nog staan of lopen en de pijn in mijn hoofd was niet te harden. Rond 3 uur 's middags vond mijn vriendin het mooi geweest en belde ze de huisarts met de vraag of deze langs kon komen. Ik werd er nog achteraan geplakt bij haar visite en rond 6 uur stond ze voor de deur. Zij deed wat testjes en constateerde 'meningale prikkelingen'. Haar voorlopige diagnose was virale meningitis, omdat nu al 4 dagen mijn nek ernstig verkrampt was. Ze liet me weten dat ik onmiddellijk in het ziekenhuis moest worden opgenomen voor observatie en onderzoek. Dit veranderde de zaak natuurlijk plotsklaps enorm!
De ambulance was er ongeveer een kwartier later en de broeders vroegen mij of ik naar het Canisius of naar het Radboud wilde. Ik had geen idee en zei dus maar: Canisius. Eenmaal daar kwam ik op de afdeling spoedeisende hulp. Al vrij snel kwam er een neuroloog-in-opleiding die ook wat testjes deed en mij mededeelde dat ze vermoedde dat we hier te maken hebben met een bloeding rondom de hersenstam. Hoe ernstig dit was moest een CT-scan uitwijzen. Ik dus die scan in en het duurde vrij lang voordat de beelden waren geinterpreteerd. Uiteindelijk bleek dat men een bloeding meende te zien op de foto's maar dit kon evengoed een stuk bot zijn en dus werd de radioloog gevraagd om hier nog eens goed naar te kijken. Ook dit liet lang op zich wachten, maar uiteindelijk wist ook de radioloog het niet zeker.
Het is dan al voorbij middernacht en de n.i.o. vertelde me dat ik eigenlijk in het verkeerde ziekenhuis was, omdat ze in het Radboud hier veel gespecialiseerder in zijn. Het was echter te laat om een directe overplaatsing mogelijk te maken, dus ik werd die nacht ter observatie op de IC gehouden.
Ze zei dat ze nog 1 ding voor me kon doen voordat ik naar de IC werd gebracht en dat was een lumbaalpunctie, waarbij ze 20 cc hersenvocht uit mijn rug haalde om de druk op de hersenvliezen te verminderen. Na die ruggenprik gebeurde er een wonder: niet de druk in mijn hoofd werd minder, maar binnen enkele minuten had ik ineens mijn benen weer terug, alsof er nooit iets was gebeurd! Dit gaf zoveel opluchting en verlichting dat ik binnen no-time spontaan in slaap viel op het brancardbed, met alle lichten aan en drukte om me heen!
Die nacht op de IC ben ik ook redelijk doorgekomen en rond half 12 vorige week donderdag werd ik met een ambulance vervoerd naar het Radboud. Daar stond een heel team mij op te wachten. Het eerste onderzoek naar de oorzaak en ernst van de klacht werd een CTA-scan, een CT-scan met contrastvloeistof. Uit de beelden bleek dat ze niets konden vinden. Daarom koos men ook voor de 'gold standard', een scan van binnen in de vorm van een angiografie, waarbij een inkeping in de lies wordt gemaakt en een slangetje met contrastvloeistof langzaam naar boven wordt bewogen, zodat men ader voor ader met rontgenfotografie kan bekijken. Je raadt het al: ik was brandschoon, niets te vinden! De chirurg vertelde mij dat hij ong. 150 gevallen van bloedingen of bloedinkjes in het hersengebied per jaar op zijn operatietafel kreeg en bij 10% daarvan (15 personen per jaar) vinden ze niets, helemaal niets. Het goede nieuws volgens deze chirurg was dat hij mensen zoals ik ook nooit meer terug ziet, terwijl de mensen bij wie hij wel iets ziet vervolgens vaatpatient worden en wel terug blijven komen. Hiermee was dus definitief een aneurysma of klassieke hersenbloeding uitgesloten.
Waardoor was nu die drukkende pijn aan mijn benen ontstaan? Bij baby's staat dit fenomeen bekend als een 'waterhoofd'. Het verschil is dat bij baby's de hersenen nog niet omsloten zijn en de druk dus weg kan omdat het vocht er via de bovenkant uitloopt. Bij volwassenen telt alleen maar de zwaartekracht en dus stromen de drukkende bloedstolsels via de rug naar beneden, naar de billen en benen, en oefenen daar druk uit op zenuwpunten. Ik werd dan ook in een kamer geplaatst op de afdeling neurochirurgie, waar er een drain in mijn onderrug is geplaatst om zo structureel hersenvocht te laten weglopen, zodat de druk van de bloedstolsels verder werd ontlast en het lichaam versneld aan het werk kon met het opruimen van de stolsels. Was dit niet gebeurd, dan was de druk alleen maar toegenomen en stond een volgende, veel ernstigere bloeding alweer voor de deur. Dit kost het lichaam heel veel energie en ik heb dan ook veel geslapen, zowel overdag als 's nachts.
Er staat standaard 5 dagen voor zo'n drain en langer indien nodig. Ik heb uiteindelijk 6,5 dagen de drain gehad en eergisteren (donderdag) kreeg ik de 'challenge', waarbij de drain 24 uur wordt dichtgezet om te kijken hoe mijn lichaam dit zelf oppakt. Dat is uitstekend verlopen en gisteren ging de drain er dan ook definitief uit. Ik mocht liggen, zitten, staan en rondlopen en ook dit gaat prima. Vandaar dat vandaag, na anderhalve week, het moment is aangebroken dat ik verder thuis mag uitzieken. Hiervoor moet ik nog 3-4 weken uittrekken met opnieuw veel rust en slaap en pijnstilling.
Zo, nu weten jullie het hele verhaal!
Mike
Lievergezond
Well-known member
hoi Mike, wat een verhaal zeg. Dus de aanleiding was het drukken op het toilet. Dat moet voor de artsen misschien ook belangrijke info geweest zijn voor het ontstaan van je klachten: iets met die aderen in je hoofd. Ze zeggen wel eens dat als je op het toilet zit dat je niet moet drukken, maar dit zet dat advies wel in een perspectief! Wat zijn nu nog je klachten?
Marijan heeft haar verhaal hier ook geplaatst. Bij haar kwam het door niezen, wat eveneens met druk gepaard gaat. Bizar: Zij niest haar hele leven en er gebeurt niets, totdat... Ik poep mijn hele leven en er gebeurt niets, totdat... Wie het weet, mag het zeggen.
Ik ben vrijwel klachtenvrij, alleen nog hoofdpijn en snel moe.
Mike
Ik ben vrijwel klachtenvrij, alleen nog hoofdpijn en snel moe.
Mike
Lievergezond
Well-known member
Mike, klachtenvrij: kijk dat is toch wel fijn, behalve dan je vermoeidheid uiteraard. Gelukkig is het de vakantieperiode, behalve dat je misschien geen buitenlandreis kunt ondernemen voor zover je dat van plan was.
Over oorzaken/aanleidingen: Marijan gaf nog wel een andere clue: namelijk dat ze in een stressvolle tijd zat ook toen het haar gebeurde. Had jij misschien ook meer stress dan normaal de afgelopen tijd voor jouw doen? Of dat je aderen in de warmte van de afgelopen tijd meer te lijden hadden? Eerder had ik nooit last van warmte en nu dit jaar had ik het ineens ook. Niet fijn. En toen las ik dat dat iets met de aderen te maken kan hebben. Dat de aderen kennelijk ook training nodig hebben volgens Wim Hof dan om de warmte te kunnen bolwerken, evenals de koude overigens. Ik heb nu een hond op bezoek en als het even kan, springt hij telkens in het relatief koude water nu.
Over oorzaken/aanleidingen: Marijan gaf nog wel een andere clue: namelijk dat ze in een stressvolle tijd zat ook toen het haar gebeurde. Had jij misschien ook meer stress dan normaal de afgelopen tijd voor jouw doen? Of dat je aderen in de warmte van de afgelopen tijd meer te lijden hadden? Eerder had ik nooit last van warmte en nu dit jaar had ik het ineens ook. Niet fijn. En toen las ik dat dat iets met de aderen te maken kan hebben. Dat de aderen kennelijk ook training nodig hebben volgens Wim Hof dan om de warmte te kunnen bolwerken, evenals de koude overigens. Ik heb nu een hond op bezoek en als het even kan, springt hij telkens in het relatief koude water nu.
Mensen, ik ben weer thuis!!!
Mike
Mike
R
Romagi
Guest
Zo blij als een kind!!. Wij ook.
Gerard
Well-known member
Hoi Mike,
Beetje late reactie, maar ik ben ook net weer thuis, van een korte vakantie dan. Da's een stuk beter dan wat jij hebt moeten doorstaan!
Ik ben benieuwd hoe het je bevalt om een periode rustig aan te doen, of het lukt en hoe het voelt.
Detoxen van de pijnstillers, maar wellicht ook van het ziekenhuisvoer, of serveerden ze voedsel?
Beterschap! x 10!
Beetje late reactie, maar ik ben ook net weer thuis, van een korte vakantie dan. Da's een stuk beter dan wat jij hebt moeten doorstaan!
Ik ben benieuwd hoe het je bevalt om een periode rustig aan te doen, of het lukt en hoe het voelt.
Detoxen van de pijnstillers, maar wellicht ook van het ziekenhuisvoer, of serveerden ze voedsel?
Beterschap! x 10!
Over het eten had ik al het volgende bericht:
https://www.fatsforum.nl/topic/beterschap-mike/page/9/#post-132783
Ik heb tot nu toe nog geen pijnstilling nodig gehad. Maar goed ook, want ik zit onder de dope! De morfine geeft me een 'wattenhoofd' en hoge frequenties (vooral vrouwenstemmen maar ook muziek) klinken alsof ze door een holle buis worden gestuurd. Het valt mee met de moeheid. Ik lig op de bank te lezen en ben lekker ontspannen, dus: so far so good!
Mike
https://www.fatsforum.nl/topic/beterschap-mike/page/9/#post-132783
Ik heb tot nu toe nog geen pijnstilling nodig gehad. Maar goed ook, want ik zit onder de dope! De morfine geeft me een 'wattenhoofd' en hoge frequenties (vooral vrouwenstemmen maar ook muziek) klinken alsof ze door een holle buis worden gestuurd. Het valt mee met de moeheid. Ik lig op de bank te lezen en ben lekker ontspannen, dus: so far so good!
Mike
vrielink22
New member
Mike sterkte met de ingeslagen weg
marcel
marcel
Godsgeschenk
Well-known member
Hoi Mike,
Wat een verhaal heb je me daar opgeschreven. Wat een ellende, en gelukkig is het toch nog met een sisser afgelopen. Door jouw goede gezondheid, heb je dit zo snel doorstaan. En nu opknappen. Doe maar rustig aan.
Jullie beiden een fijn en relaxed weekend toegewenst.
Sterkte verder.
Wat een verhaal heb je me daar opgeschreven. Wat een ellende, en gelukkig is het toch nog met een sisser afgelopen. Door jouw goede gezondheid, heb je dit zo snel doorstaan. En nu opknappen. Doe maar rustig aan.
Jullie beiden een fijn en relaxed weekend toegewenst.
Sterkte verder.
fattymama
New member
Fattymama's betermaaksoepie recept:
Pan met kokend water
scheutje appelazijn
4 mergpijpjes
2 kippebouten
Keltisch zeezout
blikje kokosmelk
massala hindoestaanse kerriekruiden
extra kurkuma
gember
komijn
koriander
kardemon
uitje
knoflook
citroentje
vers gemalen peper op het laatst toevoegen
Natuurlijk alles bio (voor zover mogelijk)
Alles in de pan, minstens 4 uur, liefst langer, zachtjes laten borrelen, daarna bleekselderij, bloemkool en worteltjes erbij, zeker nog een half uurtje door laten borrelen. Je neus verteld je wanneer de soep klaar is
Botjes eruit halen en lekker smullen.
xxx Monic
Pan met kokend water
scheutje appelazijn
4 mergpijpjes
2 kippebouten
Keltisch zeezout
blikje kokosmelk
massala hindoestaanse kerriekruiden
extra kurkuma
gember
komijn
koriander
kardemon
uitje
knoflook
citroentje
vers gemalen peper op het laatst toevoegen
Natuurlijk alles bio (voor zover mogelijk)
Alles in de pan, minstens 4 uur, liefst langer, zachtjes laten borrelen, daarna bleekselderij, bloemkool en worteltjes erbij, zeker nog een half uurtje door laten borrelen. Je neus verteld je wanneer de soep klaar is
Botjes eruit halen en lekker smullen.
xxx Monic
Liz85 hier hebben we het al heel veel keren over gehad en het is nu echt wel genoeg. Het topic 'bottenbouillon' staat nu bol van deze informatie. Je bent er nu al zeker drie topics mee aan het vullen en het is echt niet leuk meer. Maak bouillon, drink dit op en ga eerst eens rustig uitzoeken wat je verder het beste kan ondernemen. Het lijkt verdorie nu wel een chatfunctie met telkens een naald die in dezelfde groef van de plaat blijft hangen.
Laten we het forum overzichtelijk houden en een bron van informatie. Nu staan veel draadjes vol met steeds weer dezelfde informatie en vragen. Dit maakt het voor anderen steeds onoverzichtelijker en is het pad naar goede gezondheid te ontoegankelijk voor hen. Dit lijkt me niet de bedoeling.
Laten we het forum overzichtelijk houden en een bron van informatie. Nu staan veel draadjes vol met steeds weer dezelfde informatie en vragen. Dit maakt het voor anderen steeds onoverzichtelijker en is het pad naar goede gezondheid te ontoegankelijk voor hen. Dit lijkt me niet de bedoeling.
Forum statistieken
