Hallo gezondliefhebbers - voorstellen Gezondheid

Hmmm, ik heb al vaak op het punt gestaan om Moondust te mailen of hij toevallig toch nog kontakt heeft gehad met Gezondheid. Niet dus....

Voor mij persoonlijk niet helemaal vreemd, ik voelde al dat hij afstand nam toen ik, in mijn ogen, een klein stapje verder/dieper gingen. Ik ben bang dat we hem toen zijn kwijt geraakt. Maar ik hoop van harte dat hij door is gegaan met het voedingspatroon en zich snel weer laat horen of zien. Gezondheid, mocht je je hier niet meer thuis voelen, maar nog wel meelezen, je mag me ook altijd mailen. Gewoon even Mike of Poekie mailen. En Moondust heeft al eerder aangeboden met je om melk te willen rijden, wil hij vast nog steeds wel. Enne.... Je bent en blijft hier op t forum van harte welkom hoor!

Ik denk zomaar dat je hier toch nog regelmatig meeleest, weet dat je in onze gedachten bent en dat we we graag willen dat je terug komt!

 
Je hebt gelijk Alexandra.

Met mijn huidige WAPF ga ik het inderdaad niet redden. Nog steeds merk ik dat slaapproblemen soms terug komen(wel in minder ernstige mate dan paar maanden terug) en dat mijn lichaam het niet zonder binaural beats zelf aankan. Je adviseerde mij om levertraan in te nemen alsof je in zag dat het voor mij onmisbaar was. Ik deed het af als te duur, alsof er toch iets in mij aanwezig was of zoiets, die nog steeds niet kon geloven hoe ernstig de degeneratie is waar ik mee te maken had, het zal wel meevallen, nou helemaal niet dus.

Ik heb geen keus he, er is voor mij echt geen optie meer om levertraan langer te laten staan, zo gevaarlijk is mijn degeneratieve toestand wel en ik zie echt de dringende noodzaak in dat ik wat voeding betreft veel beter moet aanpakken dan hoe ik het nu doe.

Ik ga hiermee beginnen.

http://www.vitavie.nl/webshop/Visol...heugen/Blue_Ice_Emulsified_-_drop_237_ml.html

Ik weet dat levertraan verdomd extreem voedzaam is, met een kwart theelepel per dag alleen al zou ik qua voedingsstoffen(vetoplosbare vitaminen) het dubbele binnenkrijgen dan wat ik tot nu toe binnenkrijg.

Gezondheid,

 
Fijn dat je het zelf ook begint te beseffen. Lastig he, dat iemand die je niet kent je erop wijst en dan weet ik niet eens wat je op dit moment eet en drinkt. Maar je bent zo bezig met de mind, het kan niet anders dan dat je je lijf vergeet. En dat is autisme-eigen. Niet in kontakt met hun lichaam. Je hebt een sterke wil, maar daar redt je het niet mee. Ga die wil nu eens gebruiken om daadwerkelijk tot verandering te komen op voedingsgebied en ipv richten op genezing, richt je op iedere keer een heel klein stapje gezondheid. Het zijn namelijk hele, kleine, mini-stapjes die we zetten, dus dat zal voor jou zeker niet anders zijn.

Ik weet dat jij vindt dat je stappen groot zijn, maar "de grote boze wereld" weet je op dit moment niet mee te draaien. Ja, hier op het forum, maar dat is lekker veilig achter de computer. Wees in staat om naar een forumdag te komen, stel zoiets als doel. En je bent niet de enige hoor die dat niet kan door degeneratie. Er zijn een aantal mensen die hebben aangegeven te willen komen, maar kunnen niet, omdat de reis te ver is, er geslapen moet worden 's middags en Liesje geeft aan wel te willen komen, maar dan zeker niets te eten. En 2 jaar geleden was ik zeker niet in staat geweest om daar een hele dag te kunnen zijn.

Zelf zou ik voor degene met kokosolie gaan, want dat is momenteel de beste van het beste. En je helpt me herinneren, de mijne is op. Ik moet ook weer nieuwe bestellen.

 
Alexandra,

Bedoel je levertraan met boterolie?

Ik heb geen kokosolie gezien toen ik vorige week een nieuwe pot bestelde. :-)

Ah, het is er wel zie ik, bij Vitavie.

 
Quote:
Lastig he, dat iemand die je niet kent je erop wijst en dan weet ik niet eens wat je op dit moment eet en drinkt.


Ja, dat is wel lastig, nou nog altijd heb ik het zo dat mijn 3 WAPF-maaltijden uit twee keer slagroomsmoothie(veel yoghurt, behoorlijk wat roomboter en kokosolie, soms eet ik een ei erbij) bestaat en bottenboullion(met nog een beetje kokosolie bij in) die ik of s' middags of s 'avonds eet, vaak ben ik wel zo vol dat ik net onder de grens van misselijkheid zit. En ook heel erg belangrijk drink ik veel sole+appelazijn voor de maagzuur.

Maar ja met zonder levertraan is dat voor de regeneratieproces niet echt voldoende.

Quote:
Ik weet dat jij vindt dat je stappen groot zijn, maar "de grote boze wereld" weet je op dit moment niet mee te draaien.



Voor een betere gezondheid moet je niet bij die grote boze wereld wezen nee, dat is duidelijk.

Quote:
En je bent niet de enige hoor die dat niet kan door degeneratie. Er zijn een aantal mensen die hebben aangegeven te willen komen, maar kunnen niet, omdat de reis te ver is, er geslapen moet worden 's middags en Liesje geeft aan wel te willen komen, maar dan zeker niets te eten. En 2 jaar geleden was ik zeker niet in staat geweest om daar een hele dag te kunnen zijn.


Nou, kan je nagaan dus.

Gezondheid,

 
Gezondheid wrote:
Maar ja met zonder levertraan is dat voor de regeneratieproces niet echt voldoende.



Waar baseer je dat op? In welke zin en over welk tijdspanne hoop of verwacht je te regenereren? Ben je niet wat te ongeduldig? Een gedegenereerde start als baby + 20 jaar verkeerde voeding los je niet ff in een paar maandjes op. Ik vrees dat je nu volledig je pijlen gaat inzetten op gefermenteerde levertraan en na een tijdje gebruik zal blijken dat je er wellicht weinig van merkt en je al helemaal niet bent waar je had verwacht te zijn.

 
Nee Gezondheid, ondanks dat levertraan een meer dan waardevolle aanvulling zal zijn op je voeding, is het een aanvulling en niet meer dan dat. Er is nog veel en veel meer nodig!

Wil jij ooit wel mee kunnen draaien in een wereld buitenshuis, dan is er nog heel veel werk aan de winkel en redt je het niet alleen op voeding. En dan heb ik het over leven, niet over overleven. Iets wat bijna alle forumleden wel bekend is, dat we overleven in plaats van leven. En dat is misschien wel de grootste gezondheidswinst voor mij, dat ik leef in plaats van overleef! Dat ik zonder (energie)problemen in contact kan zijn met mensen. Zoals San eerder vandaag ergens beschreef, je boodschappen zelf kan tillen, niet meer compleet uitgeteld te zijn nadat je in verhouding een klein iets hebt gedaan.

En pak nu niet het stuk conditie eruit, want daar gaat het niet om. Waar het bij mij voor jou om gaat is dat je nu hopelijk genoeg tijd hebt om jezelf dusdannig aan te pakken dat je straks ook daadwerkelijk op een leuke manier op jezelf kan gaan wonen. En met voeding alleen ga je dat niet redden. En dat is die grote boze buitenwereld. Je moet het er misschien niet van hebben, maar we moeten er allemaal mee omgaan en het zo voor elkaar krijgen dat het een leuke wereld voor jezelf is om in te leven!

 
Moondust,

Quote:
Waar baseer je dat op? In welke zin en over welk tijdspanne hoop of verwacht je te regenereren? Ben je niet wat te ongeduldig?


Ja, het is verleidelijk dat je graag resultaten wilt zien, met heel veel dingen is dat vaak zo, je wilt het zo graag, misschien is dat ook een vorm van stress die ik moet loslaten. Als degenereren al tientallen jaren aan het gang is en je bent gedegenereerd geboren, is het inderdaad wel logisch om te denken dat de regeneratie vele jaren, zo niet tientallen jaren gaat duren. In 1 mensenleven kan een gedegenereerde iemand wel deels geregenereerd zijn, maar volledige regeneratie, je weet wel die kenmerken die de natuurvolkeren hadden, dat neemt meerdere generaties in beslag.

Alexandra,

Ja, daar ga ik inderdaad aan voorbij. Niet alleen voeding, we moeten onze emotionele en energetische blokkades aanpakken willen we gezonder(en gelukkiger) worden. Niet overleven maar leven, ik ken het.

Quote:
Zoals San eerder vandaag ergens beschreef, je boodschappen zelf kan tillen, niet meer compleet uitgeteld te zijn nadat je in verhouding een klein iets hebt gedaan.



Ik snap het. Dat je zelfs van hele kleine dingen zwaar gestrest kan raken. Iemand kan dus heel tegenop zien om boodschappen te doen waarvan de winkel met loopafstand te doen is en dan toch erg moe, uitgeput en energieloos thuiskomen.

Het komt erop neer dat ik grenzen moet verleggen, dat ik niet kapot te krijgen ben door kleine dingen en met vol zin kan leven i.p.v. overleven.

Gezondheid,

 
Nou, ik denk dus niet laat het los. Ik denk, maak een plan. Een gefundeerd plan. Hoe ga je ontgiften, hoe ga je de vaccinaties ongedaan maken, hoe ga je zorgen dat je je tekorten daadwerkelijk gaat aanvullen, hoe ga je je bijnieren versterken, er is geen enkele "misstap" die je je kan veroorloven. Waar San een boterham met hagelslag moet gaan laten staan, kan jij je echt geen enkele kruimel veroorloven. Of het nu komt door een chip, een computer, een virus of wat dan ook, je degeneratie is dusdanig dat je allang blij mag zijn dat je overleeft. Of je dat in dit leven helemaal recht gaat trekken? Geen idee, dat het leuker moet kunnen worden, dat geloof heb ik absoluut. Maar niet door loslaten, maar door inzet en heel hard werken, op heel veel vlakken.

 
Goed zo, Alexandra. Moondust probeert telkens iedereen wijs te maken dat we alles moeten loslaten en moeten oplossen in het niets. Dit leidt tot passiviteit, die verpakt wordt als 'spirituele overgave' of 'opgaan in het geheel' en anderssoortige flauwekul. Het gaat er juist om om iets te DOEN met moed, trouw en beleid! Geen nihilisme maar activisme!

Mike

 
Verwachtingen loslaten en een plan maken bijten elkaar NIET. Er is geen conflict, tenzij je door een plan te maken en uit te voeren verwachtingen creëert t.a.v. het resultaat. Als je die resultaten niet haalt, volgt pijn en teleurstelling. Wij hebben geen van allen een kristallen bol waarin we de toekomst kunnen zien, laat staan bepalen. Hou jezelf niet voor de gek door jezelf voor te houden dat jij dat wel kan. Maak een plan, volg het plan, stel het bij als dat nodig is, maar behoedt jezelf voor verwachtingen. Verwachtingen = hoop en duidt enkel op wantrouwen en disbalans. Durf gewoon te staan en niet te weten wat het volgende moment je gaat brengen.

 
Laat je aub niet beinvloeden door wat Mike over mij zegt, hij heeft mij een tijd geleden al in een hokje gestopt en geeft ondanks mijn uitgebreide toelichtingen er keer op keer zijn eigen draai aan. Het ironische is dat zijn DOEN-mentaliteit helemaal niet in conflict is met mijn bijdragen. Hoe dan ook, beoordeel mijn woorden in je eigen gevoel. Jij weet!

 
Alexandra,

Zeker mag ik blij zijn dat ik het gewoon overleef. Heb er trouwens wel eens even nagedacht wat er van mij geworden zou zijn als ik nu net zo foute voedingspatroon zou hebben als jaren geleden voordat ik aan WAPF deed en dat de aankomende jaren ook zou blijven doen, dus brood, hagelslag, chips, dat soort dingen, hoe ziet mijn toekomst dan eruit? zal het een lange lijdensweg worden? Gelukkig doe ik mezelf dat ook weer niet aan :-)

Gewoon alleen maar WAPF-voeding eten en vet is mijn beste vriend, hoef ik niet zuinig mee te zijn en zelfs teveel is niet schadelijk, hooguit dat je tijdelijk misselijk bent.

Quote:
Of je dat in dit leven helemaal recht gaat trekken? Geen idee, dat het leuker moet kunnen worden, dat geloof heb ik absoluut. Maar niet door loslaten, maar door inzet en heel hard werken, op heel veel vlakken.


Ja, laat ik het daar ook bij houden, ook weer niet zo dat je erg gestrest hard moet werken want teveel stress is ook niet goed, maar ik geloof er wel in dat mijn leven ondanks verre degeneratie geen erg pijnlijke en lange lijdensweg hoeft te zijn, maar zonder WAPF wordt dat hoogstwaarschijnlijk wel.

Gezondheid,

 
Quote:
Maak een plan, volg het plan, stel het bij als dat nodig is,


Ja, inderdaad, en ook dat bereiken wat ik wil. Een succesvol iemand worden die niet langer door onzekerheid bevangen raakt. Persoonlijke ontwikkeling heet dat en het is aan mij hoe ik dat ga doen. Niet teveel in wilskracht hangen en meer doen, wel moet ik het in kleine stapjes werken, het heeft geen zin om niet-haalbare doelen te hebben.

Net zoals The Iceman Wim Hof als die aan een totaal onervaren iemand vraagt om in ijskoude water te springen dat grotendeels met ijs bedekt is, dat werkt niet.

Gezondheid,

 
Moondust heeft gelijk, verwachtingen komen nooit uit, en daarmee worden ook de kleine overwinningen niet meer gezien wat gewoon eeuwig zonde is.. Als men geen verwachting had werd deze kleine overwinning namelijk wel opgemerkt en zal men er een positiefe ervaring en gemoed aan over houden.

Ik maak deze fout overigens ook voordurend, moeilijk af te leren.

 
Pijn en teleurstelling horen erbij. Het zijn leerervaringen, waardoor je weer verder kan. Je leert door te ERVAREN, door te DOEN. Moondust vermijdt deze zeer belangrijke ervaringen uit angst voor wat hij dan ERVAART en komt dus geen steek verder met zijn passieve nihilisme. Je moet juist af en toe 'op je bek gaan' om weer verder te komen!

Mike

 
Zeker Mike, pijn en teleurstelling zijn leerervaringen. Maar waar bestaat het leren uit? Door e.e.a. goed te onderzoeken en na inzicht andere keuzes te maken, toch? Pijn en teleurstellingen horen in zoverre bij het leven dat ze ons proberen te wijzen op een blokkade. Dat pijn en teleurstelling schering en inslag is betekent nog niet dat het maar normaal is en het er gewoon bijhoort. Het is wel degelijk een signaal, of eigenlijk niets meer dan een symptoom van de weg die je volgt. Aan eenieder van ons om ernaar te kijken en eventueel onze keuzes bij te stellen.

Ik wil dit topic niet kapen, maar ik ben toch wel benieuwd welke zeer belangrijke ervaringen ik volgens jou schijn te mijden Mike. Je kent me blijkbaar erg goed. En misschien zou je concreet willen zijn, zodat ik het ook kan relateren een mijn leven.

 
Quote:
Dat pijn en teleurstelling schering en inslag is betekent nog niet dat het maar normaal is en het er gewoon bijhoort.


Hoe kun je nu ooit ergens komen zonder pijn en teleurstelling te voelen? wat denk je dat een baby die wil leren omrollen en zitten en lopen voelt? sommige kinderen doen er maanden over om elk van die dingen te leren, en elke keer als ze het proberen en het lukt niet, voelen ze teleurstelling en als ze vallen tijdens het leren lopen voelen ze ook pijn. Toch is dat juist een motivatie, dat is de motor, ik wil dat kunnen, en ik wil die pijn niet meer voelen, dus maak ik me boos, of ik probeer het op een andere manier, of ik ga eens heel hard huilen. Al die dingen horen bij het leven, en het geluk dat een kind voelt als het dan eindelijk lukt! Denk je dat dat geluk evengroot zou zijn als je geen pijn of frustratie gevoeld had? Het hoort er allebei bij, daar voor weglopen is zielig. No pain no gain! Alles zo hard beredeneren tot je zeker (denkt) te weten dat je geen pijn of teleurstellingen gaat voelen maakt dat je nooit echt ergens zult komen omdat je je laat lijden door angst.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
530.908
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan