Waar te beginnen? Voelt als een puinhoop

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Guest
  • Startdatum Startdatum
Binc, liesje heeft gelijk: hij heeft een contract getekend voor een ander huis waar hij niet meer onderuit kan. Zelfs al zou hij in zijn recht staan, dan nog is het voor hem financieel geen goed plan om in jouw huis te blijven wonen. Hij heeft zichzelf in de vingers gesneden met dat andere huurcontract, je hoeft alleen maar vol te blijven houden dat jij schuldsanering gaat aanvragen en dan moet je zien hoe snel hij is genokt!

Mike
 
Daar gaat het niet om Mike, het gaat erom dat hij ook hier hoofdelijk aansprakelijk blijft voor de huur.
Dat ie gaat staat vast. Maar dat betekent niet dat hij hier kan stoppen met betalen. Hij wil van het huidige huurcontract hier af. Dus de woning waar we nu nog met ze twee op staan op contract. En daar gaat de verhuurder niet mee akkoord. Dus kan hij naar de rechter om het af te dwingen bij d verhuurder. Ik moet dan mijn inkomen aantonen. En deze is te laag momenteel om alleen de huur hier te betalen. En dan mogen we er dus allebei uit. Dat zal de beslissing van de rechter zijn.
 
Dus ook al gaat ie weg. Hij blijft aansprakelijk. Dat us elke keer het gezeik. En de advocaten die erbij zijn gehaald zeggen hetzelfde als in die link die ik plaatste.
 
Het is ook wel begrijpelijk dat als hij vertrekt hij niet meer hoofdeljk aansprakelijkk wil zijn voor de huur toch?

Hoe ziet er er voor jou uit om iets anders/goedkopers te vinden? en wat zijn je mogelijkheden voor tijdeljk onderkomen bijv bij je ouders?
 
Dat is ook begrijpelijk. Maar aks ik 6 weken geleden vraag of ie mee tekent voor huurtoeslag en hij doet het niet moet je niet zielig gaan doen ineens. Zie mijn eerdere bericht van gister. Goedkoper kan ik niet krijgen op korte termijn. De huur voor deze woning is al goedkoop. Aks die huurtoeslag rond zou zijn geweest was er nu niks aan de hand geweest. Maar hij wilde dwars liggen! Mijn inkomen is nu te laag. Mits er gerekend word over de kale huur. En ik ben nog bezig met huurverlaging.
 
In elk geval krijg ik van mijn oom nieuwe sloten. Die zit in de beveiliging en heeft gezegd dat ie nog een soort slot heeft met een soort intercom dat ik kan zien wie er voor de deur staat. Maar dat kan pas als hij echt weg is. Hij heeft zich uitgeschreven. Ook al blijft hij op het huurcontract staan, hij mag dan ten aller tijde naar binnen. Dat interesseert mij niet meer. Hij kan naar binnen als ik open doe en niet anders. Voorlopig geeft ie onduidelijkheid wat de exacte datum is dat ie gaat. Eerst was het de 5e maar nu ineens kan het ook eerder of later worden.
Gewoon treiteren.
 
Wat is het dat zijn gedrag zomaar ineens veranderd?
Vanavond zegt ie og rustig zijn administratie te gaan doen. Muziek erbij en mee zingen. Maar die muziek word steeds heftiger en hij zit ronduit op de vloer te stampen of zoiets. En steeds harder. Waar komt dit vandaan? Loopt ook te gooien met dingen.

Hij gaat trouwens 2 november al weg. Dan komt het verhuisbedrijf. Mijn oom kan niet eerder dan de 6e nieuwe sloten komen zetten.
Vandaag zag ik dit filmpje. En het eerste wat gezegd werd is dat een narcist een ster is in verhuizen. Dat heeft mijn partner inmiddels zeer zeker meermalen gedaan. Erewoord als ik zeg meer dan 10 keer.

#action=share
 
Het is mij niet meer gelukt mijn emoties de baas te blijven totdat hij weg gaat.
Ik heb letterlijk 12 uur lang alleen maar kunnen janken, boos zijn en mezelf ziek voelen. Ik weet echt geen raad meer met mijn eigen emoties.
 
Binc, schaam je niet om te janken!!. Hopelijk heeft hij het niet gemerkt. Gaat hem niets aan.
Janken is goed voor je. Krop het NIET op. Hoe meer je jankt op dit moment, hoe beter voor jouw stres.
Sla ook nog maar op een paar kussens en denk daarbij dat hij het is.
Als je flink hebt gejankt denk je later - waarom heb ik eigenlijk zo zitten janken.
Het hoort er allemaal bij in jouw situatie.
Jij ondervindt nu allerlei gevoelens, die mogen er zijn. Zou gek zijn als die er niet waren.
Nog een paar daagjes.
 
Hij heeft het echt wel gemerkt. Het is juist dat ik het te lang heb op gekropt.
Het opkroppen lukt gewoon niet meer.
 
Alles komt eruit omdat ik ergens niet wil dat ie gaat. Alles in dit huis herinnert aan oud zeer en ellende. Al ze spullen die ingepakt staan. Het voelt gewoon alsof er een deel van mezelf dood aan het gaan is.
 
Het lijkt wel alsof je verslaafd bent geraakt aan ellende. Je zit al zo lang in deze situatie dat je het als normaal bent gaan beschouwen. Maar het IS NIET normaal.
Ik ben geen psycholoog en probeer je te begrijpen.
Ergens wil je niet dat hij gaat? Terwijl je heeel goed weet dat je jouw leven straks kunt leven zoals je zelf wilt. Zonder rekening te hoeven houden met zijn buien.
Zeg tegen je zelf. he he eindelijk. he he eindelijk. he he eindelijk. Rust.
 
Ik heb een dubbel gevoel. Ik wil alleen zijn maar anderzijds doet het zeer om de knoop door te hakken. Ik keef nog steeds in 1 huis en de confrontatie elke keer us heel dubbel en verwarrend.
 
Natuurlijk heb je een dubbel gevoel. Ik ben zelf gescheiden en moest ook mijn kinderen tijdelijk alleen laten. Dat doet een mens ook maar niet zomaar.
Accepteer het dat het erbij hoort. Met acceptatie kom je geestelijk al een heel eind.
 
Daarom is het niet raar dat het wel moeilijk is. Ik ben heus niet verslaafd aan ellende. Maar ik ben ook geen kille kikker.
 
Er is meer aan de hand. Iets in jou hangt aan hem en hij weet dat, want dat is zijn ingang in jouw gevoelsleven waarmee hij jou eindeloos kan manipuleren. Pas als je volledig op jezelf wordt teruggeworpen kun je beginnen met dat deel van jou te onderzoeken en te helen. Doe je dat niet, dan staat na verloop van tijd de volgende narcist gewoon weer op de stoep, klaar om door jou binnengelaten te worden.

Mike
 
Dat besef ik zelf idd ook. Maar je moet wel een hele koele kikker zijn om geen emoties te hebben na een breuk van bijna 10 jaar en geconfronteerd worden met jezelf.
 
Vraag jezelf af wat zo pijnlijk is: zijn vertrek of dat afhankelijke deel van jouw persoonlijkheid dat kennelijk zo'n lage zelfwaarde kent dat je zijn emotionele chantage niet los wil laten? Hij is als een oude vriend waar je helemaal niets aan hebt, die alleen maar misbruikt van je maakt, maar omdat je hem nu eenmaal zo lang al kent vind je het moeilijk om de banden met hem te verbreken. De chantage en het misbruik zijn voor jou bekend terrein en liever dat dan in het diepe durven springen en het werkelijke avontuur aangaan. Volgens mij huil je om het beschadigde deel in jezelf. Jank maar, laat het gaan en neem er voorgoed afscheid van, want het brengt je niets. Uiteindelijk kijk je hierop terug met een grote zucht van opluchting!

Mike
 
Dat vraag ik mezelf idd elke dag af. Ik heb daar meer ruimte voor als ik alleen ben. Afhankelijk heb ik mezelf nooit gevoeld. Niet voordat hij in mijn leven kwam. Heb meer dan 20 jaar alleen gewoond. Ik kan het dus zelf momenteel niet rijmen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
531.087
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan