Waar te beginnen? Voelt als een puinhoop

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Guest
  • Startdatum Startdatum
Vreemd Binc, zo,n college. Ik bedoel, dat ze dan NIET de politie-rapporten kennen.
En jij ALLEEN tegenover hun?
 
Jouw moeder heeft het over ONmacht. Heel terecht natuurlijk. Daarom is HIJ ook kwaad en speelt spelletjes. Hij ziet zijn mooie leventje onder zijn handen wegglijden. Hij vergeet wel dat hij er mede-verantwoordelijk voor is. Plus hij wilde er niets aan doen. Relatie-therapie o.i.d.
Volgens mij hoef je je niet meer af te vragen wiens schuld het is en of jij de narcist bent. Het is op dit moment niet belangrijk. Dit put jou geestelijk uit en dat is slecht voor je.
Wat belangrijk is is dat jij nu goed voor jezelf zorgt, geestelijk fysiek.
Destijds met mijn eigen scheiding kreeg IK van alles de schuld, en dat kan natuurlijk niet. Ik heb destijds wel boeken gelezen over relaties, dat gaf me rust en inzicht (bibliotheek).Door te lezen vergeet je even je eigen sores en krijg je een soort Aha gevoel. Kan ik je aanraden als je er de tijd voor hebt. En anders later ooit eens.
 
Die juristen zijn onpartijdig Liesje. Die gaan kijken of de gemeente terecht de afwijzing voor urgentie hebben gegeven, of dat ze fouten hebben gemaakt.

Ik kon dus mijn verhaal doen. En de gemeente kon aangeven waarom urgentie was afgewezen. Die wird dus nog nader onderzocht door de juristen. Ik had wel het idee dat ze in mijn voordeel spraken maar goed, dat kan ook valse hoop zijn. De argumenten van de gemeente waren niet heel sterk gisteravond.


Mijn partner wilde er wel aan werken. Loopt ook bij een psych. Maar theorie is makkelijker dan praktijk.
 
De pech is tegenwoordig Binc dat er geen of weinig goedkope huizen zijn. Maar als je voorrang zou krijgen is al heel wat.
Mijn ex ging destijds ook wel een keertje voor een gesprek maar ja, hij was er zo van overtuigd dat hij geen schuld had, ik geloof niet dat hij er ooit iets mee gedaan heeft. Jouw vriend moet het dus wel ECHT willen, in ieder geval voor een eventuele nieuwe vriendin, anders helpen die bezoeken ook niet.
Mannen zoeken vaak "onderdak". Ik ging destijds dansen bij een alleenstaandenclub, rond Kerst bv wilden ze duidelijk niet alleen zitten, dus iedere vriendin was goed en het liefst meteen sex. Ik had er op het laatst zo schoon genoeg van. Nooit meer gegaan.
 
Hij heeft wel meerdere gesprekken gehad. Het interesseert me eerlijk gezegd niet.
Het werkt gewoon niet. En ik baal ervan dat ik mezelf toch verlaag tot zijn niveau en dus ook mee ga in die spelletjes.
Feit dat hij de boel blijft besodemieteren doet voor hem niet ter zake. Inmiddels ben ik dus ook weer thuis. Zal wel moeten want ik heb nu eenmaal een Suikerkat die gewoon dagelijks insuline gespoten moet krijgen 2 keer daags. Hij kan dat niet. En ik vertrouw hem er ook niet in met zoiets gevaarlijks als insuline. Hopelijk is het waar dat ie beweerd dat ie per 1 nov opgeduveld is zodat ik verder kan met mijn eigen leven.
 
Alleen de verhuurder is natuurlijk weer niet akkoord.

Dit is de reactie van de verhuurder.
We hebben aangegeven dat ie maar naar de rechter moet gaan als ie van mening is dat een huurder een plicht heeft om te blijven wonen op dit adres.


Wij kunnen hier niet mee akkoord gaan, wij houden u aan uw contract.



Hoogachtend,
 
Wat een rare reactie van de verhuurder. Dat zou betekenen dat mensen nooit hun huis uit kunnen gaan. Lijkt me niet te kloppen. Bovendien heeft hij niet meegetekend toch? Heeft hij verteld waar hij naar toe gaat?

 
Is niet nodig Liesje.
Als hij bezwaar tegen zijn opzegging heeft dan regelt de verhuurder dat maar bij de rechter! Wedden dat ie dat niet doet. Er zijn zat uitspraken ten gunste van huurders met contractuele medehuurder.

Sterker nog, aks hij bang is zijn centen niet te krijgen van mij heeft ie gelijk. Die gaat ie ook niet krijgen. In zo een beste staat is deze woning niet. En aangezien hij de woning destijds van tekenen verhuurd heeft als niet geliberaliseerd ga ik werk maken van die gebreken. Incl de puntentelling. In 2015 had ik al schriftelijk gebreken gemeld. Heeft de verhuurder niks mee gedaan.
Ik ga dus nu een zaak indienen voor huurcerlaging. Ik ben die kut spelletjes helemaal zat!!! Gaan wel zien wie er het laatst lacht. Op basis van de puntentelling is de huidige huurprijs iets meer dan 400 euro. Ik betaal nu bijna 800 onterecht. Op basis van de gebreken uit catogorie c van de gebrekenlijst huurcommissie heb ik met terugwerkende kracht recht op 40% huurverlaging totdat de gebreken zijn verholpen!

In mijn vorige appartement heb ik ook huurverlaging gehad ivm kachels die het nooit deden.
 
5 november dus de vlag uit. Alle sores die daarna komen met de verhuurder verdraag je lachend. Want hij is WEG
 
Yep!

En die verhuurder is in de veronderstelling dat wij maar zo door blijven modderen en akkoord gaan met zijn belangen. Dat denk ik toch niet.
 
Eerlijk gezegd kwam ik in dit huis na een ellenlange procedure met mijn vorige verhuurder.
Dit ging over Service en stookkosten die onterecht in rekening werden gebracht. Dit heeft nog jaren voortgeduurd. Elk jaar weer eindafrekeningen die niet klopten.
Dus zodoende daar weg gegaan. Maar ik heb daar destijds heel veel werk van gemaakt en was eigenlijk het aanspreekpunt voor de andere bewoners die ook in bezwaar gingen. Er moet er 1 het paard trekken zeg maar. Maar door die procedure heb ik heel veel geleerd over huurrecht. En nu weet ik dat er i dit huis ook veel niet klopt. Maar destijds had ik echt geen zin om daar iets mee te doen. Toen wilde ik al rust. Maar goed, nu is het noodzaak en ik laat door die verhuurder geen spelletje met mezelf spelen. Ben gewoon woedend op deze verhuurder. Alsof het een plicht is om hem te gehoorzamen hier maar met ze 2en te blijven zitten. Tot op heden heb ik mezelf gedragen als dom naar de verhuurder. Hij weet niet beter. Ik wel. Ik ben allang blij dat mijn vent op hoepelt ondanks dat het meer pijn doet dan ik had verwacht. Want ik wil alleen zijn maar het voelt heel zwaar.

Hier een filmpje van kanniewaarzijn destijds. Dit is onze zaak geweest tegen de verhuurder van die appartementen destijds welke we voor de recht gewonnen hebben.
Vanaf de 16e minuut ongeveer. Is wel lachen! Heel veel mensen hebben problemen met blokverwarming van ISTA. Ik word nog wel eens ingeschakeld voor hulp hierbij. Ik ondersteun dan degene van het huurteam die ons destijds ook geholpen heeft. Uiteindelijk voor de rechter heb ik mijn rechtsbijstand er toen ook op gezet.


http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/7100/Kanniewaarzijn.html
 
Mike,

Ik zou graag je mening willen weten. Gisteravond hebben we een gesprek gehad waarbij mijn partner eindelijk eerlijk is geweest over zijn jeugd.

Zijn vader heeft in het verleden een hersenbloeding gehad. Dit wist ik al, alleen het verhaal is nu anders. Eerder had ie altijd aangegeven dat zijn vader dit kreeg toen mijn partner al volwassen was. Niks is minder waar. Dit is op een leeftijd gebeurd toen hij 11 was. Moet erbij zeggen dat zijn vader parkinson eraan over heeft gehouden.

Echter nadat zijn vader weer thuis was kon hij nauwelijks niks meer. Terwijl mijn partner heel erg handig was en og steeds is. Zijn vader had sedert dien altijd wat op hem te zeiken. Omdat zijn vader geen fiets meer kon maken, of een plankje aan de muur kon hangen. Mijn partner kon dat wel en eigenlijk werd hij daarvoor afgestraft door zijn vader. mijn partner was uiteindelijk nooit meer thuis bij zijn ouders en zus. Altijd weg, altijd vluchten. En juist dat laatste zie ik nog steeds bij hem. Als er iets is staat er zo een ongelooflijke muur waar ik iet doorheen kom wat mij helemaal gek maakt. Letterlijk gek. Ik ga dan ook uit frustratie gekke dingen doen. Ik word compleet gek van die o bereikbaarheid. Het vluchtgedrag zie ik ook steeds terug. Als er dan wat is en ik zelf compleet mijn zelfbeheersing verloren heb pakt hij zijn spullen en is ie weg.

Omdat mijn jeugd ook niet fantastisch is geweest twijfel ik dus steeds of er iets verkeerd is aan mij. Of ik de dingen verkeerd aan pak. Jullie zeggen steeds dat dat niet terecht is. Ik denk dat ik dat nu maar moet aannemen. Maar is dit gedrag van mijn partner dan narcisme. Is het gezeik met zijn vader iets wat een oorzaak kan zijn?

ik heb mezelf overigens nooit fijn gevoeld bij zijn familie. Ik heb er ook geen band mee. Ik voel mezelf altijd gesloten en kan niet echt contact maken. En met contact bedoel ik dat het altijd oppervlakkig is. Er is nooit een echt gesprek. En alles moet altijd duur zijn. Toen ik net een relatie had met hem en het was kerst, kreeg ik een rol beroerte. Hun gewoonte was om minimaal 50 euro per persoon kades te kopen voor kerst. En dan bedoel ik dus dat ik voor 50 euro een kano moest kopen voor, moeder, vader, zus, vriend van zus. Dus 5 keer 50 euro. En hun dan ook weer voor zo een bedrag voor iedereen waardoor je op een bedrag komt per persoon van 250 euro.

Dit heb ik overigens niet gedaan. Persoonlijk vind ik dat namelijk niet normaal en ook niet meer leuk. Maar goed, terugkomend op mijn vraag, kan dit een kind ontwikkelen tot het gedrag van wat mijn partner laat zien? Mijn eigen aandeel vlak ik overigens niet uit hoor. Maar ik tast zo in het duister. Ik voel mezelf gewoon continue in de war. Ergens geef ik nog om he. maar dan probeer ik maar weer te denken aan dat syndroom waar jij mij steeds op wijst.
 
Ik heb de afgelopen tijd je posts met weemoed zitten lezen. Opvallend is hoezeer jouw partner in staat is om twijfel over jezelf af te roepen, waarbij jij jezelf afvraagt of jij niet hier de narcist bent en niet hij. Dit zagen we natuurlijk eerder ook al, voordat hij vertrok. Ik vroeg me toen af of er niet 'daddy issues' speelden bij jou, maar bij navraag bleek jij 'mommy issues' te hebben. Welnu, HIJ is dus degene met de 'daddy issues'. Het verklaart veel, eigenlijk alles. Hij loopt rond met een permanente boosheid, voortkomend uit het gemis van vaderlijk gezag in zijn jeugd.

Dat is allemaal goed en wel, maar hij blijft eerst en vooral verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Als hij zich niet laat corrigeren en hij mist een zelfreflecterend vermogen, dan moet hij hier hulp voor zoeken. In de tussentijd is zijn gedrag uiterst toxisch en destructief voor jou en je katten. Dit betekent maar 1 ding: of hij nu hulp zoekt of niet, hij moet weg. Elke dag dat jullie 'relatie' voortduurt is er 1 te veel. Als hij daadwerkelijk aan zichzelf wil werken, dan zal hij eerst moeten werken aan de relatie met zichzelf. Het is overduidelijk dat hij niet in staat is tot een constructieve relatie met zijn partner, omdat hij, beschadigd als hij is, zich wel degelijk heeft ontpopt tot een grenzeloze narcist.

Jij kunt hem niet helpen, Binc, alleen hij kan zichzelf helpen. Daarvoor zal hij eerst moeten erkennen dat hij het is die hier het probleem heeft, niet jij. En dat moet jij ook gaan inzien. Jij zult automatisch meer tot jezelf komen als hij vertrokken is, dat had je al gemerkt toen hij eerder weg was. Met jou komt het wel goed, maar hij heeft echt een lange, lange weg te gaan.

Mike
 
Ik wist al wel dat hij ook hij issues heeft gehad in zijn jeugd. Het fijne heb ik er nooit echt van begrepen omdat ie er weinig over vertellen wilde. Oppervlakkig.

Tot 2 jaar geleden had ik nog nooit gehoord van het woord narcisme en wist niet eens wat het was, totdat een vriendin van mij vertelde over haar eigen vriend. Die is idd narcist. Maar op een andere manier. Toen heb ik mezelf er ook niet in verdiept. Ruim daarna wel zoals he weet en een aantal dingen vielen wel op hun plek voor mij voor wat betreft mijn eigen relatie met hem.

De hulp van de psycholoog die ik heb, daarvan heb ik niet het gevoel dat ze het door heeft. Ze komt alleen met adviezen hoe gesprekken te voeren en met elkaar om te gaan zeg maar. Bovendien zijn de afspraken niet echt structureel. Dit doordat ze het enorm druk heeft.

Misschien is het ergens goed voor geweest dat mijn werkgever mij besodemieterd heeft en ik op die manier mijn baan en inkomen terug kon krijgen ook al is dit nu niet ideaal. Ik voel mezelf echt niet in staat om elders te gaan werken.

Je hebt gelijk als je zegt dat hij een lange weg heeft te gaan. Maar hoe zit dat met mij? Ik voel mezelf beschadigd. Ook ik zal tot meer zelfinzicht moeten komen en aan mezelf moeten werken. Niet alleen hij.
Hoewel ik mezelf idd beter ging voelen toen hij weg was voelt dat nu toch anders. En dat terwijl we eigenlijk alleen het huis delen en meer ook niet. De laatste tijd lukt het ook niet goed om goed voor mezelf te zorgen. Boodschappen halen bij de boerderij lukt ook niet echt goed. Momenteel haal ik steeds Jersey melk bij appie wat overigens niet lekker is. Lijkt een soort poeder in te zitten of zo.
Ik heb gewoon de energie niet. Ook heb ik mezelf weer ziek gemeld van mijn werk.
 
Binc als ik jouw verhalen zo lees dan zou mijn advies zijn voor jou.
Eerst tot rust komen. Dat kan pas als hij weg is. Dus de 5e. De stress en onrust van de laatste tijd ben je niet zomaar kwijt. En je krijgt misschien nog sores met je verhuurder. Je merkt het zelf al, nergens zin zin. Ik vind dat logisch. Je hebt gewoon rust nodig, geestelijk en lichamelijk. Al ga je de hele week op je bed liggen, so what. Je lijf geeft het aan, dus luister daarna.
Straks moet je weer werken en misschien is dat dan wel weer goed, dan kom je weer in een ritme.
Ga jezelf niet schuldig vinden, er zijn niet veel mensen die zoveel voor hun kiezen krijgen als jij. Verwen jezelf maar eens een beetje.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
531.087
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan