Waar te beginnen? Voelt als een puinhoop

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Guest
  • Startdatum Startdatum
Binc je hebt het al moeilijk genoeg nu. Zelfverwijt en terugkijken is nu niet aan de orde.
Dat kan altijd later nog als hij weer weg is en je rust hebt. Je geestelijke balans is nu ook belangrijk.
In plaats daarvan kun je beter (lijkt me) een beetje gezellige afleiding zoeken. Een stukje fietsen, een leuk boek, ik zie dat er morgen wat leuke TV programma,s zijn, bv ARD 20.15 klein gegen gross.
Je hoeft niet veel duits te kennen om dit programma te volgen.
 
Ik heb wel serieus een keuze gemaakt elkedageenei. Alleen is deze nog niet uitvoerbaar. Een blijf van mijn lijf is alleen als je werkelijk bont en blauw bent en onder bloed zit. Dat is niet aan de orde bij mij. En dus kom ik volgens politie en gemeente niet voor in aanmerking.
Ik weet niet of je het mee gekregen hebt maar de verhuurder ging niet akkoord met zijn opzegging en dat ik hier alleen zou blijven. Dat heeft te maken met financiële redenen. Logisch, huur is hier 800 en ik krijg 1000. Wettelijk mag de verhuurder dus weigeren als je samen op huurcontract staat. Hij is terug omdat ie daar eruit moest. Ik mag hem de toegang niet weigeren en andersom ook niet. Bovendien zal ik mezelf moeten gedragen wil een urgentie en hulp vanuit de gemeente aan de orde zijn. Ik hoef 1 misstap te maken en ik heb nergens meer recht op. Dus als het nu nog niet lukt apart te zijn moet ik andere middelen in zetten. Het is ook niet voor niks dat ik weer begin met werken en wel bij een bedrijf waar ik helemaal niet wil zijn na de juridische kwestie. Als ik nu zeg dat ik wil dat we uit elkaar gaan word hij idd een tikkende tijdbom die binnen no time ontploft. Hij zal alles doen om juist het tegenovergestelde te doen van wat ik wil.
En daarom praat ik hem naar de mond. Daarom help ik hem met zijn bezwaarschrift.
Hij moet de indruk krijgen dat ik niet de initiatiefnemer ben, maar dat hij dat is.
Noem het achterbaks van mij gemeen of wat ook. Maar dat is mijn zelfbescherming momenteel. En ook om die reden ben ik totaal niet bang van hem. Ik moet gewoon een spelletje spelen omdat er ni nog geen andere mogelijkheid is.
 
En oké. Ik zal vanaf nu mijn verleden hierin los laten. Mike vroeg ernaar.
Ik zelf heb geleerd datje het verleden niet kan veranderen en dat je WK's je daarin blijft hangen je jezelf als slachtoffer gaat zien. Maar dat neemt niet weg dat ik niet denk dat je er geen schade aan over kunt houden.

De keuze is in elk geval wel genomen van mijn kant. Dat is enkel nog de theorie voor nu en niet de praktijk.
 
Dat snap ik allemaal maar waar zijn je vrienden en je familie? Je hebt moeite met hulp vragen terwijl je wel met een tikkende tijdbom leeft. Hoelang denk je dat je dit toneelstuk volhoudt? Zo ben jij straks de tijdbom. Lees eens terug hor jij je helemaal naar hem plooit.
En dat werk .. zolang je niets anders hebt.. is 'het daar niet leuk vinden' geen argunent helaas.
 
Zoals ik zei, ik kan mijn dieren nergens mee toe nemen. Iedereen om mij heen heeft huisdieren. Dat gaat gewoon niet. En idd, dat werk is het laatste waar ik mezelf nu druk om maak eerlijk gezegd.
 
Ik wist dat het te maken moest hebben met je vader en moeder. Het was dus precies andersom: een zwakke moeder en een sterke vader. Het is altijd of het een, of het ander. Zo te lezen heb je je ongelooflijke veerkracht en vechtlust van je vader, het is alleen jammer dat je partnerkeuze zo ondermijnend is uitgepakt voor jouw welzijn en dat van je katten.

Ik wil hierbij nogmaals herhalen dat ik jou absoluut niet zie als een 'bitch'. Uit je verhaal maak ik op dat ook zijn geschiedenis veel verklaart over hoe en waarom hij zo geworden is. Ik hoop voor jullie allebei dat er snel een blijvende oplossing kan worden gevonden, want dit is voor geen van beiden geen leven.

Mike
 
Daar word nog steeds aan gewerkt.
Hij beseft ook wel dat dit geen oplossing is zo. Is ook op zoek naar iets anders.
Wel met hele grote tegenzin.
 
Vanmorgen de eerste 2 uur reïntegratie erop zitten. Het viel mee. Zag er ook niet tegenop. Behalve dat ik doodmoe was. Maar goed, 2 uurtjes is wel te overzien.
Zou 3 keer 2 uur zijn maar daar zijn deze week geen werkplekken meer voor. Volgende week weer. Terwijl ik er was belde de arbeidsdeskundige naar hr. Er moet weer een afspraak komen om te kijken naar 1e spoor reïntegratie naast 2e spoor. Dat gaan we nu dus eerst weer afwachten.
 
Vanmiddag heb ik een persoonlijk gesprek gehad met de verhuurder van deze woning.
Ik heb aangegeven dat ik hier voorlopig alleen wil blijven. Helaas, het heeft geen resultaat opgeleverd. We hebben een contract op basis van contractuele medehuurder. Dit betekent dus dat ik met mijn handen gebonden zit. Partner moet akkoord gaan en verhuurder. Verhuurder gaat niet akkoord omdat mijn salaris te laag is om alleen in deze woning te blijven. 16 okt is de zitting dat ik gehoord word voor urgentie. Ik hoop dat daar iets positiefs uit komt. Dan nog, al zou ik dan sneller een woning hebben ben ik nog steeds gebonden aan dit huis wat ik niet eenzijdig op kan zeggen. Als hij dan nog geen andere woning heeft dan stop ik in elk geval met het betalen van de huur van deze woning. Dan moet ie wel wat doen.
 
Binc, ik vroeg me van de week al af hoe het met je ging nu. Jeetje wat een gedoe met dat huurhuis zeg ! Ik hoop voor je dat je snel kan verhuizen naar een eigen huisje ergens.
 
Woon situatie is gewoon ronduit kut!!

Iedereen zegt, dat mag de verhuurder niet doen. Helaas wel. Als we gewoon wettelijke medebewoners zijn dan kan 1 van de 2 wel eenzijdig opzeggen.

Gaat nog wat worden dit ben ik bang.
 
Gisteravond ben ik compleet uit mijn dak gegaan. Ik kan mezelf niet meer beheersen. Ik heb hem wederom betrapt op leugens. Hoeveel ik ook lees hoe je met zo iemand om moet gaan, dat je onverschillig moet blijven en niet reageren etc...dat is voor mij niet vol te houden. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat het voorgoed voorbij is. eerder hield ik hem aan het lijntje dat ik alleen niet meer wilde samen wonen, wat ie al niet kon waarderen maar enigszins vrede mee had. Gisteravond is de bom geexplodeerd.

Ik kan niet beloven dat ik vandaag of morgen hem niet iets aan doe. Hoe krom is dit? dat zou toch andersom moeten zijn? Ik ben echt ziedend van woede en heb het idee dat ik zelf alle realiteit aan het verliezen ben. Ik kan niet meer normaal of helder na denken. Vanavond zit ie hier met een triomfantelijke kop voordat ie de deur uit gaat alsof er niks gebeurd is. Op dat moment kost het mij zoveel moeite om hem lichamelijk niet aan te vliegen. Om nog te doen alsof ik maling aan hem heb. Ik val terug in een oud patroon. Een patroon waarbij ik constant aan mezelf twijfel dat het aan mij ligt. Teleurstelling. Maar het ergste nog, de woede die ik van binnen voel en waarvan ik me af vraag of ik nu woedend en boos ben op mezelf of op hem.
 
Wil je vertellen wat voor leugens het zijn of is dat te persoonlijk?
Je weet NU dat zodra hij iets vertelt het leugens zijn of kunnen zijn.
Ik weet niet of het helpt maar: stel je voor dat je bij jezelf denkt op het moment dat je kwaad wordt: wat ben je toch een zielig mannetje, wat een zielig mannetje. Hoe kom ik van dit zielige mannetje af.
Je hebt in feite geen respect meer voor hem en dat is logisch. Hij verdient je respect ook niet. Zie hem als een klein kind dat zijn zin wil krijgen.
Je bent ook een beetje boos op jezelf. Waarom? omdat je er ingetuind bent destijds. Maar nu weet je beter.
Gedachten kun je zelf sturen al is dat moeilijk als je boos bent. Je bent boos uit onmacht. Maar je bent niet machteloos. Hij ziet dat je hem niet nodig hebt.
 
Wegwezen daar Binc, kun je niet naar je ouders?
In ieder geval zijn je ogen nu wijd openen praat je jiet meer goed wat hij doet! Hij zit je helemaal op te naaienen je bent kwetsbaar.
 
Ik irriteer mezelf idd. Weg gaan betekent dat mijn dieren niet verzorgd kunnen worden. Ik heb wel gister weer contact opgenomen met de rechtsbijstand ivm huurcontract. Zondag toen ik dat gesprek had met de verhuurder is me iets opgevallen aan het huurcontract. Hij kan wel zeggen dat ie niet akkoord gaat met een vertrek van 1 van beiden, maar het contract is niet door mijn partner gerekend. Wel Door mij. In hoeverre ik hierin sterk sta wet ik nog niet. Dat hoop ik snel te horen.

Ik ben al weken niet lekker en vermoed dat ik longontsteking heb. Blijf hoesten, komt niet los en inmiddels heel veel pijn in mijn ribben.
 
Jij longontsteking, je kat longontsteking. Dit speelde allemaal niet toen hij weg was. Stress slaat op de longen en luchtwegen, dit zijn de bijnieren. Je had toen hij uit huis was de sloten moeten vervangen. Maar dat is achteraf, volgens mij sta je wel sterk op basis van die ontbrekendd handtekening.

Mike
 
Jij longontsteking, je kat longontsteking. Dit speelde allemaal niet toen hij weg was. Stress slaat op de longen en luchtwegen, dit zijn de bijnieren. Je had toen hij uit huis was de sloten moeten vervangen. Maar dat is achteraf, volgens mij sta je wel sterk op basis van die ontbrekende handtekening.

Mike
 
Klopt dat dat niet was toen ie weg was.
Ik heb wel codeine tabletten gekregen van de huisarts. Uit wanhoop neem ik die voor het slapen.

Die sloten vervangen, dat had ik eerder al aangegeven dat mag niet omdat hij op basis van het contract hier binnen mag komen.
Als ik dat had gedaan dan had hij aangifte kunnen doen dat hij zijn huis niet in kan.
Dan is voor mij alle hulp vanuit instanties verkeken. Bovendien, dan was het nog meer op de spits gedreven. Hij is aannemer en welje sloten ik ook laat veranderen, hij heeft het zo open. Dat zijn dingen die hij voor zijn werk doet.
Dus ook vanwege eigen veiligheid heb ik dat niet gedaan. Ik weet pas sinds afgelopen zondag dat de verhuurder dus een exemplaar heeft, zonder de handtekening van mijn partner.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
531.085
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan