Ik moet niet over mijn grenzen gaan, daar ben ik me van bewust. Ik moet mijn geest aan niet teveel prikkels blootstellen, vooral geen negativiteit of zware kost.
Waarom je dan weer bezighouden met wereldse gebeurtenissen?, zul je zeggen. Ik heb het al vaker gezegd: ik beschouw dit als een objectieve studie en laat het dus niet emotioneel binnen komen en daarnaast gedij ik bij het scherpen van mijn geest, noem het maar een soort hersengymnastiek.
Veel ontspannig en rust is dus geboden en dat streef ik dan ook na. Daarnaast dagelijkse fysieke activiteit in de juiste mate, want ook op dat gebied moet ik niet over mijn grenzen gaan. Mijn beenspieren worden door de dagelijkse wandelingen steeds sterker en soepeler, maar ik ervaar nog steeds stijfheid op dat gebied. Ik ben er dus nog niet volledig, maar boek wel razendsnel vorderingen!
Voor wat betreft de voeding valt mijn plannetje om na het ontslag uit het ziekenhuis maar eens een tijdje te leven op kefir en bouillon in duigen. Ik merk dat ik meer voedsel nodig heb dan normaal en vooral vast in de vorm van koolhydraten voor directe energie. Ik zet dan ook de in het ziekenhuis ingeslagen weg voort van het eten van brood met komijnkaas en appelstroop, deze keer met kwaliteitsvarianten (Crombach appelstroop van hoogstamfruit, lekker zuur!). Ik weet niet wat ik ineens heb met appels, maar ook ongezoete appelpuree met flink veel kaneel staat dagelijks op het menu. Verder heb ik ineens iets met zwarte bessen en maak zelf cassis van puur zwarte bessensap met Spa Marie Henriette. Ook kreeg ik gisteravond ineens zin in drop en daar ga ik vandaag aan toegeven door Panda-drop in huis te halen. Ik leid hieruit af dat mijn bijnieren het nodig hebben, aangezien zoethout en zwarte bessen de bijnieren ondersteunen.
Mike