Ik heb het boek van Phil Valentine inmiddels uit en ben begonnen aan het boek over melanine van Richard King. Ik lig echter nog wat achter als het gaat om belangrijke en veelzeggende citaten van Phil Valentine. Deze, bijvoorbeeld, in antwoord op de volkomen gestoorde feministe Barbara Smuts, die in haar boek 'Apes of Wrath' suggereert dat de man niet veel meer is dan een ontwikkelde aap (waar hebben we die meer gehoord?). Darwinisme is de feministen dus zeker niet vreemd! Phil Valentine (mijn vertaling):
Wat mevrouw Smuts met haar commentaar suggereert, is dat de menselijke man niet veel meer is dan een aapachtig wezen, met betrekking tot de beweegredenen achter zijn meest primitieve natuur, en omdat de menselijke vrouw dit 'niet' is, heeft zij tot op heden de redenen voor haar problemen met hem niet achterhaald! Het beste wat zij dus kan doen, is het gedrag van vrouwtjesapen bestuderen om te leren hoe hun gedrag het best kan worden vertaald naar een programma voor de omgang met de agressieve daden van haar eigen 'mannetjesaap'.
Een dergelijke academische opvatting verraadt de Duitse oorsprong van haar 'geleerdheid', die (opnieuw) terugvoert naar het eind van de 19e eeuw en de filosofieën van dr Wilhelm Maximilian Wundt, de bedenker van de leer van de 'experimentele psychologie'. Wundt stelde dat de mens verstoken was van enige geest, ziel en zelfbeschkking; dat de mens inwendig niets meer was dan het geheel van zijn ervaringen, die afkomstig zijn van de externe prikkels waarmee zijn bewustzijn en onbewustzijn dagelijks worden bestookt.
Feit is dat alle wetenschappelijke 'basisprincipes' die vandaag de dag worden gehanteerd door de psychologie en door haar in drugs handelende dubbelganger de psychiatrie vrijwel uitsluitend gebaseerd zijn op de filosofieën van Wilhelm Maximilian Wundt. Smuts zag overduidelijk haar kans schoon om haar onderzoek te baseren op de misleidende theorieën en experimenten van Wundt, maar nog veel meer op een van zijn discipelen, die zijn hypotheses uitbreidde met de 'psychologie' van dieren en de relatie die zij vertonen met het menselijk gedrag - ene dr Edward Lee Thorndike.
Thorndike staat het meest bekend in het psychologische vak om zijn befaamde ‘puzzeldoos’-experimenten, waarin hij verschillende soorten dieren (katten, ratten, kippen, etc.) plaatste om te zien of ze de weg naar buiten konden vinden. Hij was de eerste psycholoog die dierlijk gedrag in een experimenteel laboratorium bestudeerde en, op advies van zijn mentor dr. James McKeen Cattell (de eerste Amerikaanse student van Wundt en diens eerste persoonlijke assistent), zijn bevindingen toepaste op het onderwijs van kinderen.
Thorndike stelde kinderen gelijk aan ratten, apen, katten, vissen, honden en kippen en op basis van zijn onderzoek formuleerde hij ‘wetten’ over het gedrag van deze dieren, die hij vervolgens verwerkte in de lesprotocollen van docenten, die op hun beurt zijn filosofieën in elk leslokaal in de Verenigde Staten verspreidden.
Zijn onderzoek publiceerde hij in een boek in 1903, getiteld Educational Psychology, wat beschouwd wordt als een klassieker in het genre.
Kort gezegd komt de historische totstandkoming en dubieuze erfenis van de ‘geleerdheid’ en het ‘onderzoek’ naar mannen, apen en gewelddadig gedrag door mevrouw Smuts hierop neer. Wat natuurlijk aan de kritische aandacht van de ‘wetenschappelijke’ analyses van mevrouw Smuts is ontsnapt, is het feit dat het plaatsen van een man op het mentale en gedragsniveau van een lagere levensvorm de weg vrijmaakt voor de devaluatie van zijn wezenlijke mens-zijn, waardoor hem minder recht op dergelijke rechten verleend wordt en zijn eliminatie gerechtvaardigd wordt (zoals is gebeurd bij de ‘Atsi’, de Australische Aboriginals, die ooit wettelijk waren geklassificeerd als ‘natuurlijk wild’ waarop gejaagd mocht worden), iets wat van het begin af aan het psycho-politieke doeleinde was van het neo-feminisme.
Francois-Marie Arouet, beter bekend onder zijn populaire pennaam Voltaire, zei het het best, toen hij zei:
“Zij die je in absurditeiten kunnen laten geloven, zijn in staat je aan te zetten tot gruweldaden.”
Wat zien we hier terug?
1. De krankzinnige gedachte dat het leven niet bezield is en de mens dus ook niet.
2. De krankzinnige gedachte dat de mens een ontwikkelde aap is en dus gelijk staat aan dieren.
3. De krankzinnige gedachte dat de man een lagere (dierlijke) levensvorm is, die erop uit is om vrouwen te slaan, te verkrachten of op een andere manier geweld aan te doen.
Let wel: punt 1 en punt 2 zijn gangbare overtuigingen in de 'wetenschappelijke' wereld en worden op scholen onderwezen en punt 3 is een sociaal geaccepteerd denkbeeld in onze samenleving!
Ik blijf het hier herhalen, hoewel het voor sommigen van jullie kennelijk een bittere pil is om te slikken: alleen blanken zijn in staat om dergelijke zieke denkbeelden te bedenken en legitiem te maken via de wetenschap, wetgeving en maatschappelijke normen en waarden. Er is iets serieus mis met ons ras en dit gaat verder dan alleen een elite die ons van bovenaf manipuleert, de ziekte bevindt zich diep in onze psyche!
Mike