Ik heb de tekst gelezen. Veel van wat erin staat wist ik al. Het deed me denken aan onderstaand stuk uit de voorlaatste nieuwsbrief van Johan Oldenkamp:
De theorie van de continentendrift is door nagenoeg alle academische
‘geleerden’ kritiekloos voor waar aangenomen. Deze zienswijze houdt in
dat de continenten onder elkaar door schuiven (genaamd subductie). Hoe
kan de oceaanbodem nu wegzakken in een aardlaag die een twee maal zo
grote dichtheid heeft? Dat gebeurt dus ook helemaal niet. Het meest
evidente feit dat deze onwetenschappelijke waanzin ondubbelzinnig
ontmaskerd is de leeftijd van de oceanen. Nergens op deze planeet (met
een geschatte leeftijd van 4,5 miljard jaar) vinden we een stukje
oceaanbodem dat ouder is dan 200 miljoen jaren. Tot die tijd (dus tot
zo’n 200 miljoen jaar geleden) waren er dus helemaal geen oceanen op
deze planeet! Dit betekent dat tot ongeveer 200 miljoen jaar geleden
alle continenten één boloppervlak waren (dus gedurende ongeveer 4,3
miljard jaar vanaf de geboorte van Moeder Terra). Computersimulaties
ondersteunen dit. In deze simulaties loopt onze planeet in haar
huidige omvang als een soort luchtballon langzaam leeg en komen
vervolgens alle kustlijnen vrijwel perfect tegen elkaar aan te liggen
op een twee maal zo kleine planeet. Wie dit probeert af te doen als
‘toeval’, die weet gewoon helemaal niet wat echte wetenschap is,
waarin voor toeval als toevluchtsoord immers absoluut geen plaats is.
De echte wetenschappelijke waarheid is namelijk dat de oceanen vanuit
de bodemscheuren (ocean rifts in het Engels) steeds groter groeien. De
sterkste groei vindt momenteel plaats in de Indische oceaan. Bovendien
groeit er ook zo’n scheur in het oosten van Afrika, waar de volgende
oceaan zal ontstaan. Met deze echte wetenschap kunnen we ook verklaren
waarom het oceaanwater zout is (en het overige water zoet). De gassen
die uit deze scheuren omhoog komen zitten namelijk vol met onder
andere natrium en chloor. Omdat iedere middelbare scholier de
chemische formule kent van wat in de volksmond keukenzout wordt
genoemd, lijkt me dit argument verder overduidelijk.
Natuurlijk kunnen theorieën fout zijn. Het begint alleen erg vies te
stinken wanneer een echte wetenschapper zo’n foute theorie
onmiskenbaar weerlegt, en de academische ‘wetenschappelijke’ wereld
hier vervolgens helemaal niets van wil weten. Dat overkwam Samuel
Carey (1911 – 2002), die via zijn boek getiteld ‘The Expanding Earth’
onweerlegbaar aantoont waarom er helemaal geen continentendrift is.
Het wordt dan nog erger wanneer Wikipedia de waarheid zelfs helemaal
op zijn kop zet door te beweren dat Samuel Carey één van de eerste
voorstanders zou zijn geweest van de continentendrifttheorie (link),
die hij in zijn boek dus juist weerlegt! Wat hier echt op drift is
geraakt, dat is uiteraard de waarheid. En dit is echt niet de enige
keer dat Wikipedia glashard het omgekeerde van de waarheid verkondigd.
Draaien we de continentendrifttheorie om, dan krijgen we dus de echte
wetenschappelijke waarheid. De continenten zijn namelijk helemaal niet
op drift, maar zitten vast. Doordat de straal van onze moederplaneet
heel geleidelijk steeds verder toeneemt, worden de ruimtes tussen de
continenten dus steeds groter. Tot ongeveer 250 miljoen jaar geleden
was het totale boloppervlak van Terra bedekt met alleen maar land
(zoals we dat nog steeds kunnen zien bij bijvoorbeeld Venus). Nu maakt
deze ongeveer 150 miljoen vierkante kilometers land deel uit van een
veel grotere waterbol, met een totale oppervlakte van ruim 510 miljoen
vierkante kilometers. Dit betekent dat 70,9 procent van het
boloppervlak inmiddels water is geworden. En dat percentage zal
onverstoorbaar doorgaan met groeien. Sterker nog, Samuel Carey heeft
in zijn boek aangetoond dat deze groei ook nog eens steeds sneller gaat.
Dit alles betekent dus dat er steeds meer materie op Terra komt. Maar
waar komt deze materie (zoals al dat water) dan vandaan? Nu komen we
op het gebied van andere academische mythen (waarvan de meeste deze
Pateo Top 10 net niet hebben gehaald), zoals die van de vermeende wet
van behoud van energie. Allereerst weet de academische ‘wetenschap’
helemaal niet wat energie nu werkelijk is. En dat geldt evenzeer voor
materie. En die overbekende omrekenformule tussen beide is ook
helemaal niet bedacht door de plagiërende Albert Einstein (1879 –
1955), want hij heeft deze stiekem overgeschreven van Olinto De Pretto
(1857 – 1921). Mijn hypothese is dat materie ontstaat uit (zon-)
licht. De nadere uitleg daarvan komt in de volgende Pateo Nieuwsbrief
aan bod bij het ontzenuwen van de mythe nummer 5.
Nu we dus weten dat de vermeende continentendrift helemaal niet
bestaat, kunnen we opeens ook enkele andere mysteries oplossen. In
delen van het aardoppervlak die voorheen nog tegen elkaar aan lagen
vinden we de restanten van precies dezelfde flora en fauna, terwijl
deze delen nu mijlenver uit elkaar liggen, gescheiden door
oceaanwater. Ook het plotselinge verdwijnen van de dinosauriërs heeft
te maken met het steeds sneller uitdijen van onze planeet. Op een twee
maal zo kleine planeet is een veel geringere ‘zwaartekracht’ (wat dat
dan ook precies mag zijn). Met de huidige neerwaartse druk op het
aardoppervlak zou bijvoorbeeld een Brontosaurus helemaal niet op zijn
poten kunnen staan, maar alleen volledig uitgestrekt en platgedrukt op
grond kunnen liggen, om vrijwel gelijk doodgedrukt te worden door zijn
eigen gewicht.
Waarom durven de universitaire ‘wetenschappers’ niet te accepteren dat
onze moederplaneet een uitdijende bol is? Dat durven ze niet omdat
daardoor de ene na de andere ‘natuurwet’ zal worden ontmaskerd als een
onnodig beperkende zienswijze. Dan zal duidelijk worden dat de
universitaire ‘wetenschap’ de mensheid al ongeveer tweeëneenhalve eeuw
heeft vastgebonden aan veel te gelimiteerd begrip van de
werkelijkheid. Zullen we nu maar eens een einde gaan maken aan deze
hooggeleerde misleiding? Zullen we nu massaal overstappen op Wholly
Science? Ik ben graag bereid om inleidende spreekbeurten hierover te
houden op alle huidige onderwijsniveaus, van basisschool tot
universiteit. Laten we onszelf nu bevrijden van alle onnodig
beperkende zienswijzen. En in mijn ogen is zelfs iedere vorm van
beperking onnodig, want we zijn tot veel meer in staat dan menigeen
voor mogelijk houdt.
Mike
De theorie van de continentendrift is door nagenoeg alle academische
‘geleerden’ kritiekloos voor waar aangenomen. Deze zienswijze houdt in
dat de continenten onder elkaar door schuiven (genaamd subductie). Hoe
kan de oceaanbodem nu wegzakken in een aardlaag die een twee maal zo
grote dichtheid heeft? Dat gebeurt dus ook helemaal niet. Het meest
evidente feit dat deze onwetenschappelijke waanzin ondubbelzinnig
ontmaskerd is de leeftijd van de oceanen. Nergens op deze planeet (met
een geschatte leeftijd van 4,5 miljard jaar) vinden we een stukje
oceaanbodem dat ouder is dan 200 miljoen jaren. Tot die tijd (dus tot
zo’n 200 miljoen jaar geleden) waren er dus helemaal geen oceanen op
deze planeet! Dit betekent dat tot ongeveer 200 miljoen jaar geleden
alle continenten één boloppervlak waren (dus gedurende ongeveer 4,3
miljard jaar vanaf de geboorte van Moeder Terra). Computersimulaties
ondersteunen dit. In deze simulaties loopt onze planeet in haar
huidige omvang als een soort luchtballon langzaam leeg en komen
vervolgens alle kustlijnen vrijwel perfect tegen elkaar aan te liggen
op een twee maal zo kleine planeet. Wie dit probeert af te doen als
‘toeval’, die weet gewoon helemaal niet wat echte wetenschap is,
waarin voor toeval als toevluchtsoord immers absoluut geen plaats is.
De echte wetenschappelijke waarheid is namelijk dat de oceanen vanuit
de bodemscheuren (ocean rifts in het Engels) steeds groter groeien. De
sterkste groei vindt momenteel plaats in de Indische oceaan. Bovendien
groeit er ook zo’n scheur in het oosten van Afrika, waar de volgende
oceaan zal ontstaan. Met deze echte wetenschap kunnen we ook verklaren
waarom het oceaanwater zout is (en het overige water zoet). De gassen
die uit deze scheuren omhoog komen zitten namelijk vol met onder
andere natrium en chloor. Omdat iedere middelbare scholier de
chemische formule kent van wat in de volksmond keukenzout wordt
genoemd, lijkt me dit argument verder overduidelijk.
Natuurlijk kunnen theorieën fout zijn. Het begint alleen erg vies te
stinken wanneer een echte wetenschapper zo’n foute theorie
onmiskenbaar weerlegt, en de academische ‘wetenschappelijke’ wereld
hier vervolgens helemaal niets van wil weten. Dat overkwam Samuel
Carey (1911 – 2002), die via zijn boek getiteld ‘The Expanding Earth’
onweerlegbaar aantoont waarom er helemaal geen continentendrift is.
Het wordt dan nog erger wanneer Wikipedia de waarheid zelfs helemaal
op zijn kop zet door te beweren dat Samuel Carey één van de eerste
voorstanders zou zijn geweest van de continentendrifttheorie (link),
die hij in zijn boek dus juist weerlegt! Wat hier echt op drift is
geraakt, dat is uiteraard de waarheid. En dit is echt niet de enige
keer dat Wikipedia glashard het omgekeerde van de waarheid verkondigd.
Draaien we de continentendrifttheorie om, dan krijgen we dus de echte
wetenschappelijke waarheid. De continenten zijn namelijk helemaal niet
op drift, maar zitten vast. Doordat de straal van onze moederplaneet
heel geleidelijk steeds verder toeneemt, worden de ruimtes tussen de
continenten dus steeds groter. Tot ongeveer 250 miljoen jaar geleden
was het totale boloppervlak van Terra bedekt met alleen maar land
(zoals we dat nog steeds kunnen zien bij bijvoorbeeld Venus). Nu maakt
deze ongeveer 150 miljoen vierkante kilometers land deel uit van een
veel grotere waterbol, met een totale oppervlakte van ruim 510 miljoen
vierkante kilometers. Dit betekent dat 70,9 procent van het
boloppervlak inmiddels water is geworden. En dat percentage zal
onverstoorbaar doorgaan met groeien. Sterker nog, Samuel Carey heeft
in zijn boek aangetoond dat deze groei ook nog eens steeds sneller gaat.
Dit alles betekent dus dat er steeds meer materie op Terra komt. Maar
waar komt deze materie (zoals al dat water) dan vandaan? Nu komen we
op het gebied van andere academische mythen (waarvan de meeste deze
Pateo Top 10 net niet hebben gehaald), zoals die van de vermeende wet
van behoud van energie. Allereerst weet de academische ‘wetenschap’
helemaal niet wat energie nu werkelijk is. En dat geldt evenzeer voor
materie. En die overbekende omrekenformule tussen beide is ook
helemaal niet bedacht door de plagiërende Albert Einstein (1879 –
1955), want hij heeft deze stiekem overgeschreven van Olinto De Pretto
(1857 – 1921). Mijn hypothese is dat materie ontstaat uit (zon-)
licht. De nadere uitleg daarvan komt in de volgende Pateo Nieuwsbrief
aan bod bij het ontzenuwen van de mythe nummer 5.
Nu we dus weten dat de vermeende continentendrift helemaal niet
bestaat, kunnen we opeens ook enkele andere mysteries oplossen. In
delen van het aardoppervlak die voorheen nog tegen elkaar aan lagen
vinden we de restanten van precies dezelfde flora en fauna, terwijl
deze delen nu mijlenver uit elkaar liggen, gescheiden door
oceaanwater. Ook het plotselinge verdwijnen van de dinosauriërs heeft
te maken met het steeds sneller uitdijen van onze planeet. Op een twee
maal zo kleine planeet is een veel geringere ‘zwaartekracht’ (wat dat
dan ook precies mag zijn). Met de huidige neerwaartse druk op het
aardoppervlak zou bijvoorbeeld een Brontosaurus helemaal niet op zijn
poten kunnen staan, maar alleen volledig uitgestrekt en platgedrukt op
grond kunnen liggen, om vrijwel gelijk doodgedrukt te worden door zijn
eigen gewicht.
Waarom durven de universitaire ‘wetenschappers’ niet te accepteren dat
onze moederplaneet een uitdijende bol is? Dat durven ze niet omdat
daardoor de ene na de andere ‘natuurwet’ zal worden ontmaskerd als een
onnodig beperkende zienswijze. Dan zal duidelijk worden dat de
universitaire ‘wetenschap’ de mensheid al ongeveer tweeëneenhalve eeuw
heeft vastgebonden aan veel te gelimiteerd begrip van de
werkelijkheid. Zullen we nu maar eens een einde gaan maken aan deze
hooggeleerde misleiding? Zullen we nu massaal overstappen op Wholly
Science? Ik ben graag bereid om inleidende spreekbeurten hierover te
houden op alle huidige onderwijsniveaus, van basisschool tot
universiteit. Laten we onszelf nu bevrijden van alle onnodig
beperkende zienswijzen. En in mijn ogen is zelfs iedere vorm van
beperking onnodig, want we zijn tot veel meer in staat dan menigeen
voor mogelijk houdt.
Mike
