Laat ik hier voor de volledigheid en voor de duidelijkheid zeggen dat ik NIETS heb tegen roodharigen, homoseksuelen en zelfs niet tegen feministen. Ik zwengel alleen een open discussie aan over of iets wat als normaal wordt beschouwd ook daadwerkelijk natuurlijk is. Weston Price deed hetzelfde in zijn boek, toen hij dit schreef over zwakzinnigen:
We zien dat moeizame geboortes tot een hoge moedersterfte leiden, maar ook tot een hoge kindersterfte, waarbij mannelijke baby’s het meest worden getroffen. Ook leiden ze tot de geboorte van alsmaar meer geestelijk zwakzinnigen.
Onze meest dringende noodzaak is om de vorming van zwakzinnigen te voorkomen. Dit betekent vooral dat we toekomstige ouders moeten onderwijzen, lang voordat er zich problemen voordoen. Dit is de methode die door de door mij bestudeerde primitieve rassen wordt gehanteerd.
Hiervoor is geen seksuele voorlichting vereist, maar moet simpelweg het biologische verhaal verteld worden aan leerlingen van zowel de basisschool als de middelbare school, wat nu ook zeer goed wordt gedaan.
Een goed voorlichtingsprogramma over voeding zal uitvoerig ingaan op de aard van de afwijkingen, veroorzaakt door verkeerde voeding, zowel bij de personen zelf als bij hun nakomelingen. Aangegeven wordt welke voedingsmiddelen voor beiden dan wel noodzakelijk zijn.
Miskramen, doodgeboren kinderen en te vroeg geboren kinderen kwamen vaker dan verwacht voor als gevolg van een zwangerschap die onmiddellijk voorafging aan of volgde op een zwangerschap die een zwakzinnig kind voortbracht. Zij kwamen minder vaak dan verwacht voor bij de overige zwangerschappen.
Miskramen, doodgeboren kinderen en te vroeg geboren kinderen kwamen het meest voor bij de zwangerschap die onmiddellijk voorafging aan de zwangerschap die leidde tot een zwakzinnig kind.
Uit de hierboven beschreven observaties valt op te maken dat de geboorte van een misvormd kind slechts één uitdrukkingsvorm zou kunnen zijn van een aanhoudende vermindering van het functionele voortplantingsvermogen. Deze overige uitdrukkingsvormen zijn miskramen, doodgeboren kinderen en te vroeg geboren kinderen.
De moderne beschaving heeft een grote groep zwakzinnigen, die bekend zijn komen te staan als mongolen, voortgebracht. Zij hebben zeer herkenbare lichamelijke en mentale kenmerken. Tot de fysieke kenmerken behoort steevast een lege, starende blik die gepaard gaat met een zichtbaar onderontwikkeld middengedeelte van het gezicht, met vermalde neusvleugels en een smalle bovenste tandboog.
Een van de opvallendste kenmerken van deze mensen is dat ze mentaal niet verder komen dan een drie- tot achtjarige. Vanwege hun onvermogen om een persoonlijkheid- en een intelligentiepeil te ontwikkelen dat verder gaat dan de kindertijd worden deze stakkers maar al te vaak in instituten voor zwakzinnigen ondergebracht.
Omdat het lichamelijke beeld vergelijkbaar is met wat zich in minder ernstige vorm voordoet bij een groot aantal personen in onze moderne beschaving is het van belang dat wij deze groep bestuderen op basis van beschikbare informatie over hun lichamelijke, mentale en morele kenmerken en op basis van beschikbare informatie over de oorzaak hiervan.
Onderzoeken laten zien dat ze vrijwel zonder uitzondering kinderen zijn van moeders die ouder zijn dan veertig en blijkbaar zijn verwekt in een periode waarin het voortplantingsvermogen op een laag pitje stond.
Deze kennis was bij primitieve volkeren volop aanwezig:
Na de geboorte van een kind verwachtte men van de echtgenoot dat hij het huis niet deelde met zijn vrouw totdat het kind in staat was om te lopen. Als een kind ziek of zwak was, sprak men over de ouders: “Tja, ze hebben het alleen maar aan zichzelf te danken.”
Over de eugeneticabeweging, die toen volop opmars maakte, schrijft Price:
Ervan uitgaande dat alle zwakzinnigen het gevaar lopen deze eigenschappen door te geven aan hun nageslacht is er nu een krachtige beweging die zich bezighoudt met het afscheiden van dergelijke individuen van de samenleving of ze te steriliseren.
Veel primitieve rassen hebben grote bevolkingsaantallen voortgebracht zonder criminelen en zwakzinnigen door middel van een gezond voedingspatroon dat zorgde voor een normale ontwikkeling en een normaal functioneren.
Zou het kunnen dat zelfs onze zwakzinnigen, die het resultaat zijn van vergiftigde kiemcellen of verstoring van de baarmoederlijke omgeving, in staat zijn een nagenoeg volmaakte samenleving te creëren, die gaandeweg zal terugkeren naar het ideaal dat de natuur heeft gesteld van mensen met normale fysieke, mentale en morele eigenschappen?
Het probleem is dat door 'politiek correctheid' alles nu beladen is, waardoor dit soort onderwerpen al heel snel tot een taboe worden verklaard en daarmee onbespreekbaar worden. Nog niet zo lang geleden nam iemand in het publiek tijdens een lezing van mij aanstoot aan het feit dat ik zwakzinnigheid benoemde als een teken van degeneratie. Het zij zo, maar de waarheid laat zich niet censureren. Om diezelfde reden moeten we dus ons ook afvragen of verschijnselen als roodharigheid en zelfs een algehele blanke huidskleur en homoseksualiteit als natuurlijk moeten worden beschouwd, in de letterlijke zin van: volgens het plan van de natuur, dat uitgaat van weerbaarheid, kracht, vruchtbaarheid en voortplanting.
Ik zal nog een steen in de vijver gooien:
We moeten ons afvragen of menstruatie eigenlijk wel natuurlijk is. Het is weliswaar normaal, maar is het ook natuurlijk? Waarom zou een vrouw, ter voorbereiding op mogelijke zwangerschap, maandelijks levensenergie (bloed) moeten lekken? We weten dat dit een grote schoonmaakactie is, ter voorkoming van een vervuilde omgeving voor de ongeboren vrucht, maar simpelweg omdat dit een reactie is op vervuiling wil nog niet zeggen dat het natuurlijk is om levensenergie weg te laten lekken, kennelijk is het wel noodzakelijk. Dit kost een vrouw niet alleen levensjaren, maar ook vermindert de periode waarin ze vruchtbaar is (met alle risico op zwakzinnige kinderen na haar 40e).
Waarom gaan we niet, net als Price deed, kijken naar wat de norm is van zo natuurlijk mogelijk levende en etende mensen? Laatst vertelde een vrouw uit het publiek bij een lezing me dat ze regelmatig afreisde naar en omging met nomaden in Noord-Afrika, die volgens haar uitsluitend leven op geiten- en kamelenmelkproducten, vlees en groenten. Toen zij als blanke vrouw tegen zo'n nomadische vrouw zei dat ze op haar leeftijd (ergens in de 40) geen gezonde kinderen meer kon krijgen, reageerde de nomadische vrouw heel verbaasd. Kennelijk blijven deze vrouwen dus veel langer vruchtbaar. Dit zou suggereren dat ze ook minder, of zelfs helemaal niet, menstrueren. Interessant toch om dit open en eerlijk te onderzoeken? Wij blanken zijn echter nog steeds kolonisten en gaat uit van onze 'superieure', 'wetenschappelijke' norm. Waarom zouden wij ons bezighouden met 'wilden'? Opnieuw Weston Price:
Toen ik, met behulp van een tolk, een oude Indiaanvroeg waarom de Índianen geen scheurbuik krijgen, antwoordde hij meteen dat dit een blanke ziekte was. Ik vroeg of het mogelijk was voor de Índianen om scheurbuik te krijgen. Hij zei dat dit mogelijk was, maar dat de Índianen weten hoe ze dit moeten tegengaan en de blanken niet .
Toen ik hem vroeg waarom hij de blanken dit niet leerde, was zijn antwoord dat de blanken teveel meenden alles beter te weten om de Índianen wat dan ook te willen vragen. Ik vroeg hem of hij het mij wilde vertellen. Hij zei dat hij dat zou doen als het opperhoofd hiervoor toestemming zou geven.
Hij besprak dit met het opperhoofd en keerde binnen een uur of wat terug en liet weten dat het opperhoofd toestemming had gegeven het mij te vertellen, omdat ik een vriend van de Índianen was en niet was gekomen om de Índianen te vertellen dat ze het voedsel in de winkels van de blanken moesten eten.
Hij nam me aan de hand mee en leidde me naar een boomstronk, waar wij beiden op gingen zitten. Vervolgens vertelde hij dat als een Indiaan een eland doodt hij deze opensnijdt. Aan de achterkant van de eland, net boven de nieren, bevinden zich wat hij omschreef als twee vette balletjes. Deze, zo vertelde hij, werden door de Índianen verwijderd en in zoveel mogelijk stukjes gesneden als dat er kleine en grote Índianen waren in het gezin en ieder at zijn stuk op.
Ze aten ook de wanden van de tweede maag. Door het eten van deze delen van het dier bleef de Índianen scheurbuik bespaard, wat veroorzaakt wordt door een gebrek aan vitamine C. De Índianen kregen hun vitamine C uit de bijnieren en andere organen. De moderne wetenschap heeft pas recentelijk ontdekt dat de bijnieren de rijkste bron van vitamine C zijn van alle dierlijke of plantaardige weefsels.
Price toonde daadwerkelijk belangstelling en respect voor de 'wilden' en was hiermee een uitzondering op de regel. De meeste blanken hebben zich door de eeuwen heen parasitair gedragen door inheemse kennis te jatten en voor zichzelf op te eisen. Price hierover:
Ik heb verwezen naar de vaardigheid van de Indianen om scheurbuik te vermijden en naar de vele medicijnen die wij gebruiken, waarvan blanken het bestaan wisten dankzij de inheemsen.
Slechts weinigen hebben enig besef hoe onwillig primitieve rassen over het algemeen zijn om de geheimen van hun ras te onthullen. De noodzaak hiertoe is vergelijkbaar met de noodzaak voor geheimhouding over modern oorlogsmaterieel.
De Indianen van het Yukongebied weten al heel lang hoe ze scheurbuik moeten genezen en de geschiedenis levert een belangrijke bijdrage aan de wijsheid waarmee zij deze ziekte behandelen
Interessant zijn deze woorden van W.N. Kemp6 uit Vancouver:
De vroegste succesvolle behandeling van scheurbuik die is vastgelegd, vond plaats in 1535 in Canada toen Jacques Cartier, op advies van een vriendelijke Indiaan, zijn door scheurbuik gevelde mannen een extract gaf van jonge, groene, sappige ‘scheuten’ van sparrenbomen met een succesvol resultaat.
Deze positieve resultaten werden klaarblijkelijk niet gewaardeerd in Europa, waar scheurbuik aanbleef.
Sinds die tijd zijn vele duizenden zeevaarders en blanke landbewoners bezweken aan deze gevreesde ziekte.
Met andere woorden: duizenden matrozen had een vreselijke dood door scheurbuik bespaard kunnen blijven als men bereid was geweest oprechte interesse te tonen in wat de 'wilden' te vertellen hadden. Deze bewaarden hun geheimen hierdoor angstvallig. Pas vele eeuwen naderhand, in 1932 (!), kwamen de blanken op het idee om citroenen mee te nemen op vaartocht. En natuurlijk streek een blanke met de eer, te weten de Schotse chirurg James Lind.
Phil Valentine kan zich ook kapot ergeren (en terecht!) aan het revisionistische 'geschiedkundige' standpunt van blanken dat Kemet (Egypte) van oorsprong 'arabisch' zou zijn. De zwarte geschiedenis van Kemet wordt hiermee volledig ontkend en de arabische slavenhandelaren worden gebombardeerd tot de 'oorspronkelijke' bewoners van Egypte. Schandalig! We staan hier veel te weinig bij stil, omdat we zelf blank zijn en van jongs af aan onderhevig aan blanke, kolonialistische propaganda. Daarom roep ik op tot een open discussie om te zien of normaal ook echt natuurljk is. Wat wij als 'normaal' zijn gaan beschouwen is nl. maar al te vaak pathologisch!
Mike