Intermittent fasting

Quote:
en een flinke verlaging van igf-1



Ahh.. verlaging.. ik weet nie waarom maar ik dacht dat HGH en het hormoon IGF-1 bieden gunstig waren. wist wel dat IGF-1 voor

"insulin like grow factor" staat, snapte dus al niet dat iets wat op insuline lijkt goed kon zijn.

Al is het me niet heel duidelijk waarom insuline en IGF-1 (opbouwende hormonen )zo slecht zijn, behalve dan dat insuline alleen veel vulling aanwezig is als er veel glucose is.. in dat verband snap ik het.

Kan iemand vertellen waarom deze groei bevorderende hormonen niet gunstig zijn?

Het vasten (nu zo'n kleine 3 weken) gaat me makkelijk af, in 6 u eten doe ik, maar ik merk ook geen verschil, wel grappig te weten prima lange tijd zonder eten te kunnen, dat ging vroeger echt niet!! Ochtends hoefde ik geen spel dochter bibber te spelen..

Quote:
, want meer (tot 2000% meer) groeihormoon, 



Waar kan ik hier meer van lezen janse?

Zijn hier onderzoeken van ofzo?

 
http://drjones.tv/topics/increase-hgh-1300-2000-through-intermittent-fasting/

&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DVUjXA1YRxgg

 
Quote:
Poekie schreef:

je moet doen wat bij jou past en goed voelt, en als dat dan eerder eten is eet je toch gewoon lekker eerder?


Nee nee, dat is te makkelijk. Als dit werkelijk goed is voor mijn lichaam en gezondheid wil ik best een poging wagen. Misschien dat het op termijn wel heel goed voelt. In ieder geval voelt toegeven aan elke keer dat ik zin heb in eten goed, en dan kun je al gauw denken dat dat daarom goed bij je past, maar dat is slechts op de korte termijn :cry:

 
Ik ben het met Poekie eens en ik denk dat jij te moeilijk doet Enjoy. Zolang je trek hebt heb je je tekorten niet aangevuld. Zolang je je tekorten niet hebt aangevuld en je ontzegt je voeding ga je in een strijd met jezelf. IF hoeft geen strijd te zijn als je verzadigd bent. Dan kijk je niet op 5 minuten!

Ik vindt het veel en veel belangrijker dat je luisterd naar je lichaam, waar heeft het behoefte aan en op welk moment? In plaatst dat je op de klok gaat kijken waneer je "eindelijk" weer mag gaan eten.

IF gaat me goed af. Als je t zo moet noemen ;) Als ik vrij ben dan creeer ik automatisch een eating window. Soms denk ik weleens, eet ik niet te weinig, maar honger heb ik niet, trek ook niet.

Van de week werd ik voor het eerst in heel lang wakker met honger. Dat was op het werk, na een slaapdienst. Nu hoefde ik niet als eerste actie gelijk te eten, het trok weer weg. Slapen op het werk is een stressvolle gebeurtenis. Een bed dat veel en veel te hard is waardoor ik rugpijn krijg, een basisstress, omdat je verantwoordelijk bent voor je eigen jongeren, stress (onbewust) omdat de buren hulp nodig zouden kunnen hebben en daarom ben je ergens toch heel de nacht alert. Ook al denk je "goed" te slapen.

Effect, wakker met honger. En een uur na het opstaan heb ik dan ook gegeten, gekookt ei met melk. Het lichaam vraagt om brandstof om te verwerken wat er is gebeurd. Ik ga daar geen strijd over maken. Het zijn signalen waar ik naar luister. Net zo goed dat ik niet dooreet als ik genoeg gegeten heb.

 
Quote:
Zolang je je tekorten niet hebt aangevuld


Ik denk dat dit een grote misvatting is. Je kunt geen tekorten aanvullen door heel veel te eten. De hoeveelheid voedingswaarde die je kunt verteren is afhankelijk van je verteringssysteem. Als je tekorten hebt opgelopen kun je er denk ik ook wel bijna zeker van zijn dat je verteringssysteem ook niet geweldig functioneert. Dan zijn er vast problemen met een tekort aan maagzuur en een niet optimaal werkende vet- en eiwitvertering.

Juist met IF breng je je vertering dusdanig tot rust dat het datgene wat het wel te eten krijgt (en dat hoeft echt niet weinig te zijn) ook goed kunt opnemen.

Weston Price schrijft in zijn boek over een jongetje dat ernstig ziek is vanwege voedingstekorten. Hij had geen kracht meer in zijn lichaam. Ik weet de strekking niet meer precies, maar het komt er op neer dat hij die jongen 6 weken lang een lepeltje grasboter en levertraan voorschreef en na 6 weken kon hij al weer voetballen.

Het wegwerken van tekorten zit hem dus niet in grote hoeveelheden. Honger is naar mijn idee dan ook geen indicatie van voedingstekorten.

Quote:
In ieder geval voelt toegeven aan elke keer dat ik zin heb in eten goed, en dan kun je al gauw denken dat dat daarom goed bij je past, maar dat is slechts op de korte termijn [:cry:]


Ik ben het dan ook helemaal eens met wat je hier schrijft Enjoy.

Het enige wat altijd belangrijk is om in de gaten te houden is of je blij bent met de keuze die je maakt. Omschakelen naar een ander patroon kan even lastig zijn, maar als je er voluit achter staat dan levert het niet al te veel stress op en als je er aan gewend bent wordt je er alleen maar blij van.

Blijft een dergelijke keuze echter continue stress opleveren en lukt het je niet om je mindset erover te veranderen, dan zou ik ermee stoppen en afwachten tot er een moment komt dat het meer vanzelf gaat.

NIETS IS ONGEZONDER DAN STRESS.

 
Ik heb het ook niet over grote hoeveelheden die je moet eten, maar luisteren naar je lichaam. Naar de klok kijken of je nu ajb iets mag eten, dat lijkt me stressen. Behoefte hebben aan een stuk kaas in de avond, maar het jezefl ontzeggen, dat lijjkt me stressen. Het is niet zo dat je een hele maaltijd moet nemen als je trek hebt, ik zeg ook niet dat je je continue moet volproppen, maar wel luisteren naar wat je lijf zegt en waar het behoefte aan heeft. En daar heeft een tijdsspanning en een klok helemaal niets mee te maken.

Ik heb eerder al aangegeven dat IF een "mooie" manier kan zijn om een eetstoornis te verantwoorden. Op het moment dat je jezelf dingen ontzegd of juist dingen moet op het gebied van voeding, dan ben je volgens mij verkeerd bezig. Dan kan je het een leuke naam geven, maar dat maakt niets uit.

Ik heb even het voorsteltopic van Enjoy doorgenomen. Daarin staat een verleden van anorexia. Wees je bewust van wat je nodig hebt (voel) in plaats een protocol vinden van wat "goed" is.

 
Bij mij ligt IF even helemaal op z'n gat. Ik merk dat ik door het overlijden van mijn moeder toch weer wat aan het emotie-eten ben. Wel wapf-proof maar even geen IF dus. Ik probeer me wel heel bewust te zijn van de emotie die vooraf gaat aan het eten, ik stop niet gedachteloos dingen in mijn mond, dat is vroeger wel eens anders geweest en ik heb ook niet de behoefte om me vol te proppen. En gelukkig mogen de emoties er ook zijn, en die zijn er volop.

 
En dat vraag ik me dus af, of het emotie-eten (stress) is. Ik heb het idee dat we op bepaalde moment gewoonweg behoefte hebben aan meer voeding. Je propt je niet vol, je laat de emoties toe, je eet dus niets weg. Maar je luistert wel naar je lijf. En daar gaat het volgens mij om.

Borstvoeding kan ook een troostende werking hebben. Ik denk dat goede voeding ook een troostende werking kan hebben en als je goede voeding tot je neemt is het geen wegeten, maar jezelf op alle manieren voeden.

 
Ik vind IF erg fascinerend maar durf er nog niet aan beginnwn ivm mijn bijnieruitputting.

.

Dit lijkt me onverstandig omdat de bijnieren tijdens vasten harder moeten werken om de bloedsuiker spiegel op peil te houden?

Ook lijkt het met erg moeilijk om in zo'n korte periode genoeg calorieen binnen te krijgen.

Mocht het lukken voldoende calorieen binnen te krijgen dan denk ik dat mn spijsvertering nog niet sterk genog is om zo'n hoeveelheid voedsel te verteren.

Hoe denken jullie over mijn angst met betrekking tot de bloedsuiker spiegel en een spijsvertering die nog te zwak is?

 
Angst is nooit goed, Bij angst niet aan beginnen, angst geeft stress en stress put je verder uit. Waar je wel naar kan kijken is waar de angst vandaan komt. 1 van de symptomen van bijnieruitputting is onverklaarbare angsten. Ik zou dat dus eerst aanpakken.

 
Misschien is het woord angst een beetje ongelukkig gekozen.

Het lijkt me juist een leuk experiment.

Ik bedoel aan te geven dat ik me afvraag of het niet onverstandig is vanwege de redenen die ik noem.

Natuurlijk moet je uiteindelijk zelf ervaren hoe je lichaam reageert maar een beetje kennis op doen van te voren kan geen kwaad.

 
Ik zou eerst de basis aanpakken, voordat ik begin met experimenteren. Kan je je misschien voorstellen en daar laten weten hoe je eetpatroon eruit ziet?

 
Quote:
Alexandra schreef:

Ik heb even het voorsteltopic van Enjoy doorgenomen. Daarin staat een verleden van anorexia. Wees je bewust van wat je nodig hebt (voel) in plaats een protocol vinden van wat "goed" is.


Wat attent dat je je in me verdiept hebt Alexandra. Ja, mijn anorexia verleden heeft zeker invloed op hoe ik nu m et IF omga. Het is niet zo dat ik mezelf zoveel ontzeg en daardoor stress oploop hoor, ik genoot alleen sinds ik volgens WAPF eet zo van het feit dat ik zonder calorieën te hoeven tellen al die lekkere vette dingen kan eten. Mijn lichaam vraagt er niet om want ik heb energie genoeg door wat ik tussen 12:00 en 21:00 eet. Maar met name vanochtend (zondag), toen ik om 7:00 al wakker was vond ik het zo saai dat ik zolang moest wachten op m'n lekkere gebakken ei en m'n beker rauwe melk. Op m'n werk heb ik er nauwelijks last van, die paar snelle happen slagroom voor ik op de fiets spring kan ik wel missen en op m'n werk is afleiding genoeg. Het is echter met name thuis meer gewoonte geworden regelmatig een WP-verantwoorde "snack" tussendoor te nemen. Misschien is het ook wel goed om daarvan af te kicken 8O

 
@ codexx.

Quote:
Dit lijkt me onverstandig omdat de bijnieren tijdens vasten harder moeten werken om de bloedsuiker spiegel op peil te houden?


Zijn het niet voornamelijk de alvleesklier en lever die de suikerspiegel op pijl houden? Als suiker te laag word geeft alvleesklier glucagon af wat de lever aanzet om glycogeen om te zetten in glucose.

Wat if betreft is het juist het idee om de organen rust te geven, dus kan mischien zelfs goed uitwerk om van bijnieruitputting af te komen.

Je kan het mischien in het weekend een keer proberen? Een zaterdag? Als je erg honger lijkt te krijgen breek je het af, gaat het wel goed dan plak je er de zondag er ook bij bijvoorbeeld.

Calorieën te kort zul je niet gouw hebben als je genoeg vet eet.

 
Enjoy,

Ik heb zelf ook anorexia gehad en wat ik hier lees, herken ik als bezig zijn met doen wat je verstand wil en daarbij dat wat je intuïtief zou doen negeren.

Quote:
Het is echter met name thuis meer gewoonte geworden regelmatig een WP-verantwoorde "snack" tussendoor te nemen. Misschien is het ook wel goed om daarvan af te kicken


Je lijkt een gezond eetpatroon te zien als een verslaving("afkicken"). Gewoontes zijn niet per definitie slecht en toch wil jij er vanaf. Waarom? Bang voor afhankelijkheid (van eten)? Of schat ik je nu te anorectisch in?

Ik weet niet precies waarom je met intermittent fasting bent begonnen, maar persoonlijk vind ik het wel een makkelijke en (ook nog sociaal acceptabele) manier om weer in de rigiditeit van het bezig zijn met eten en competitie met jezelf en je lichaam te belanden. Uiteindelijk beslis je zelf over wat je gaat doen, maar als ik IF zou doen en het bovenstaande zou constateren, zou ik toch heel goed gaan nadenken in hoeverre dat AN-gerelateerd is en goed bedenken of het verstandig is om ermee verder te gaan.

 
Quote:
Het is echter met name thuis meer gewoonte geworden regelmatig een WP-verantwoorde "snack" tussendoor te nemen. Misschien is het ook wel goed om daarvan af te kicken


Ik zie het probleem niet hoor. Waarom zou je daar vanaf moet kicken?

Wat pinklady zegt bedoel ik ook, ik vindt het zoveel belangrijker om intuïtief te handelen naar wat mijn lichaam nodig heeft dan een klok, tabel, teller of wat dan ook.

Nu heb ik dan ook het geluk dat ik op mijn lichaam kan vertrouwen dat het aangeeft wat het nodig heeft, niet altijd op een prettige manier, maar altijd heel effectief.

 
Pfoe, lastig hoor! Waarom ik met IF begonnen ben? Omdat het gezond zou zijn om je organen dagelijks zo'n 15 uur rust te geven. Veel dieren in het wild eten tenslotte ook maar één keer per dag. Maar inderdaad, ik vind dat op de klok moeten kijken van "mag ik nog wat" of "mag ik weer wat" helemaal niet leuk. Dus misschien moet ik ook maar weer gewoon eten als ik zin heb. En dat is toch al veel minder vaak dan vroeger toen ik nog veel light en knäckebröd en müsli en zo at, omdat ik nu urenlang verzadigd ben.

Oh ja, de reden dat ik vaak tussendoor kaas of wat slagroom nam is ook om aan voldoende vet te komen. Ik heb het idee dat ik evenveel eet als voor IF, en toch ben ik in die week een kilo afgevallen. En dat wil ik echt niet, zoals ik al schreef vind ik mezelf wat minder mager veel mooier, zit ik lekkerder in mijn vel, dus wat dat betreft heb ik de anorexia gelukkig wel behoorlijk van me af kunnen schudden.

Maar jullie hebben me wel aan het denken gezet. Misschien dat ik voorlopig alleen mijn ontbijt oversla (of beter: uitstel) op werkdagen, dan heb ik er nagenoeg geen moeite mee, en op m'n vrije dagen gewoon 's ochtends lekker een ontbijtje maak met een heerlijke beker warme rauwe melk met cacao en veeeeel slagroom. Door de week heb ik daar 's ochtends toch geen tijd voor, maar als ik vrij en lekker thuis ben voelt het echt als een straf als dat niet meer mag, dus dat ga ik gewoon weer doen.

Bedankt meiden!!! :D

 
En om 13:00 mijn lunch :D :D

IF is inderdaad niks voor mij (voorlopig) en ik krijg er alleen maar stress van :cry:

Ach, je moet het een keer proberen om het te weten nietwaar?

Fysiek geen probleem, maar tussen de oortjes wel. Ik wil m'n nicknaam tenslotte wel eer aan blijven doen :lol:

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
530.905
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan