Waar te beginnen? Voelt als een puinhoop

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Guest
  • Startdatum Startdatum
Thanx Liesje!

Ik moet al aan het werk Liesje. Ik moet vrijwilliger werk gaan doen om in het ritme te komen.
Vanuit reintegratie 2e spoor.

Terwijl ik gewoon liever eens een paar dagen alleen ga netflixen.
Wat je zegt klopt. Ik zeg steeds tegen mezelf, als hij weg is kan ik tot rust komen. Tegelijk vraag uk me af waarom dat niet lukt als hij er is. Voor een aantal jaren terug lukte dat ook. Maar dat kwam omdat ik het niet door had en steken blind was.

Het voelt allemaal als een race tegen de klok. Alsof ik de tijd in moet halen omdat alles anders te laat is voor mezelf.
 
Wat voor vrijwillerswerk doe je momenteel? Je zegt dat je je ziek hebt gemeld toch? Misschien voel je je beter als je uit huis bent momenteel?
Je leeft nu toe naar 5 november. Je kunt gewoon nog niet ontspannen. ik begrijp dat dat moeilijk is nu.
Praat tegen jezelf. "Nog even volhouden". "ben ik lekker alleen". "wat ga ik allemaal doen als ik alleen ben". Gedachten zijn krachten.Dus geen negatieve gedachten over jezelf.
 
Ik doe nog geen vrijwillerswerk. Maar moet er wel naar op zoek. Doordat gedonder met mijn werkgever zit ik in feite vanaf maart 2016 al in de ziektewet waarbij ik er tussendoor dus onterecht uit geflikkerd ben. Straks ben ik in maart dus 2 jaar siek en mag mijn werkgever wia aan gaan vragen. Als ik iets wil voorkomen is dat het wel.

Verder wil ik nog het volgende kwijt. Ik ben blij met alle steun hier. Voor mij voelt het aks een uitlaat klep waar ik mijn gevoel kwijt kan. Niemand anders schijnt mijn gevoel te begrijpen. Incl ikzelf niet. Nu wat beter maar eerst niet.
Ook begin ik zijn gedrag en handelen beter te begrijpen doordat zijn vader hem altijd af snauwde. Ik snap denk ik nu ook waarom hij altijd zo blij is als een kind aks we bij mijn familie zijn. Bij ons is het altijd gezellig. Ook heeft hij bewondering van mijn ouders voor het werk dat hij af levert. Mijn ouders hebben hem wel eens ingehuurd voor klussen zoals badkamer verbouwing.

Ook begrijp ik nu waarom ik mezelf nooit op mijn gemak voel bij zijn familie en erna altijd dood moe ben. Er is altijd discussie en kritiek. Altijd bij zijn familie
 
Begrijp ik het goed dat het momenteel niet een al te groot probleem is dat je je ziek meld?
Mijn eigen vader en moeder gingen niet zo gezellig met elkaar om. De vader en moeder van mijn ex idem dito. Mijn eigen huwelijk ging dezelfde kant op. Maandenlang werd er niet tegen me gepraat door mijn ex en ik had het altijd gedaan. Ik zei al ik ben in die tijd boeken gaan lezen over relaties en heb uiteindelijk de stap genomen om te scheiden. Nooit spijt van gehad. Als mensen die getrouwd zijn niet zo leuk met elkaar omgaan dan heb ik er een feilloos goed gevoel bij. Dan zitten ze elkaar een beetje af te katten. Komt vast wel eens vaker voor bij getrouwde stellen maar ik kan er dus absoluut niet tegen.
Ik was eens in mijn eentje op vakantie en kwam een wat ouder stel tegen en die gingen zooo lief met elkaar om. Dus zo kan het ook. Ik ben ook nadien nooit meer iemand tegen gekomen die me aanstond. Wel mannen die "onder de pannen" willen zijn en verzorgd willen worden en sex willen.
Laat mij maar lekker alleen.
 
Het is wel een groot probleem. Het is bijna maart en er is nauwelijks iets aan reïntegratie gedaan.
 
Partner is vanmiddag bij advocaat geweest vanwege dat huurcontract waar ie vanaf wil.
Die mogelijkheid is er dus niet. Hij blijft hoofdelijk aansprakelijk voor de huur hier. Omdat mijn inkomsten te laag zijn om dit hier alleen te betalen. Contract is waterdicht.
Hij heeft niet nagedacht over de gevolgen door zonder overleg een ander huis te accepteren. Daar heeft ie nu 3 maanden borg voor betaald. Deze shit word alleen maar groter. Nu gaat ie dus proberen onder dat andere contract uit te komen die hij net getekend heeft voor dat andere huis.

Ik zie werkelijk waar door de bomen het bos niet meer!! Ik wil alleeem zijn maar word onmogelijk gemaskt!!
 
Binc, was je erbij toen hij naar een advocaat ging?
Zijn handtekening staat toch niet op jullie contract?
Het kan toch niet zo zijn dat een verhuurder jullie toekomst bepaalt?
Weet je zeker dat hij 3 maanden vooruit heeft betaald?
zo ja, dan zou hij daar voor 3 maanden kunnen wonen en in die tussentijd jij zelf aan de slag met de verhuurder van huis waar je nu woont?
zou het kunnen dat hij niets gehuurd heeft?
Dit was het eerste dat er in mijn gedachten schoot bij het lezen van je bericht. Sorry if I am wrong.
 
Hij kan niet onder een contract uitkomen dat hij heeft getekend, dus hij heeft zichzelf in de voet geschoten, niet jou.

Mike
 
En nu zegt ie, kan je werkgever niks regelen op papier zodat ik aan de verhuurder kan laten zien dat ik het hier alleen kan betalen. Dus valsheid in geschrifte wat ie van mijn werkgever vraagt. Echt, die jongen kan zelf nergens verantwoordelijkheid voor nemen met die impulsieve acties. 6 weken geleden vroeg ik al of ie mee wilde tekenen voor huurtoeslag en tot de dag vsn vandaag ligt ie daarin dwars en gooit ze kont in de krib. Nu zegt zijn advocaat dat ik toeslag aan moet vragen en dit in combi met mijn salaris aan de verhuurder moet laten zien.
En nu heeft ie spijt dat ie het toen niet gedaan heeft want hij zit nu met dubbele kosten. En dan de verantwoordelijkheid af schuiven?? Of zie ik dit nu verkeerd?
 
En daarmee schiet hij zichzelf in de tweede voet. Hij ligt graag dwars om het dwarszitten en dat komt hem nu letterlijk duur te staan. Hiermee heb je een machtsmiddel in handen: bij alles wat je niet van hem gedaan wil krijgen doe je net alsof je dat wel wil en andersom. Dit is de 'jedi mind trick'. Werkt altijd bij kleine kinderen. En zo gedraagt hij zich ook!

Mike
 
Binc zo dom kan hij niet zijn want hij runt een eigen bedrijf!!.

Ik geloof zijn verhaal niet. Doet alsof hij weggaat. en zit jou ondertussen te pesten.
 
Liesje,

Het is wel waar. Ik heb geen advocaat nodig om te weten dat de verhuurder in zijn recht staat. Juridisch mag dat.
En ik heb erbij gezeten dat hij borg betaald heeft voor die woning. De verhuisbevestiging van post nu met nieuw adres ligt hier op tafel incl het getekende huurcontract. Dit zijn geen grapjes van hem. Het zijn impulsieve acties waarbij hij niet na denkt over ee gevolgen.

En Mike,

Ik heb wat jij zegt toegepast. Meneer is zo materialistisch. En ik heb zelf nog wat schulden lopen waarvoor ik elke maand een beetje buiten de boeken werk zeg maar om te kunnen leven. Ik heb juist expres gezegd dat ik de schuldsanering in ga.
Juist omdat ik wil dat hij gaat. Maar wel in overleg en samen oplossen. Maar hij ging direct ze dure tv en marantz set weg halen en naar zijn loods brengen. En wie voelt zichzelf om die reden slecht? Ik! Ik heb het gevoel dat ik het niet goed asn pak, hem bedonder en besodemieter en narcistisch ben. Begrijp je nu dan de twijfels over mezelf?? Ik voel mezelf ronduit slecht en verdrietig omdat het voor mij voelt dat ik hem belazer
 
Ik wist als ik zou zeggen dat ik een schuldtraject zou gaan starten hij weg zou gaan. Omdat hij bang is dat zijn spullen afgepakt worden. Ik ga dat traject helemaal niet in. Dat los ik zelf wel op. Het was bedoeld om hem weg te krijgen en hemmee te laten tekenen voor die toeslag.

En ik voel mezelf alsof ik hem bedonderd heb. Zo bedoel ik dat.
 
.
Hou eens op jezelf schuldig te voelen.
Je OVERWEEGT het om te gaan doen en dat is je goed recht.
Bovendien kom je niet zomaar in een schuldtraject. Gaat via de rechter.
 
Ik overweeg dat helemaal niet. Ik los dat zelf.
Voor de rechter volgt eerst een minnelijk traject. Dan wnsp. Maar ik kan het zelf oplossen. Zeker als hij weg is. Dan heb ik meer rust en kan ik weer meer werken.
Dat was mijn achterliggende gedachte.
Ik ga dat traject helemaal niet eens in.
Ik weet gewoon dat als hij de indruk krijgt dat ik dat wel doe hij beter ze best doet om weg te gaan. Dat laatste was de bedoeling. Alleen wel op normale manier. En dat lukt steeds maar niet.
 
Het gast mij gewoon om het feit dat ik dus nu maar aan mijn werkgever moet vragen fraude te plegen op papier om de gevolgen die hij nu ervaart van zijn acties op een ander te schuiven.
Niet dat mijn werkgever niet in staat is spelletjes te spelen zoals je weet met dat moedwillig sjoemelen met contracten. Neemt niet weg dat ik daar überhaupt over na ga denken om te vragen aan mijn werkgever. Ik doe het gewoon niet.
 
Binc, je moet jezelf van dat Stockholm-syndroom afhelpen. Straks is hij voorgoed de deur uit, kom jij eindelijk tot jezelf en kom je na verloop van tijd de volgende dominante dwangneuroot tegen die jou het gevoel geeft dat jij het probleem bent. Je zult dit soort types blijven aantrekken zolang je dit niet verandert in jezelf!

Mike
 
Ik begrijp niet goed wat dit te maken heeft met mijn actie? Mijn actie om hem iets wijs te maken wat volstrekt bezijden de waarheid is? Ik dacht een leugentje om bestwil om hem idd weg te krijgen. Omdat ik weet hoe heilig spullen voor hem zijn waar ik geen waarde aan hecht. Wat heeft dat met dat syndroom te maken?
Het zegt toch iets over mij dat ik het gevoel heb zulke acties te moeten nemen om mijn zin te krijgen?
Vanmorgen bij de psycholoog geweest en die begrijp helemaal niks van dit alles. En ik kan alles lezen over dat syndroom maar ik weet het niet goed te vertalen naar mijn psycholoog.
Enige wat ze nu zegt is dat ik rust moet hebben. Dat weet ik zelf ook wel. en dat wil ik ook.

Zonet heeft ie gebeld dat ie ook niet onder dat andere contract uit kan en hij dus nu verantwoordelijk is voor de kosten van 2 huizen. Moet jij raden wat ie gezegd heeft....
Dat ik maar mee moet naar dat nieuwe huis van hem en hier de boel op moet zeggen. Dus samen de huur opzeggen. Die is helemaal gek!!! Ik doe het niet! Ik doe het echt niet! Verrot maar!
 
Ik begrijp niet goed wat dit te maken heeft met mijn actie? Mijn actie om hem iets wijs te maken wat volstrekt bezijden de waarheid is? Ik dacht een leugentje om bestwil om hem idd weg te krijgen. Omdat ik weet hoe heilig spullen voor hem zijn waar ik geen waarde aan hecht. Wat heeft dat met dat syndroom te maken?

Omdat jij je vervolgens schuldig voelt dat je hem belazert. Hij heeft een bepaalde negatieve invloed op jou, waardoor je onzeker wordt en jezelf gaat verwijten dat je een narcist bent. Je verwart je slachtofferschap met daderschap en dat komt omdat je gelooft in zijn mind games. Dat is Stockholm-syndroom.

Mike
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
531.087
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan