@Alexandra: ik woon in Friesland, er woont hier niemand echt in de buurt volgens mij. Behalve mijnlijf, zij woont in Wolvega. Ik heb weleens gedacht aan een kookclub, maar ik ben niet dol op koken. Ik doe het thuis wel en kan het ook redelijk, maar als ik gratis een WAPF-eetservice kon inhuren deed ik dat!
Mike en Ad, jullie hebben gelijk. Ik heb me ook ingezet voor contacten, op verschillende manieren. Ben echt niet binnen blijven zitten, zelfs met huilende baby en angstklachten toch de deur uit gegaan voor babyzingen, zwemmen, wandelen, babycafe. (inmiddels gelukkig geen huilende baby en angstklachten meer). Over passie gesproken: nee ik zou niet weten wat mijn passie is. Heb daar vaak en veel over nagedacht, verdrietig over geweest dat ik het niet wist/weet, me boos gemaakt, me er rot over gevoeld. Heb dit maar losgelaten. Ik heb denk ik geen passie. Vooral sinds de verhuizing en zwangerschap ben ik mezelf kwijt, en geen idee hoe ik dat terug kan vinden. Ook maar losgelaten, want werd er alleen maar gek van. Nu komt er een soort gelatenheid/acceptatie voor in de plaats. En dat in combi met meer (geestelijke?) energie die ik niet kwijt kan (al heb ik het druk genoeg met een kind, koken, huishouden etc.) maakt dat ik weer wil gaan werken.
@Sannew: misschien zoiets om mee te beginnen ja. Een kantoorbaan met zware targets en overspannen mensen zie ik niet zitten. Want dat is wat ik van vrienden hoor: bijna iedereen op kantoor zit tegen een burn out aan.