@Mike en iedereen , helemaal gelijk in wat je hierboven aangeeft, ik had tot op 48 jarige leeftijd geen kinderen, had een leven dat ingericht was zonder kinderen
, prima ,daardoor heb ik altijd de dingen kunnen doen waar ik toen gelukkig van werd en me goed bij voelde , werken, studeren, lezen, reizen ,koken , tuinieren , snelwandelen en een leuke relatie met vrienden en kennissen ( die vrijwel allemaal kinderloos waren )
Toen werd ik zwanger , jeetje even wennen aan het idee , hoe wordt mijn leven straks ? Een aantal mensen kwamen met adviezen , ik was al 4 maanden zwanger en er werd mij door iemand gezegd , wil je hier wel mee doorgaan op jou leeftijd ? Je kunt nu nog terug ! Je krijgt straks een heel ander leven , Ik kromp ineen van ellende , het kleine mensje met een al kloppend hartje mocht er dus van een aantal mensen niet komen ? Waarom eigenlijk ! ,een kind is dus een blok aan je been ...., tijdens mijn zwangerschap moest ik gedwongen rust nemen vanwege complicaties , dat gaf mij ook de tijd om eens te lezen over het aankomend moederschap , bij toeval stuitte ik op een boek ,ouderschap vanuit je hart , nu ging mijn moedergevoel wel spreken , Fayenne werd geboren en ik kan niet beschrijven wat ik voelde , ik kreeg een klein warm meisje in mijn armen , ik voelde meteen een enorme verantwoording maar ook voelde ik kwetsbaarheid , ik was nu haar moeder 24/7, ik hield meteen van haar en wilde haar beschermen, dat moest ik al doen vanaf dag 1, de ideeën van het ziekenhuis hoe met een baby om te gaan waren totaal anders als hoe ik dat voelde en wilde , Nu is Fayen 21 maanden , een ongeschonden kindje die nog borstvoeding krijgt en in een peuter co sleeper slaapt naast Mama, wij doen aan natuurlijk ouderschap , ik werk nog niet voorlopig , ik geniet van mijn dochter , ze is inmiddels al heel zelfstandig omdat ze de hele dag bij mij is , het is grappig dat ze al veel soorten groenten en fruit bij naam noemt en ik geniet van haar gezelschap , ze gaat overal mee naar toe en ik hoor mensen nooit commentaar daarop hebben omdat ze makkelijk is en ze eigenlijk niet opvalt , als ik zie dat vrouwen kinderen krijgen maar zonodig moeten werken , stappen , dagen voor zichzelf nodig hebben om hun oude leventje maar te kunnen houden , ook brengen ze hun kinderen nachten of dagen weg om zelf nog lekker te kunnen stappen of weekendjes weg te gaan , ik word bijna uitgelachen als ze zien dat ik nog borstvoeding geef en als ze horen dat ons kindje nog gezellig bij ons slaapt zie ik ze denken , wat leven enorm veel mensen ver van de natuur en hun oorspronkelijke gevoel en intuïtie af, grote huizen een dure auto , materie en de kinderen hangen er maar bij , dat merk je aan het gedrag van de kinderen , als ze huilen of vervelend zijn worden ze volgestopt met snoep , limonade of speelgoed , kinderen zijn letterlijk een verplichte aanvulling lijkt het wel , op dit moment blijkt dat duidelijker dan ooit voor mij,wat moet er van deze kids terechtkomen denk ik weleens , Tonende kinderen niet naar school gingen hoorde ik vrouwen klagen hoe zwaar ze het hadden met de kinderen thuis en nog thuis werken ook , pffff wordt zo vaak moe van vrouwen , kilo te dik , rimpel tussen mijn ogen , de hipste broek is uitverkocht , enz enz , om eerlijk te zijn communiceer ik liever met mannen, nu ga ik eieren bananen pannenkoekjes bakken met mijn dochter ,en dan lekker wandelen in het park en spelen in de speeltuin met de natuurlijk ouderschap groep , alle moeder en vaders in die groep weten precies wat er speelt op dit moment , ze denken nog met hun hoofd en voelen met hun onderbuik , terug naar de natuur en leven met gezond verstand ! En wij beschermen ons meisje met ons leven tegen het kwaad ! Gr Assie