Waar te beginnen? Voelt als een puinhoop

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Guest
  • Startdatum Startdatum
Je hangt wel degelijk aan dit soort narcistisch emotioneel misbruik, het is masochistisch gedrag dat past bij het Stockholm-syndroom.

Mike
 
Binc, waarom probeer je het niet met een vrouw? :p

Wellicht niet zo weston price proof want tegengestelde polen trekken elkaar volgens de Weston Price theorie maarja, misschien wel gezellig! :D
 
Ik heb nooit gehoord van masochistisch gedrag en weet ook niet wat dit is.

Eerder gaf je ook aan dat we het allebei niet makkelijk hebben gehad.
Feit blijft dat ik besef dat ik tot wanhopig aan toe geprobeerd heb door zijn muur heen te komen tijdens conflicten. Zonder resultaat. Sorry, ik weet echt het punt niet meer wanneer ik mezelf ellendig ben gaanvoelen. Alles kwam tegelijk. Dieet verkeerd aangepakt, hij kwam in mijn leven, vaccinaties voor vakantie. Oa al die dingen samen. Ik zal mezelf eens gaan verdiepen in masochistisch gedrag. Klinkt als egoïstisch gedrag in elk geval. Ik blijf het raar vinden dat ik meer dan20 jaar op eigen benen heb gestaan zonder iemand nodig te hebben gehad, en ik mezelf nu afhankelijk zou moeten voelen. Het kan best door de puinhoop die er ontstaan is. Gezeik met werk en toestanden. Datzelfde geldt voor hem ook. Hij had al snel gezeik met werk en nam impulsief zelf ontslag.

Ook heb ik onweer in mijn buik gevoeld na de eerste paar dates. Maar ik kon dat gevoel niet plaatsen. Nu misschien wel.
 
Volgens mij heb jij toch mijn advies gevolgd liz welke ik in jou topic bij voorstellen plaatste, en heb je aan die waterpijp zitten lurken!
 
Masochisme is het beleven van (seksueel) genot aan onderwerping of kleinering, waarbij het de "masochist(e)" erom gaat door de partner te worden verleid/gemanipuleerd en door hem/haar gedomineerd, gekweld of vernederd te worden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Masochisme

Mike
 
Nee hoor Binc, ik heb de (droge) koolhydraten weer flink opgehoogd vandaag :) in combi met veel rauwe melk!
(en geen koffie en geeeeen gluten) :) Kun je nagaan hoe snel het een positief effect heeft.
 
Ik begrijp er helemaal niks van. Het is niet zo dat ik geniet van pijn of kwelling.
Het is ook niet zo dat ik geen pijn voel.

Wel is duidelijk geworden bij de psycholoog dat ik best dominant ben.
En dan ga ik toch weer twijfelen aan mezelf of ik alles wel goed aangepakt heb

Of al deze dingen van toepassing zijn maakt nu ook niet meer uit denk ik.
Het resultaat is dat we uit elkaar gaan. En ook dat doet zeer. Lijkt mij heel logisch.
 
Je laat je door hem kleineren. En iets in jou haalt hier iets uit en wil niet dat dit verdwijnt. Dat is masochisme.

Mike
 
Ik wil wel dat ie verdwijnt! Dat heb ik steeds gezegd. Ik heb er ook naar gehandeld met dingen zeggen die niet waar zijn, waardoor ik wist dat hij zou vertrekken. Ik moet nu alleen door de zure appel heen. Het verwerkingsproces denk ik van iets waar ik te lang in ben blijven hangen. Dat is ook de confrontatie met mezelf. Het weer alleen zijn. Het gevoel alsof ik kostbare tijd/jaren heb verspild.
 
Als dat zo was zou je nu alleen maar opgelucht zijn. Maar hij heeft de zeldzame gave om jou schuldig te laten voelen over wat jou overkomt. Dat kan alleen maar omdat jij dat toelaat en omdat schuld een emotioneel thema is dat bij jou is scheefgegroeid, waarschijnlijk al vanal je prille jeugd.

Mike
 
Dat is het hele punt. Ik ben ook opgelucht! Maar tegelijk voel ik kwaadheid en angst. En dat laatste ken ik niet van mezelf. En daarom heb ik zelf de indruk dat er afhankelijkheid wel een rol speelt.
En dat is iets wat ik ook nooit eerder heb ervaren. Althans, niet op deze manier. Waarom angst als ik altijd op eigen benen heb gestaan? Wellicht omdat ik heb toegestaan dat ik mezelf afhankelijk van hem heb gemaakt. Zowel financieel als emotioneel. Ik weet niet of we het over hetzelfde hebben. Of iets anders. In mijn hoofd is het momenteel een puinhoop. En ik ben verschrikkelijk moe gewoon. Sta stijf van de pijnstilling vanwege pijn in mijn ribben. En in combi met alle stress en vermoeidheid. Ik ben blij dat ik straks niet meer verstar als ik denk dat hij aan komt rijden de straat in. Steeds kijk ik uit het raam of hij het is. Vaak is het een ander. Maar tegen de avond voel ik me gewoon niet meer op gemak en merk ik hie alert mijn lichaam is. Vanmiddag van vermoeidheid ook in slaap gevallen tot een half uur geleden. Door de vermoeidheid kan ik niet meer goed na denken. Waar ik continue aan vast houd, is dat ik mezelf wel degelijk goed voelde de laatste keer dat hij weg was. De keer dat ik weer aan het werk wilde en nu weer helemaal terug bij af.
 
Het voelt dubbel omdat ik financieel momenteel ook nog eens afhankelijk ben van mijn huidige werkgever waarvan de verhouding verstoord is en waarvan ik nu geen keuze heb om in dienst te blijven daar. Hey lukt niet om ergens anders te solliciteren momenteel of te werken. Daar heb ik eerst weer rust voor nodig. Cirkel gevoel.
 
Binc hou je van schrijven? Maak een dagboek, al is het maar tijdelijk. Dat noemt men "van je afschrijven".
Dat kan je ook later nog helpen om meer inzicht te krijgen.
 
Vanavond heb ik de makelaar aan de telefoon gehad. Vanmiddag zijn er kijkers geweest omdat deze woning ook te koop staat. Het gaat over naar een investeerder. Hoewel ik veel van huurrechten weet gaat dit te ver boven mijn pet momenteel. Rust is er niet bij.
De verkoop gaat door en de nieuwe koper wordt dus ook de nieuwe verhuurder. Er was daarmee een kans dat het nieuwe huurcontract alleen op mijn naam zou kunnen komen te staan nu mijn partner elders een woning heeft geaccepteerd. Daarvoor moet ik mijn inkomen overleggen. Op papier is dit te weinig om alleen te kunnen betalen. Evt met huursubsidie zou kunnen. Maar dat is nog niet rond met terugwerkende kracht op basis van verworven recht. Ik heb de belasting aangetoond dat mijn partner sinds april al weg is. De belasting gaat kijken of ze dan met terugwerkende kracht een hogere toeslag kunnen geven omdat hij zich niet heeft uitgeschreven destijds. Ik heb alle bewijsstukken opgestuurd. Maar de verwerkingstermijn duurt minimaal 12 weken bij de belasting. En dan is nog niet gezegd dat ze akkoord zijn. Als hij niet zo dwars had gelegen voor die aanvraag voor huurtoeslag weken geleden om mee te tekenen met digi D, dan had het mogelijk allemaal synchroon met elkaar gelopen. Had ik nu mogelijk wel de juiste subsidie gehad, waarbij een akkoord mogelijk was van de nieuwe verhuurder dat het contract alleen op mijn naam zou komen. Nu kan dat dus niet en moet mijn partner alsnog mee op het nieuwe huurcontract. En dat terwijl ook hij ervan af wil. Telkens ben ik 1 stap te laat of word er geen medewerking gegeven door mijn partner.

Morgen komt mijn contactpersoon om de puntentelling hier te maken voor een eventuele huurverlaging ook op basis van gebreken. Echter dit wordt zo ingewikkeld nu er mogelijk een nieuwe verhuurder dit pand gaat kopen. Ik kan afschrijven wat ik wil maar ik zie het niet meer.Ik weet gewoon wederom niet waar te beginnen. De rust waar ik zo naar verlang is de komende maanden echt niet in zicht.

Ik zie het niet meer zitten. Niks zie ik nog zitten, ik ben het vechten helemaal zat! Ik voel me uitgeput en leeg!
 
En die man, de kopende partij, ik vond hem heel eng. Ook nog eens een keer. Koud en kil. Dat gevoel had ik meteen als eerste indruk. Ze waren met ze 3en. Die kille man, zijn financiële partner en de taxateur. En uiteraard de verkopende partij als beheerder de makelaar.
Heel eng. Enge ogen en uitstraling.
Maar misschien is dat verbeelding.
 
Binc vertrouw maar op je instinct.
Je hebt toch een rechtsbijstandverzekering?
Kunnen die nog hulp bieden?
Eventueel samen tekenen op een nieuw huurcontract omdat het verkocht wordt?
Klinkt niet goed. Het lijkt me dat je voorlopig NIETS moet tekenen.

Ik dacht ook dat iemand niet zomaar uit zijn huis kan worden gezet.
 
Ik word ook niet uit huis gezet. Maar het resultaat is wel dat het bestaande huurcontract in stand blijft. Dus op 2 namen. Puur omdat mijn inkomen op papier te weinig is. En als hij nu juist niet zo dwars gelegen had voor weken geleden voor die subsidie had het mogelijk wel alleen op mijn naam gekund. Resultaat nu door zijn dwars liggen, hij blijft mede hoofd aansprakelijk voor de huur. Ook al i ie weg.
Ik heb hem overigens nog niks gezegd hierover. De makelaar is wel op de hoogte van de situatie evenals de huidige verhuurder. Maar die communiceren alleen met mij omdat mijn partner continue de huidige verhuurder brieven stuurt van het contract af te willen. Ik ga pas vertellen tegen hem aks hij pleite is en mijn sloten vervangen zijn. Eerder niet.
 
Heftig Binc! Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.
Misschien toch naar je ouders tot hij weg is?
En schakel wat sociale steun in van vrienden of familie.
 
Degene die mij zou helpen met de puntentelling in deze woning is vanmorgen ook nog eens opgenomen met een hartaanval. Die afspraak is dus ook niet door gegaan.

Ik ga niet weg. Ik heb veel teveel te regelen. Over 2 dagen is hij weg.
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
531.091
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan