Men heeft inderdaad proeven gedaan met muizen en deze voortdurend re weinig te eten gegeven. De muizen bleken hierdoor langer te leven qua tijd van leven, maar de kwaliteit van leven was nauwelijks goed te noemen: de muizen werden lethargisch en het was eerder een soort voortbestaan dan echt leven.
Er zijn ook proeven gedaan met mensen, waarbij niemand minder dan Ancel Keys betrokken was, de man die ons de onzintheorie heeft gegeven dat verzadigd vet en cholesterol slecht zouden zijn. Ook deze resultaten logen er niet om: de proefpersonen voelden zich voortdurend koud en zwak en - dit is interessant voor vrouwelijke lezers die nog geloven in calorierestrictie als middel om af te vallen - ze namen in gewicht toe. De schildklier gaat nl. trager draaien en daarmee vertraagt je volledige metabolisme, de vertering en opname van voedingsstoffen. Als je op zo'n manier langer moet leven, dan maar liever een kortere levensduur boordevol levensgenot!
Gelukkig is er een alternatief, zoals ad aangeeft: IF. IF gaat uit van een vetrijk voedingspatroon om de persoon in een ketogene staat te brengen. Dit is de bekende 'blok hout op het vuur', die lange-termijnenergie geeft waardoor je lang zonder voedsel kunt zonder maar een spoortje honger. Dit stelt je in staat om te vasten zonder honger. Als je dan wel eet, eet je weliswaar hoogcalorische (lees: voedzame) maaltijden, maar de totale calorie-inname op een dag is uiteindelijk veel lager omdat het tijdsbestek waarin je op een dag eet veel korter is (ong. 6-7 uur) en het tijdsbestek waarin je vast langer is (ergens tussen de 12 en 24 uur).
Ik doe het al jaren vrijwel dagelijks en heb het altijd 'ochtendvasten' genoemd. De jager-verzamelaars van weleer joegen bij voorkeur in de ochtend, omdat je dan het beste daglicht hebt om te jagen. Met een beetje geluk hadden ze dan pas 's middags of 's avonds te eten. We hebben ook helemaal niet zoveel voedsel nodig, het gaat om kwaliteit boven kwantiteit. Anders gezegd: voedingswaarde boven calorieen!
Mike