U worstelt nog al met allerlei, bij dat kan ik mij wel eea voorstellen. Ziekte, werk kwijt, onzekerheid: Niet leuk en vreet aan je zenuwen.
Komt daar nog e.e.a. ongenoegen met/van je partner bij...dan zijn de rapen wel gaar genoeg.
Ik heb een indruk gekregen na het lezen van uw relaas, ik heb het eerste bericht gelezen met enkele reacties, en heb ik sterk de nijging om eerst uw partner eens te horen. Waar in een relatie een mening is, is ook een tweede.
U hebt ergens op de site gereageerd op mijn mening en ook tegen gesproken. Mag, niet erg. Het is mij echter opgevallen dat u geen of moeilijk andere meningen accepteert, of in ieder geval er moeite mee hebt.
Laat ik een voorbeeldje geven: De NBC, ik zeer tevreden, Gerard zeer tevreden u niet. Ondanks onze tevredenheid spreekt u en blijft u tegen spreken dat wij baat hebben bij NBC, want maagsappen. Vooral niet lezen waarom wij u tegen spreken. Stront eigenwijs noem ik dat.
Weston Price, mij onbekend, heeft iets geschreven over eten. Nu gooide u W.P. voor mijn voeten en zegt iets van: Wat is voor mij gewoon?(eten) Weston price zoals de meesten hier.
Ik ken die knakker niet, en denk: Ik ben geen kannibaal, die vent is vast niet te vreten. U schiet te kort in uw uitleg. Vervolgens komt er iets van: > Waarom stel je dan dat je dat boek niet hoeft te lezen vanwege fabrieks voer? < Heb ik nooit gezegd, U maakt het er van. U kunt dit gewoon terug lezen natuurlijk.
Dit allemaal doet hier even niet ter zake, Ik geef hier mee aan, of wil aangeven, dat ik enig begrijpend lezen en luisteren bij u mis. Weet wat je gezegd hebt, lees terug alvorens te reageren.
Lees uw relaas door als u klaar bent en doe alsof u een vreemdeling bent die uw verhaal moet lezen en begrijpen. Dat werkt goed is mijn ervaring.
Als u op dezelfde manier met uw huisgenoot 'gesprekken' voert...gaat het gegarandeerd mis is mijn idee. Het gedrag zo u beschrijft van uw lief kan ik dan ook ergens wel begrijpen: Als de een een normaal gesprek wil/kan voeren en de ander reageert daar verward, hak op tak en eigenwijs op, (zo ik u heb leren kennen), zou ik ook het huberculubus krijgen en 'lekker dwars' gaan doen. Als u dan ook nog met mijn eten gaat bemoeien of er telkens weer op en aanmerkingen op hebt...Ik had u heel gewoon buiten de deur gezet. Niet terwijl u in een stoel in de tuin zit, nee, letterlijk, niks geen deur op slot. Pleite.
Liesje heeft gelijk denk ik: > met Angst, je weet wat je hebt en niet wat je krijgt.< Dit speelt ook een grote rol lijkt mij, angst en stress zijn geen raadgevers.
Dit is slechts een reactie op een noodkreet van u. (het komt mij over als een soort noodkreet) Van mij geen nijd of wat ook, maar slechts mijn mening n.a.v. uw relaas.
Over uw werk heb ik het even niet, ik meen dat dat weer, min of meer, oké is.
Aan u wat ermee te doen.
Op deze site typen in het reactie veld...Hoe heet zo iets, kan lastig zijn, schrijffouten kan ik een ieder vergeven, wel eerst nalezen voor het insturen, dat scheelt weer. Bij een gesprek kun je dat niet doen: Gezegd is gezegd. Een gesprek is: Vertellen, luisteren, verwerken...en antwoorden, Het lijkt mij dat u hier moeite mee hebt; geeft niet, je kunt het leren, ook met je huisgenoot...of vraag hem wat dwars zit, als hij zegt 'niks', dan liegt hij, maar wellicht wel met een reden.
